#30DayBlogChallengeNL - deel 27

Met dank aan haremaristeit.nl heb ik nog een aantal punten in de bovenstaande Challenge te gaan. We waren aangekomen bij punt 27. Mijn (t)huis.

Ik heb in mijn leven negen thuizen gehad. Ik zit nu in mijn negende huis:

1. Geboortehuis Toulonselaan te Dordrecht

2. Gallerijflat in Dordrecht boven Crabbehof

3. Flat in Dordrecht aan de Willem Barentszstraat (vlak langs de A16)

4. Huis met tuin in Lelystad aan de Kempenaar

5. Eigen huis met tuin in de Horst in Lelystad

6. Eerste eigen koophuis (patiobungalow) in de Horst in Lelystad

7. Tijdelijke huurwoning op de Veste in Lelystad

8. Tijdelijke huurflat in de plaats waar ik nu woon

9. Koophuis in 1994 waar ik nu nog steeds woon.

Een kleine hoekwoning met een L-vormige tuin langs de voorgevel van de woning. Mijn woning is recht tegenover een winkelcentrum wat soms een vloek en soms een zegen is. Het is er soms erg lawaaierig maar soms ook muisstil. En zeker als je ziek bent is een winkelcentrum op twintig stappen van je huis een zegen. Je hoeft je er nooit te vervelen: er gebeurt altijd wat. Ideaal voor jonge mensen of een ouder echtpaar.

Woonkamer

Badkamer

Hal beneden

Trap naar boven

Mijn huis heeft een mooie tuin met een zelf gemaakte fietsenberging, een grote hal met een mooi toilet, een prachtige keuken annex woonkamer, trap naar boven naar de fraaie badkamer en mijn slaapkamer. Dan nog mijn immense dakterras dus wat wil een mens nog meer.

Ik heb een heerlijk huisje met een heerlijke tuin en dito dakterras. Aan het huis ligt het niet. Ok, het is wat klein, maar een klein huis heeft ook zo z'n voordelen want ik kan niets bewaren. Ik moet altijd heel rigoureus door mijn spullen. 

Afijn. Het maken van deze log heeft in ieder geval als resultaat gehad dat ik even door mijn bewaarde foto's op de harde schijf ben heen gegaan en alles even goed heb geclasseerd. Zo kan ik alles weer wat makkelijker terug vinden. Nu thuis nog....

Overigens voel ik vandaag de lange tentakels van het virus waar Kliefje het ook al over had. Mijn hoofd voelt wattig en mijn keel begint wat te irriteren. Bovendien voel ik mij een beetje lamlendig. Zal het dan echt.... Het is overigens wel lang geleden. Januari 2014 voor het laatst. Aan de ene kant vind ik het niet echt heel erg. Even lekker thuis. Aan de andere kant weet ik dat áls ik ziek ben en thuis zit ik vreselijk verlangend naar buiten kan kijken naar al die super gezonde mensen die langs lopen. Ik kan nooit echt heel relaxt ziek zijn. Er is natuurlijk ook niemand die me verzorgt - zal m'n eigen sinaasappeltjes moeten uitpersen en zelf m'n kopje thee moeten zetten - maar dat zal bij de meesten niet zijn neem ik aan.

Of hard wegrennen zin heeft weet ik niet.