IK GA VERHUIZEN!!!




Ik ga verhuizen.

Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please?

Ik vervolg mijn blog op het volgende adres:

papillon60.blog
of
alleeiereninhetnest.wordpress.com

of klik op deze LINK

Pakjesdag...

Pakjesdag

Vandaag is het pakjesdag. Ik had woensdag twee nieuwe lijstjes op canvas besteld bij Fotofabriek.nl omdat ik de twee lijstjes die ik eerder had besteld een beetje eenzaam vond hangen tegen die grote muur in de badkamer. Vandaag werden ze weer keurig netjes afgeleverd.
Ook drie boeken voor mezelf besteld:
  • 999 vragen aan jezelf
  • elke dag een vraag (dagboek van 5 jaar, waar ik pas mee kan beginnen op 1 januari 2018)
  • en de zaaiagenda voor de moestuin-to-be bij onze nieuwe woning
Alle drie hele leuke kado-boeken om te geven (vooral de eerste twee) waar ik al direct mijn eigen ruiten mee ingooi voor misschien bepaalde personen die misschien meelezen….
Ik verwacht nu nog één pakket van Kussen Op Maat met een op maat gemaakt hoofdkussen. Want mijn schouders en nek zitten nog steeds vast, maar wel iets minder dankzij de yoga van gisterenavond. Niet dat ik nu direct verwacht dat zo’n kussen dat oplost. Gisteren met de yoga wel een aantal oefeningen gedaan die hoewel pijnlijk toch heerlijk waren voor mijn geteisterde schouders en nek. Me thuis er nog toe blijven zetten een paar oefeningen te doen om de spieren soepel te houden en daarmee de pijn wat te verlichten. We geven niet op.
Update overstap
Ik ben stiekem en langzaam aan het overtuigd geraken dat ik ga overstappen naar WordPress. Het invoegen van foto’s gaat erg gemakkelijk en het aanpassen van de grootte is een fluitje van een cent: gewoon de hoekjes pakken en schuiven maar. En dat is nog niet alles: ik kan de afbeelding die ik maak met het knipprogramma van de Mac gewoon in dit bericht slepen! Dat gaat bij Blogger wel een stuk lastiger. Als ik nu nóg niet overtuigd ben…

Overstappen naar WordPress?

Ik zit nu al weer geruime tijd met mijn blog bij Blogger. Op zich een vrij gemakkelijk blogprogramma, maar ik merk dat de meesten van de mensen wiens blog ik volg op WordPress zitten.
Heel stiekem begin ik een overstap te overwegen. Zal ik naar WordPress gaan? Is dat nóg gemakkelijker dan Blogger? Kan ik bij WordPress mijn foto’s nóg gemakkelijker in mijn blog zetten dan nu? Ziet het er lay-out technisch dan ook beter uit? Ik zal dat natuurlijk moeten ondervinden.
En hoe kan je dat beter dan een proefberichtje plaatsen op een winderige vrijdag terwijl de wind waait door de bomen, een flierefluiter vrolijk fluit (ik denk een winterkoninkje) en de wolkjes lieflijk langs het firmament glijden.
We proberen een foto bij te plaatsen.....
torso
Oei. Die is wel meteen heel groot (op de site van WordPress, hier heb 'm toch maar even verkleind), edoch niet vervelend om naar te kijken, maar het werkt denk ik wel (althans in concept).
Weet je wat? Misschien dat ik mijn blog op Blogger gewoon even laat schaduwdraaien met WordPress. Wat vinden we daarvan?
p.s. En bij het publiceren zie ik een leuk venstertje dat WordPress daar wellicht een advertentie plaatst tenzij ik een betalende versie neem van WordPress. Hmmm, dat is nou jammer, maar zal dat toch even gaan uitzoeken. Wie weet is een betalende versie niet duur en biedt het meer mogelijkheden.
Keep you informed!

Even later:
Ik heb even zitten stoeien met mijn WordPress blog en ik moet zeggen dat het er wel erg aantrekkelijk uitziet om daarmee door te gaan. Een betalende versie kost 2,99 euro per maand en dan heb je geen last van irritante reclames (die ongetwijfeld je laatste surfakties laten zien). Wat ook in WP's voordeel preekt, is dat de statistieken er veel beter uitzien. Die zijn bij Blogger wat magertjes en soms wat ongeloofwaardig (op één dag meer dan 200 pageviews... ik geloof er niets van).

Afijn. Mocht het hier stilvallen, dan ben ik te vinden op WordPress, deze link of voluit het adres van de blog: alleeiereninhetnet.wordpress.com

Kan zijn dat ik nog terugkom om bij te werken, dat merk je dan vanzelf.

Inspiratieloos en 1000 vragen TAG



Soms heb je wel eens van die dagen, dan ben je finaal inspiratieloos. Of er gebeurt gewoon niets.

Ergens vond ik een TAG en die TAG bestaat uit 1000 vragen aan jezelf. Nu weet ik niet of ik er überhaupt aan moet beginnen. 1000 vragen! Ik heb ze hier gevonden, maar het schijnt dat dit ook in boekvorm is uitgegeven. Of toch iets soortgelijks - want als ik daar zo 'inkijk',  zien de vragen er toch wat anders uit*.

Afijn.

Ik ga een paar van die 1000 vragen maar eens beantwoorden. Een aantal zijn al eens de revue gepasseerd maar mensen (en tijden) veranderen dus kan het geen kwaad ze nog een keer te doen.

1. Welke drie dingen zoek je in een vriend?

  1. geen druk bij je neerleggen:
    1. 'ik zie je nooit'
    2. 'leef je nog'
    3. 'ik denk, ik bel maar eens...'
  2. een ander in z'n waarde laten en je neemt zoals je bent
  3. iemand die er gewoon voor je is als je hem of haar nodig hebt.
2. Aan welke drie dingen kunnen mensen jou herkennen?
  1. Aan die gouden kies achter bovenin rechts
  2. Aan mijn zonnebril (heb een nieuwe namelijk)
  3. In de zomer aan mijn teenring.

3. Welke drie dingen wil je je kinderen meegeven?
Ik heb geen kinderen, maar áls ik ze zou hebben:
  1. Wees open minded, luister niet naar mij of naar anderen, filter en luister uiteindelijk naar je innerlijke stem en doe wat goed voelt
  2. Geniet van de natuur en leer letterlijk alle facetten kennen, dus weet waar je eten vandaan komt en doe daar niet zo spastisch over
  3. Trek de wereld in en ontdek. Kies een opleiding waar je ook makkelijk in het buitenland mee terecht kan.
4. Met wie kun je het beste opschieten?
Met mijn man (open deur natuurlijk).

5. Hoe oud wil je worden?
Daar plak ik geen getal aan, als ik maar in redelijk goede gezondheid oud word. Ik zie al op tegen oud worden dus ik denk daar liever maar niet aan. Aan de andere kant heb ik wel zo'n streefbeeld van mezelf hoe ik oud wil worden door goed voor mezelf te blijven zorgen en te proberen zo lang mogelijk te sporten.

Haha, zo dus niet.... (BB)


6. Hoeveel jaar ken je je partner?
Ik heb hem leren kennen net vóór de rugzaktrekking in Canada in 2001. Dat was op de voorlichtingsavond ik geloof ergens in mei. Dus iets van 16 jaar nu. Op 7 juli 2001 sloeg de vonk over, in die zin dat ik over ons leeftijdsverschil ben heengestapt en er werk van heb gemaakt tijdens een avondje poolen in Haynes Junction na een week vol ontberingen, terwijl de rest van de groep z'n slaapzak in kroop. Nog geen dag spijt van gehad...

7. Hoe zwaar ben je?
Momenteel schommelt dat (dagelijks) tussen de 75,5 en 76 kilo. In december vorig jaar woog ik gemiddeld nog 74,4 kilo. Inmiddels is het gemiddelde gestegen naar 75,8 kilo.

8. Hoeveel verdien je?
Te weinig. Ik verdien meer dan ik krijg. 😉

9. Hoe lang heb je al een relatie?
Al bijna 16 jaar. En dan een relatie waarin we elkaar niet zo vaak zien als we zouden willen, maar inderdaad, ik zou dit best wel eens te veel kunnen idealiseren....(zoals Lot zei).

10. Zou je de maan willen bezoeken?
Ik zou het heel dun in mijn broek hebben, maar ik zou het zeker niet afslaan. Lijkt me wel bijzonder. En ik ben al gewend om te ademen met perslucht en om me gewichtloos te voelen, dus dit zal niet veel anders zijn.

11. Heb je een strafblad?
Nee, maar toen ik jong was heb ik best wel eens een reep chocola gejat bij de supermarkt. Mijn straf was dat ik na het opeten ervan behoorlijk misselijk was....

12. Had je vroeger puistjes?
Ja, maar niet zo heel erg. Niet van die gele vulkanen die dan spontaan openbarsten in iemands gezicht. Die kwamen later.
Die puistjes ging ik dan te lijf met DDD crème, DDD- en teerlotion. Dat laatste was dan op natuurlijke basis en over die crème was wel wat te zeggen, dat het schadelijke stoffen had of zoiets. Maar ik heb daar nooit last van gehad. Heb ook nooit complexen van gehad van mijn puistjes, voor zover ik me kan herinneren. Make-up gebruikte ik pas vanaf mijn 18e toen ik bij een drogist ging werken dus camoufleren deed ik ze ook al niet.

13. Zou je naar een naaktcamping gaan?
Ik ben wel eens naar een naaktstrand geweest met een goede vriend die daar graag naar toe ging. Ik had daar geen moeite mee, maar ik ging niet volledig naakt. Met mijn tanga bikinibroekje - toen ik nog strak en bruin was - scheelde het niet veel, maar helemaal met blote doos, dat hoeft niet zo van mij. Ik zou er geen punt van maken als ik een partner zou hebben die dat graag doet, maar zo uit mezelf zoek ik het niet op.

14. Vond je het leuk om een broertje of zusje te krijgen?
Ik heb een jongere broer. We schelen vijf jaar. Mijn kleine broertje is inmiddels ook al 51 maar het blijft een klein broertje, hè. En ik moet zeggen: ik heb echt geen idee of ik het leuk vond. Het verbaast mij iedere keer hoe weinig ik me nog kan herinneren uit mijn jeugd. Vooral hoe ik mij voelde. 
Ik denk dat het er ook niet zo toe doet of ik het leuk vond: ik had immers geen keus. Maar ik zou het aan mijn moeder moeten vragen hoe ik erop reageerde. Dus mams...?

15. Waar besteed je veel tijd aan?
Aan bloggen en TV kijken. O ja, en aan werken en slapen. Het is wel grappig, want met de app Life Cycle kan je 'precies' bijhouden waar je was (moet je wel altijd je telefoon bij je hebben natuurlijk of je Apple Watch). Dus bijvoorbeeld op de 13e kan je zien hoe mijn werkdag er zo gemiddeld uit ziet. Dus aan slapen besteed ik de meeste tijd. 



16. Om welke grappen kun je heel hard lachen?
Vooral hele flauwe grappen. 



17. Wanneer heb je voor het laatst iets voor het eerst gedaan?
Nu moet ik even heel hard nadenken. Misschien dat ik voor het laatst de huid van een ree heb gelooid, wat ik nooit eerder heb gedaan en waarvan ik nu een soort tik heb overgehouden, dat ik nu alle huidjes voortaan wil looien, dus bijvoorbeeld ook mollenhuidjes (want die zijn echt supermooi). Dus die tik bestaat nu uit het willen stoppen als ik een roadkill zie. Op Kreta heb ik twee dode dassen zien liggen langs de weg. Niet gestopt, maar het duurde toch even voor dat ik ze uit mijn systeem had. Aangezien ik vrijwel altijd mijn mes bij me heb (op vakantie) had het gekund, maar ik had op dat moment geen handschoentjes mee.

18. Huil je makkelijk in het bijzijn van anderen?
Als ik labiel ben, heb ik daar geen moeite mee. Ik zit zo te janken. Of ik dat ook echt leuk vind is een ander verhaal, maar ik krop dingen te lang op en als het er dan uitkomt, gaat dat vrijwel altijd gepaard met tranen. Ook op het werk heb ik dat en daar baal ik altijd stevig van. Nu mijn overgang bijna een feit is (bijna een jaar geleden nu) wordt het stilaan wat rustiger in mij, maar sóms....

19. Waar bestaat je ontbijt uit?
Doordeweeks uit een vruchtensmoothie met yoghurt. Niet omdat ik dat nu zo gezond vind, maar omdat ik te lui ben om 's morgens een boterham met kaas/choco/hagelslag/pindakaas naar binnen te werken. Standaard recept: twee bananen, 1 grote appel met schil, twee uitgeperst sinaasappels, handje nootjes of scheut lijnzaadjes en volle yoghurt. Opgevrolijkt met aardbeien, mango, papaya, perzik, blauwe bessen, bramen, kruisbessen..... noem maar op. Net wat er is of wat ik heb. Dit giet ik een Nalgene beker en ik drink dat op kantoor dan leeg. Omdat ik een slechte fruit-eter ben (veel te veel werk dat gepeuter), is het grote voordeel dat ik zo de nodige vitamientjes binnen krijg.
In het weekend is het wel brood met koffie en als ik heb hardgelopen mag ik daar een roerei op. Op dat brood dus. Niet op de koffie.
O ja en soms dan haal ik bij de bakker heerlijke mueslibolletjes met echte hazelnoten erin en dat eet ik dan op met een koffie verkeerd (warme melk met sterke koffie). Ook lekker.

20. Wie heb je voor het laatst een kus gegeven?
Net nog een oude bekende van way back when. Zakenrelatie weliswaar, maar we kennen elkaar al honderd jaar. Zeiden net nog tegen elkaar dat we er dan goed uitzien voor onze leeftijd.

Nu goed. De eerste twintig vragen gedaan. Nog 980 te gaan.... Goed voor inspiratieloze dagen. Van deze vragen krijgen je trouwens vanzelf inspiratie....

Normale stellen



Ik ben soms wel eens jaloers op 'normale' stellen. Stellen die doordeweeks bij elkaar zijn. Zeker nu met de lange zomermaanden heb ik het vaak moeilijk.  's Avonds doe ik niet echt veel zo in m'n eentje. Ik kom thuis, check de tuin en de plantjes, kleed me om en ga mijn eten maken. Als ik ga eten doe ik vaak de TV aan anders zit ik ook zo dom voor me uit te staren.

Als het echt lekker warm is, eet ik buiten, maar dat wordt vaak verpest door die gore groene vliegen of teveel verkeer. Boven op balkon heb ik wat minder last van het verkeer, maar de vliegen weten mijn eten daar nog steeds wel te vinden en als de wind verkeerd staat word ik uitgerookt door de buren.

Mijn droomscenario zou er anders uit zien. Ik zou vóór het eten dan samen even een rondje wandelen, gewoon even half uurtje rondje om de plas. Of 's avonds als het echt lekker weer is met een mand eten - gebraden kippetje, brood, boter, fles wijn - naar datzelfde park bij de plas, lekker picknicken en dan weer naar huis. Of gewoon boven het dakterras gezellig samen lekker in de avondzon. Ik vrees dat ik dan wel wat meer wijn zou drinken dan ik nu doe: ik drink zelden of nooit doordeweeks, want ongezellig.

Of we fietsen na het eten nog even naar een terrasje waar je lekker over het water uitkijkt (maar waar de bediening wel wat te wensen overlaat soms), maar ach, boeien op zo'n moment.

Of gewoon aan de tafel, samen een beetje de dag doornemen, je verhaal kwijt kunnen, samen op de bank hangen....

Ik zou überhaupt al ergens anders wonen...

Doordeweeks leef ik een beetje met oogkleppen op en is mijn ritme werken, eten, slapen. Ik vind het gewoon niet leuk om in mijn eentje dingen te ondernemen om dat ritme, die sleur, te doorbreken. Ik vind één keer per week yoga al een prestatie. 

'Je geniet niet genoeg,' wordt mij dan verweten. 

Maar daarom heb ik het soms zo moeilijk. Ik merk dat ik op de automatische piloot leef wat dat aan gaat. 

Dat je spontaan zo'n ingeving krijgt: 'Zeg, zullen we vanavond even wat gaan eten in Zandvoort/Noordwijk/Haarlem?' 'Of gewoon even een terrasje pikken bij Witsand?' Gewoon omdat het kan. 




En het kan niet. Niet op dit moment.

En in mijn eentje ga ik dat niet doen. Ik ben vanaf 1992 soort van alleen en heb dat vaak zat gedaan, enkel omdat ik eens wilde meemaken hoe dat voelt en omdat 'anderen' het zeggen. En ik kan je zeggen: dat voelt niet goed. Typisch op het strand dat je enkel en alleen maar stellen ziet, of groepjes. In je uppie is er echt geen reet aan. Ook niet met een boek.

Vind je het gek dat ik zit af te tellen naar het moment dat ik 'mag' stoppen met werken? Natuurlijk 'mag' ik nu al stoppen met werken, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nu niet zou weten hoe ik dan mijn tijd moet vullen (en mijn portemonnee). Het kan natuurlijk straks geen enkel probleem zijn als onze nieuwe woning is opgeleverd en we daar een beetje gesettled zijn. Wie weet. 

Dan denk ik: 'Kom op meid, nog acht jaar volhouden. Als het meezit vijf'. En dan kan ik met mijn zak met geld gaan genieten van het leven. Net als die BBQ waar we al zo'n tien jaar watertandend naar kijken. Als we die tien jaar geleden hadden gekocht, hadden we er al tien jaar van kunnen genieten (wat niet helemaal waar is omdat wij van die tien jaar hooguit  2,7 jaar (!) samen zijn*).

Maar zelfs op dit moment is onze toekomst samen niet uit te stippelen, want niets zo veranderlijk als de krijgsmacht (ook in België) en nu is bijvoorbeeld nog absoluut niets bekend over waar Jan straks 'definitief' geplaatst wordt. In feite zit Jan nog in opleiding en weten wij eind juni (hopelijk) meer.

Het gooit geen roet in onze Belgische woning, maar het is altijd maar weer afwachten. En niet luisteren naar geruchten.

Ja. Je zult het zien...


*Een jaar heeft 365 dagen x 10 jaar = 3650 dagen, waarin we elkaar enkel in de weekenden zien + zeg maar 20 dagen vakantie, waarvan Jan tenminste 5 jaar ongeveer 5 maanden per jaar op zee was (en dan rond ik het nog af naar beneden), wat ongeveer 240 dagen in totaal is, wat een uitslag heeft van ongeveer 1000 dagen dat we elkaar hebben gezien in die 10 jaar.

Pijntjes....

Seal Cave - kouououd......


Ik heb al een aantal weken - nog van vóór mijn vakantie - last van mijn schouders en nek en wellicht een slijmbeursontsteking (opnieuw) in mijn rechterschouder. Daarnaast heb ik nu al ruim twee jaar last van mijn linkerenkel. De stramheid slaat toe.

Gisteren ben ik voor die enkel eindelijk eens naar mijn huisarts geweest in plaats van het maar zelf 'aanmodderen' bij fysiotherapeuten die enkel maar zuchtend zeggen: 'Jij hebt ook steeds iets raars...!' Je hebt er niets aan. Ook de laatste fysiotherapeut - hoewel good looking en vriendelijk - heeft niet echt iets bijgedragen aan het herstel.

Ik weet het nu niet meer, dus naar mijn huisarts, waar ik inmiddels - goh - ook alweer vijfentwintig jaar bij kom. Wat vliegt de tijd....

Hij heeft even over mijn enkel gewreven - helpt ook blijkbaar - en mij doorverwezen naar de orthopeed. 'Waarom ga je niet naar een orthopeed?' vroeg hij nog. 'Omdat ik daar niet aan denk....?' antwoordde ik weifelend.

Daar kan ik dan pas over een maand terecht, maar bij het maken van een afspraak werd ik uiterst vriendelijk te woord gestaan en dat er op die datum een speciaal voet- en enkelspreekuur is. In ieder geval het onderbeen betreffende, dus dat dit een uitstekeloze gelegenheid zou zijn. Maken ze meteen eventueel een foto. Dus ik ben reuze benieuwd of en wat ze vinden. 

Ik heb mij afgelopen week dan ook voorgenomen om voorlopig niet hard te lopen en eerst te wachten op het resultaat (ik heb trouwens toch ook weer nieuwe schoenen nodig....). Nu loop ik toch al niet graag in de zomer (veel te warm), dus echt een straf zal het niet zijn. Hoewel ik toch wel kriebelt als ik iemand zie lopen. Moet maar even sterk zijn en de andere kant op kijken.

Ondertussen blijf ik wel soort van in beweging hoewel het er doordeweeks toch echt weinig van komt. Ik zit de hele dag met mijn luie reet op mijn kantoorstoel. Kan ik fietsend naar het werk, ware het niet dat ik juist van het fietsen zo'n pijn krijg in die pees. Helaas. Ik zou het zo doen.

En dan die schouders en nek: omdat die luie fysiotherapeuten van tegenwoordig niet meer (mogen) masseren, ga ik volgende week maar naar een zelfstandige masseur. Masseuse in dit geval. Even lekker flink mijn schouders los laten masseren. 

In ons appartement in Kreta hadden wij een kneiterhard matras en ondanks dat ik mijn eigen ergodynamische kussen (ik heb er inmiddels al twee 'versleten') mee had, had ik vreselijke pijn in mijn schouders. Zo'n hard matras is ook niet alles dus. 

Ik dacht eerst nog dat die pijn een combinatie was van hard matras en duiken (want koud water - zeker in sommige grotten - zie foto bovenaan - en dat slaat op mijn spieren), maar nu weer thuis in mijn eigenste bed blijf ik last houden. Nu is dit een bekende klacht (had vroeger stevige RSI) en is de tijd zeg maar weer aangebroken voor een paar massages en een nieuw hoofdkussen, want mijn huidige hoofdkussen heb ik ook weer meer dan vijf jaar, en dan kan ik er daarna weer een poosje tegenaan.

Daarnaast probeer ik toch wel één keer in de week naar yoga te gaan, want dat is gewoon super voor je lijf, zeker voor je ruggegraat en dan nemen we het gekwebbel maar voor lief. Want thuis aan de yoga.... het lukt mij .... gewoon ..... NIET ...

Weekend #23

Inmiddels alweer een week terug in het koude (?) kikkerlandje, een week werken achter de rug en met in het vooruitzicht veel tripjes naar België, een leuk zeiltochtje op de Oosterschelde (!) en wie weet nog ergens in september een paar weekjes vrij.

Afgelopen vrijdag ontving ik van Fotofabriek.nl mijn twee bestelde foto's op canvas. Ein-de-lijk eens een keer de tijd genomen om twee foto's uit te kiezen om in de badkamer te hangen, daar waar al sinds de verbouwing twee dertien-in-een-dozijn foto's hingen van de Ikea. Ik denk dat ik er nog twee bijbestel, want deze lijstjes zijn een stuk kleiner dan wat er hing en aangezien het werk eraan én de kosten meevallen kunnen er nog wel twee bij. Bovendien waren de twee lijstjes (tuut-tuut) razendsnel afgeleverd, goed verpakt en krijg je track-and-trace om je pakje te volgen. Voor herhaling vatbaar dus.



Mijn eigen foto's (en ja, foto hangt scheef, inmiddels niet meer....)

O ja, nog een voordeel: je kunt de foto's ook buiten hangen want het canvas is UV bestendig en waterafstotend. Dat kon met die Ikea foto's niet.

Zaterdag zijn wij naar de familiedag van de NOJG geweest. De NOJG is een vereniging waar je als jager lid van kunt worden en waar je als jager heel veel informatie kunt vinden en waar je ook je verplichte jachtverzekering kunt regelen. De NOJG heeft een agrarische achtergrond en is best actief. Naast de NOJG heb je ook nog de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging waar dan alle andere - niet agrarische - jagers lid van zijn. Awel, ik chargeer: ik heb geen idee hoe die verhouding is. Persoonlijk zou ik lekker ongenuanceerd zeggen: de kakkers zitten bij de KNJ en de buitenlui bij de NOJG. 


Vrolijke boel met een zee van bloemen en leuke kraampjes,
lekkere BBQ en aardige mensen

Je kon hier ook je geld kwijt aan leuke hebbedingetjes.


Het was een gezellig dagje, hoewel ik niemand ken, maar dan zijn er gelukkig toch wat mensen die niet verlegen zitten om een praatje en waar je al heel snel mee aan de babbel raakt.

Nog twee leuke wildzwijnhangers gekocht, voor straks in ons nieuwe huis.





Jan heeft zijn geweer daar ingeschoten, dus die was ook helemaal in z'n nopjes. 'Moeten we vaker doen,' zeggen we dan, want schietbaan de Berkenhorst is zoveel leuker dan het o zo commerciële Dorhout Mees (waar je overigens wel erg lekker kunt eten).



Het resultaat.


Er was ook een roofvogelshow, speciaal voor de kids, met een zevental roofvogels en die zaten dit keer lekker 'dichtbij' dus dankbare foto-objecten.


Afrikaanse Oehoe

Buizerd

Kerkuil

Laplanduil

Vale Gier

's Avonds een lekker Salade Niçoise gemaakt en op het dakterras opgegeten. We hadden al genoten van lekkere BBQ die middag, dus de salade was meer dan genoeg.


Salade Niçoise...mjammie....


Zondag heb ik niet hardgelopen, in afwachting van de bevindingen van de huisarts waar ik deze morgen (maandag) ben langs geweest. Jan wel en ik had een overheerlijk lekker ontbijtje klaargemaakt wat wij buiten in de tuin hebben verorbert. Alsof je bij een B&B te gast bent! 




Nu één van de twee supermarkten bij mij tegenover een verbouwing ondergaat, is het - tot een uur of twee - 'ouderwets' rustig en kan je weer in de tuin zitten en jezelf verstaan. Gisteren dus een luierdag waar Jan zijn auto-administratie heeft bijgewerkt en ik onze acht duiken in het digitale logboek heb gezet. Het was heerlijk weer en in de schaduw van onze drie leilindes was het redelijk goed toeven. 's Avonds hebben wij een recept van Ramon Brugman uitgeprobeerd: steak tartaar met dikke frieten ('Lekker oma, die friet. Lekker dik!''Wat zeg je jongen?'......).

En vanavond - hoezee - start de Avondvierdaagse pal voor mijn deur. Zaak om op tijd thuis te zijn anders is mijn straat geblokkeerd....

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...