Pijntjes....

Seal Cave - kouououd......

Ik heb al een aantal weken - nog van vóór mijn vakantie - last van mijn schouders en nek en wellicht een slijmbeursontsteking (opnieuw) in mijn rechterschouder. Daarnaast heb ik nu al ruim twee jaar last van mijn linkerenkel. De stramheid slaat toe.

Gisteren ben ik voor die enkel eindelijk eens naar mijn huisarts geweest in plaats van het maar zelf 'aanmodderen' bij fysiotherapeuten die enkel maar zuchtend zeggen: 'Jij hebt ook steeds iets raars...!' Je hebt er niets aan. Ook de laatste fysiotherapeut - hoewel good looking en vriendelijk - heeft niet echt iets bijgedragen aan het herstel.

Ik weet het nu niet meer, dus naar mijn huisarts, waar ik inmiddels - goh - ook alweer vijfentwintig jaar bij kom. Wat vliegt de tijd....

Hij heeft even over mijn enkel gewreven - helpt ook blijkbaar - en mij doorverwezen naar de orthopeed. 'Waarom ga je niet naar een orthopeed?' vroeg hij nog. 'Omdat ik daar niet aan denk....?' antwoordde ik weifelend.

Daar kan ik dan pas over een maand terecht, maar bij het maken van een afspraak werd ik uiterst vriendelijk te woord gestaan en dat er op die datum een speciaal voet- en enkelspreekuur is. In ieder geval het onderbeen betreffende, dus dat dit een uitstekeloze gelegenheid zou zijn. Maken ze meteen eventueel een foto. Dus ik ben reuze benieuwd of en wat ze vinden. 

Ik heb mij afgelopen week dan ook voorgenomen om voorlopig niet hard te lopen en eerst te wachten op het resultaat (ik heb trouwens toch ook weer nieuwe schoenen nodig....). Nu loop ik toch al niet graag in de zomer (veel te warm), dus echt een straf zal het niet zijn. Hoewel ik toch wel kriebelt als ik iemand zie lopen. Moet maar even sterk zijn en de andere kant op kijken.

Ondertussen blijf ik wel soort van in beweging hoewel het er doordeweeks toch echt weinig van komt. Ik zit de hele dag met mijn luie reet op mijn kantoorstoel. Kan ik fietsend naar het werk, ware het niet dat ik juist van het fietsen zo'n pijn krijg in die pees. Helaas. Ik zou het zo doen.

En dan die schouders en nek: omdat die luie fysiotherapeuten van tegenwoordig niet meer (mogen) masseren, ga ik volgende week maar naar een zelfstandige masseur. Masseuse in dit geval. Even lekker flink mijn schouders los laten masseren. 

In ons appartement in Kreta hadden wij een kneiterhard matras en ondanks dat ik mijn eigen ergodynamische kussen (ik heb er inmiddels al twee 'versleten') mee had, had ik vreselijke pijn in mijn schouders. Zo'n hard matras is ook niet alles dus. 

Ik dacht eerst nog dat die pijn een combinatie was van hard matras en duiken (want koud water - zeker in sommige grotten - zie foto bovenaan - en dat slaat op mijn spieren), maar nu weer thuis in mijn eigenste bed blijf ik last houden. Nu is dit een bekende klacht (had vroeger stevige RSI) en is de tijd zeg maar weer aangebroken voor een paar massages en een nieuw hoofdkussen, want mijn huidige hoofdkussen heb ik ook weer meer dan vijf jaar, en dan kan ik er daarna weer een poosje tegenaan.

Daarnaast probeer ik toch wel één keer in de week naar yoga te gaan, want dat is gewoon super voor je lijf, zeker voor je ruggegraat en dan nemen we het gekwebbel maar voor lief. Want thuis aan de yoga.... het lukt mij .... gewoon ..... NIET ...