Hardlopen

Mijn zondag-loopje weer achter de rug. En het ging niet echt vanzelf. Alweer niet. Misschien komt het omdat ik al drie nachten niet zo goed heb geslapen. Afgelopen nacht gelukkig wel, maar ik werd wakker met een lichte hoofdpijn. Dat beloofd meestal niet veel goeds voor de dag. Als ik op zondag ga hardlopen neem ik altijd een medicijn in speciaal tegen hardlopershoofdpijn, of hoe dat ook mag heten, dus nu, bijna twee uur nadat ik mijn rondjes heb gelopen geen hoofdpijn, maar als het medicijn is uitgewerkt kan de hoofdpijn zo terug komen. Als dat zo is, gaat mijn middagje whiskyproeven in combinatie met een film niet door. Overigens heb ik het nu na mijn warme douche, nog steeds wat koud. Nou ja, ik weet niet wat het is vandaag. Ik lag er gisteren ook al om 22.00u in, wat natuurlijk best vroeg ik voor een zaterdagavond, maar ik zou niet weten waarom ik langer op moet blijven. Ik heb me toch voorgenomen deze winter gewoon vroeg naar bed te gaan. Ik zie geen nut in het op de bank blijven zitten als er niets op TV is, dan kan ik beter lekker in bed nog wat lezen.

Overigens was het best wel lekker weer om te lopen. Zo'n zeven graden en het had geregend. Ik was er vrij vroeg - nog vóór negen uur - dus het was nog rustig, maar ik kwam er gewoon niet echt in. Ik had geen last van mijn blaar, maar wel pijn in de borsten, wat ik vaak heb in de winter. Mannen hebben daar overigens ook last van: dat zijn de tepels die langs het stof schuren. Dat is best pijnlijk. Sommigen hebben dat tot bloedens toe. Dat heb ik weliswaar niet, maar flink insmeren met vaseline of andere vette crème is wel noodzakelijk en dat heb ik deze keer niet gedaan. Er waren ook weer aardig wat duikers in de weer. Als ik dat dan zo zie, dan heb ik er ook wel weer zin in, maar niet nu, niet in dat koude water. 

Jan krijgt z'n prikje. Ik wil er ook één: slapen tot eind februari...

Jan heeft gisteren wel gedoken op Kreta. Twee grotduiken. Dat is nog iets wat ik ook wel wil. Denk dat ik daar nu wel aan toe ben na honderd duiken. Dus wie weet aankomende vakantie, anders die daarop. We kunnen onze vakantie nu nog niet plannen, omdat de plannen van de LoMa nog niet helemaal vast liggen. Pas als er meer duidelijkheid is, kunnen we aan de slag voor onze reis naar Nieuw-Zeeland volgend jaar. En dan in het najaar zouden we bijvoorbeeld naar Kreta kunnen, of Spanje. We zien wel. Zo zie je dat soort landen eens op een hele andere manier.

Hé, ik zie de zon door de ramen schijnen! Ik zit met mijn rug naar het raam dus ik moet mijn hoofd zowat 180 graden draaien om dat te kunnen zien. Ziet er altijd meteen al een stuk gezelliger uit, zeker op zo'n duffe zondag. Mijn nieuwe terras is erg mooi geworden en het is net of de zon daar de hele dag schijnt, zo zonnig zien die stenen eruit. Ik heb ook mijn gordijnen besteld want ik wil ze wel erg graag hebben, dus heb ik weer iets om me op te verheugen. Ik denk dat ze over een week of twee wel klaar zullen zijn.

Overigens ben ik blij dat Facebook bestaat. Ik ben er wel erg actief op en op één of andere manier voel ik me daardoor toch wat minder alleen. Af en toe kunnen Jan en ik chatten en dat is wel leuk natuurlijk. Zijn collega is dan wat actiever dan Jan is en op diens wall vind ik dan ook nog wat meer info. Ik krijg weliswaar commentaar op wat ik erop zet (belachelijk), maar ik trek me daar weinig van aan of ik blokkeer de personen die commentaar hebben. Het is iets van mij persoonlijk en ik mag zelf bepalen wat ik erop zet. Overigens is het zo dat de ontvanger kan dirigeren wat-ie wel of niet wil zien, dus dat commentaar slaat nergens op. Ik doe wat ik doe op Facebook en anders ontvrienden ze me maar. Ik let wel op wat ik schrijf: geen zakelijke dingen of andere info die gevoelig kan liggen, maar gewoon onschuldige zaken. Maar ja, sommigen vinden dat zelfs te veel.