Het valt allemaal niet mee...

Ik zit hier weer met aan twee kanten rookpluimen uit mijn oren gefrustreerd te wezen. Heb je na veel vijven en zessen een redelijk goede vlucht weten te boeken voor twee collega's, komt er weer eentje die zegt nog even naar de vluchten te willen kijken terwijl ik gisteren al groen licht heb gehad van de andere collega. En het is niet zo dat je na boeken zomaar even kunt zeggen, ah, ik kan niet, kan het nog anders. Zo werkt dat helaas niet in de vliegelarij. Dan moet je de vluchten eerste helemaal annuleren wat niet kosteloos is en dan moet je opnieuw boeken met het risico dat het tarief niet meer beschikbaar is, of zelfs geen plaats meer. 

In mijn werk gebeurt het wel vaker dat de één zegt 'het is goed' en de ander zegt wat anders en jij zit er dan tussen. Nu is de persoon die nu zegt er nog even naar te willen kijken echt zo'n self-control freak die erg veel moeite heeft dingen uit handen te geven. Het liefst boekt hij zelf en regelt alles zelf, terwijl ik dat uit zijn handen moet nemen. Ja: moet. Want anders krijg ik de baas weer in mijn nek die me dan op m'n sodemieter geef dat ik dat niet voor ze geregeld heb. Die persoon checkt ook zelf in, verzorgt zelf z'n ESTA-formulier, terwijl ik de eigenlijk de opdracht heb dat ik dat moet doen. Maar ja. En als je het dan doet, is niet goed. Je krijgt echt altijd commentaar als je iets regelt. Dat is niet echt motiverend en in zo'n maand als deze waarin er toch al zoveel dingen moeten gebeuren is dat moeilijk voor mij om goed te verwerken. Ik blijf er dan in mijn hoofd mee malen en malen en kan het niet naast me neerleggen.

Zo de persoon is - ik dus - zie ik weer op tegen diverse zaken. En dit zijn helemaal geen zaken waar je tegenop moet zien, want ze zijn stuk voor stuk wel aangenaam om te doen. Dit is zoals ik ben, het zit in me, ik kan er weinig aan doen behalve het uit alle macht proberen te negeren. Toch kan ik me er nooit van weerhouden om dan achteraf te zeggen: 'one down, two to go' bijvoorbeeld. In mijn geval dus 'still five to go'. Het is erg dat ik zo ben. Kost ook erg veel energie altijd. Heb dat overigens in zeer erge mate als ik alleen ben. Met Jan erbij heb ik er veel minder moeite mee. Maar ik heb er gewoon een bloedhekel aan om dingen alleen te moeten doen.

Goed. Mijn stemming voor vandaag is gezet. Gelukkig ga ik vanmiddag even hardlopen, maar het liefst zou ik nu eigenlijk even in een hoekje willen grienen....