En hoe zijn wij deze kerstdagen doorgekomen.... Laat ik eerst zeggen dat bij mij het kerstgevoel - wat dat dan ook moge zijn - volledig ontbrak. Maandag de 24e was ik al vrij en ik ben samen met twee collega's naar de film The Hobbit in 3D geweest. Leuke, onderhoudende film met prachtige beelden natuurlijk, verhaal soms ietwat langdradig, maar allez, who cares. Na de film hebben we bij mij een simpele spaghetti gegeten. De saus had ik die morgen al gemaakt. Als toetje een kop thee met chocola en een lekkere whisky danwel (zelfgemaakte) limoncello na. Tegen half twaalf lag ik moe, voldaan en ietwat tipsy in mijn bed. Niet al te best geslapen - weer erg veel last van mijn benen - door de hoeveelheid wijn en het glaasje whisky. Ach, wat maakt het uit. Ik heb het super gezellig gehad.
Eerste kerstdag gewoon ontbeten met een snee bruin brood belegd met choco en een kop koffie erbij, speurend op facebook en andere sites naar nieuws van de LoMa. Ze lagen bij de Seychellen dat weekend. Erg rot.... Jan had de wacht zondag en maandag en dinsdag heeft hij daar gedoken met een paar mooie foto's als resultaat. Hij begint er nu de lol van in te zien en de foto's worden steeds beter. Verder heeft hij niet zoveel met die eilanden, maar gezien van onder water is hij het wat meer gaan waarderen dan tijdens Atalanta I, maar toen dook hij nog niet.
 |
| Scorpionfish (steenvis) - Seychellen |
Tegen enen belde hij nog om zijn enthousiasme te delen en daardoor was ik wat later bij mijn ouders, waar ik 's middags was. Ze waren erg ongezellig, zeiden ze van te voren al, maar ik zei: ik ook. Dus met z'n drieën zaten we gewoon lekker ongezellig te doen en hebben het over van alles en nog wat gehad. Ik heb daar een rollade gebraden en we hebben toch een soort van eenvoudig kerstmenuutje gegeten. Zo tegen kwart voor negen ben ik naar huis gereden dus was lekker op tijd weer thuis. Tweede kerstdag, gisteren dus, heb ik weinig bijzonders gedaan. Eerst eens uitvoerig gechat met een van de vrouwen van een collega van Jan - die ik niet ken - wat ik wel leuk vind, want zo snel maak je niet contact met die stugge westvlamingen :-)
Ik zit niet zo bij de pakken neer, hoewel er geen dag voorbij gaat en ik denk: Jan, waar blijf je nou.... Dan te bedenken dat we nog niet eens op de helft zijn. Dat is pas 3 januari.
Momenteel zitten ze weer in een black hole wat natuurlijk van alles kan betekenen en ik hoor het wel weer als het allemaal weer voorbij is. Met nog één hobbel te gaan - oud-en-nieuw - is dan deze treurigheid ook bijna voorbij en kunnen we weer met frisse moed een nieuw jaar in. Ik ben merk ik steeds meer bezig met Jan zijn terugkomst - wat ik ook al had verwacht. Als eenmaal die 'nare' dagen voorbij zijn, dan lijkt het niet meer zo lang.
Gisteren heb ik een groot deel van de dag besteed aan het bewerken van de foto's van onze duikvakantie op Bonaire in augustus. Ik had al een groot deel gedaan, maar we hebben behoorlijk veel (onderwater) foto's gemaakt en aangezien ik deze allemaal in RAW heb gemaakt, vergt dat nabewerking. Sommige foto's zijn echt erg mooi en als ik ze allemaal heb gedaan zet ik ze in een album die je dan online kunt bekijken. Maar ik heb nog een paar uurtjes werk, vrees ik. Als er dan ook nog een aantal bijkomen die Jan heeft gemaakt de afgelopen weken, dan heb ik nog volop werk.
Gelukkig, het regent weer....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.