Nieuw-Zeeland, reisverslag - vervolg nr. 8

Zaterdag, 20 april, de dag dat we gaan duiken op de Poor Knights! We moesten betijds op, ontbijten deden we maar in de camper want met die groep schoolkinderen was de (grote) keuken bezet en erg lawaaiierig. Voordeel van als je gaat duiken is dat je niet hoeft te douchen, je haar niet goed hoeft te zitten en je zo uit je bed in je badpak kan stappen. Met de auto naar de Marina waar we ons hebben gemeld bij Yukon Dive, bij Rachel en Glen. We waren met tien duikers en we waren een vrij stille groep. Omdat wij niets bij ons hadden behalve ons masker en onze duikschoentjes, moesten we eerst pakken pakken. Die hadden ze in een bus hangen, type Mercedes, en Glen wist ons goed in te schatten dus de pakken waren best snel in orde. Bepakt en bezakt weer naar de boot en dan de motoren starten en op weg naar de Poor Knights. Dat is een rit van zo'n vijftig minuten varen en de golven waren nog best hoog. Ik had voor alle zekerheid een half reistabletje ingenomen want ik heb het niet zo op golven...

De eerste duikstek was als gebruikelijk even wennen. We mochten onafhankelijk van de groep in het water (gelukkig). Het water was zo rond de negentien graden en ik vond die stek ook niet super mooi. Wel een paar mooie roggen gezien. Er is niet zo veel vis als op de Caraiben, en een compleet andere omgeving dan daar. Veel rotsen met van dat lange zeewier (kelp) en verbazend veel Stonefish. Aangezien mijn 'duikersvuur' al enige tijd geleden is gedoofd, kreeg ik het op een gegeven moment ook erg koud en moest eenmaal weer op de boot enorm opwarmen. Stond immens te shaken van de kou! Het was nog even twijfelachtig of ik er wel de tweede keer in wilde gaan maar ik wilde zo graag..... Dus kreeg ik van die Glen een 3 mm body met kap die ik onder mijn 7 mm pak heb gedaan en de tweede duik ging een stuk beter en was bovendien ook een stuk mooier (moet even zoeken in mijn logboek hoe de stekken heten...).

Op de heenweg hadden we nog dolfijnen gezien, maar terug niets gespot. We waren zo rond 16.30u weer in Tutukaka waar we snel zijn terug gereden naar de campground om te douchen. We waren weliswaar vóór de grote groep schoolkinderen - want die hadden ook gedoken vandaag - maar de douches bij de dames - slechts twee - waren bezet, dus ik moest even wachten.

We hebben wat gegeten bij de Marina Pizzeria bij de Marine. Was prima daar. Was best moe weer van de inspanning dus we lagen er niet laat in.

De dag erna weer naar de 'duikboot' voor onze tweede duikdag. Normaal gesproken zouden we enkel vandaag hebben gedoken, maar doordat White Island niet was doorgegaan, hadden we gisteren dus een extra duikdag. Vandaag helaas geen zon.

Weer dolfijnen gezien en weer op een ruige zee naar de Poor Knights. We hadden een andere skipper: Noel, volgens mij de eigenaar van Yukon Dive. De eerste stek - Dutchman Cove - was een prachtige stek. Ik had voor vandaag nu dubbel 7 aan (met 10 kg lood), dus ik verwachtte niet dat ik het vandaag koud zou krijgen. De stek was redelijk ondiep en weer een mooie Stingray gezien en een paar mooie nudibranches (naaktslakken). Een erg relaxte site.
De tweede duik was een hele beschutte duik vlakbij een arche (een boog dus) en onder water kon je een grot in. Een hele grote ingang en als je dan naar boven keek zag je een duikklok (luchtbel) tegen het plafond van die grot en deze schijnt gecreëerd te zijn enkel door duikers. Was wel even een rare ervaring (mijn eerste grot!), dus helemaal naar boven zwemmen tot in die luchtbel en dan je hoofd erdoor. Was grappig. De ruimte was niet groot in die luchtbel maar wel erg apart. En dan weer terug en dan zag je die grot zo tegen het licht in met honderden Demoiselles: paarse visjes met een witte stip. Echt honderden. Zaten als vleesmuizen tegen de grotwand aan en als je daar dan op scheen met je lamp verspreidden ze zich allemaal. En dat zo tegen het licht in..... echt prachtig!! Daar weer een schitterende stingray gezien, zwemmend. Een hele bijzondere stek.

Terug op de boot nog een rondje langs de eilanden, door bogen heen en een grot in met boot en al. Zee op de teruweg was nog net zo ruw als op de heenweg en dit keer hadden we dolfijnen op de boeg. Erg leuk.

Weer snel gedoucht op de campground en dan te voet terug naar de Marina en nog even wat gedronken met de groep. Daarna gegeten bij een ander restaurant ook bij de Marina (heerlijk groene mosselen!!!). Het was rustig op de campground. De groep kinderen was vertrokken... heerlijk...