Nieuw-Zeeland reisverslag, vervolg 7

Inmiddels was het alweer de 16e april. Na ons ontbijt en een praatje met een Zuid-Afrikaan die hier rondreed in een soort SRV-kar maar dan voor allerlei soorten apparaten, als strijkbouten, broodroosters en noem maar op (die kan je via een website bestellen en hij rijdt ze dan rond) weer op weg naar het noorden. Het was een grauwe, grijze dag met veel regen en veel wind. Een koffie gedronken in Rotorua, daar even langs de "i" en nog wat gegeten in hetzelfde tentje waar we de koffie hadden gedronken: dat zag er prima uit daar. 

Via Ruato Bay kwamen we aan in Wakatane. Daar hebben we ons gemeld bij de winkel van waaruit onze duiktrip naar White Island was geboekt voor de volgende dag. Helaas kregen we daar te horen dat de trip was gecanceld door het slechte weer. We hadden dat al min of meer verwacht op onze route erheen. Gatver! En wat nu. De vooruitzichten qua weer zagen er niet al te best uit. We hebben wat heen en weer gebeld met First Light Travel en uiteindelijk onze duiktrip op de Poor Knights met een dag verlengd. Het was erg smerig weer dus we waren wel een beetje aan het balen. Door het slechte weer zag het stadje er ook niet erg leuk uit...

Op aanraden van een verkoper in een boekenwinkel zijn we doorgereden naar Awakeri waar we een campground hebben opgezocht. Deze campground was op zich best groot, zag er mooi uit, maar de voorzieningen waren erg basic. De gemeenschappelijke keuken was zeer pover voorzien met enkel wasbakken, kookplaten, een oven, koelkasten en broodroosters, maar geen potten of pannen, bestek, borden of tafels waar je aan kon eten. Die stonden enkel buiten. En het regende nog dus hebben we maar in de camper gegeten. De toiletten waren ook erg simpel en de wasgelegenheden en douches zou menigeen hebben afgeschrikt, maar ze deden het en dat was het voornaamste. De campground had wel een grote hotpool. De dame achter de balie van deze campground was ook met haar verkeerde been uit bed gestapt, maar ach. 

De nacht weer met veel regen. Nadeel van deze camper is dan dat je geen ramen kunt open zetten, want dan regent het in. Je zou eigenlijk een tarp (zeil) mee moeten hebben die je over je camper spant om zodoende wel lekker de ramen open te kunnen hebben. Nu is alles klam en vochtig als je wakker wordt.   In plaats van te douchen zijn we lekker de hotpool in gegaan. Deze was overigens wel gechloord (die anderen niet), maar desalniettemin erg lekker. Overal hangt een typisch zwavelluchtje wat ik zelf niet echt vind stinken. Na het bad ontbeten - buiten in de zon met honderden vliegen - en dan zijn we weer verder getrokken.

Whakatane ziet er wel erg leuk uit: tip voor na ons pensioen. We hebben de zee opgezocht en hebben daar een lekkere wandeling gedaan. De zee was nog behoorlijk ruw, maar de zon scheen. Heerlijk. In het stadje nog een koffie gedronken, wat vlees gekocht, even langs de "i" voor het weer (slecht!) en bij New World inkopen gedaan. We zijn daarna op ons gemak langs de kust naar het noorden gereden.

In Matata - nauwelijks een half uurtje rijden van Whakatane - hebben we een hele leuke DOC-campground gevonden. Vlak aan zee. Héél simpel met één douche en een paar WC's maar een prima stek. Onze camper zo neergezet dat we geen last hadden van de wind. Zalig plekje. Lekker langs de zee gelopen en inmiddels waren er weer een pak donkere wolken in aantocht, maar we hebben het droog gehouden. Zo pal aan de kust heb je niet zo'n last van regen: dat valt als het tegen de bergen komt.
De kust lijkt hier een beetje op de westkust van Canada, maar dan met wat minder groot drijfhout en eigenlijk best weinig rotzooi, dat dan weer in tegenstelling tot Bonaire, waar vreselijk veel troep ligt aan de kust.

Weer eens gekookt in de camper en dan bed opmaken en snurken.

De 18e april begon met veel zon. We hebben de camper verplaatst zodat we in de zon konden ontbijten. Alweer zo'n voordeel van een camper! Het beddengoed lekker over de waslijnen daar gehangen, tafeltje uit en smullen maar: roerei met spek en aardappelen. Nog even langs de zee gelopen. De zee was een stuk rustiger inmiddels en we hebben er even goed van genoten. Zoiets heb je hier niet!!

De rest van de dag was wat half bewolkt en via Thames naar Auckland gereden. Gestopt voor koffie in Wangamata met een geweldige kust met hoge surfgolven. Echt mooi. Zonnetje scheen lekker daar. In de New World weer wat eten ingeslagen dan weer naar het noorden. 

Door Auckland heen is best druk. Grote uitgestrekte stad ook en je MOET erdoor, je hebt geen keus. Even na Auckland gingen we de snelweg af naar een natuurpark Wenderholm, maar daar konden we niet blijven omdat wij niet 'self contained' zijn. We hebben toen in het donker een andere campground moeten zoeken en die uiteindelijk in Warkworth gevonden: Sheep World campground. Onze eerste 'en suite' campground, oftewel je parkeert je camper naast je eigen douchehokje met daarin een WC, een douche dus en een wastafel. Alleen voor jou. Nog nooit meegemaakt. De campground zelf was vrij klein maar wel met een grappige gemeenschappelijke keuken, eigenlijk twee keukens met in elke keuken een vierpits kookplaat met stapels serviesgoed en allerlei potten en pannen. De winkel van Sinkel is er niets bij. Buiten stond een overdekte picknicktafel die we een beetje gezellig hebben gemaakt met kaarsjes en we hebben dus buiten bij kaarslicht gegeten. Na de privé douche dan weer het bed in.

De volgende dag konden we dan onze campground bij daglicht zien. Niet erg groot maar best wel leuk. Ligt vlakbij een soort kinderboerderij waar je dan tegen betaling in kon: Sheep World heet dat. Wel even de winkel in geweest maar geen 27 dollar over voor bezoek aan wat schapen.

We hebben boodschappen gedaan in Whangarei, maar zijn dit stadje verder niet in geweest. We hebben een heerlijk broodje gegeten met overschot van de avondmaaltijd vangisteren bij de Whangerei Falls. Dan via de kustweg gereden naar Tutukaka, maar we kwamen er vrij laat achter dat we op een gegeven moment véél te ver waren gereden. Dus moesten we weer terug en dat valt niet mee op die bochtige weggetjes! Dus weer vrij laat aangekomen in Tutukaka en weer in het donker de campground opgereden en ook nog eens in de regen. De stemming was dus niet helemaal je van het en als er dan ook nog eens een hele groep schoolkinderen daar is neergestreken die praktisch de hele keuken in beslag nemen, werd het ook niet echt vrolijker.