FTE af....?

Zoals verwacht voel ik mij vandaag een stuk beter. Gisteren was ik zó moe, dat ik om negen uur al in mijn bed lag. Ik had boodschappen gedaan en toen thuis mijn spaghetti opgewarmd en toen kwam ik er ook nog eens achter dat ik geen TV kon kijken. Óf mijn tuner is stuk óf het ligt aan de HDMI-kabel (volgens de KPN). Nu in feite zou ik dus nog een HDMI moeten gaan kopen om te kijken of dat zo is, maar pffff, ik heb er gewoon het geduld niet voor om weer dat meubel van de muur te schuiven, mijn bril weer op en dan die kabel te veranderen. Het zal wel niet zoveel werk zijn, maar gewoon het feit dat ik tegenwoordig echt geen fluit meer zie dichtbij, maakt me bij voorbaat al boos. Even gekeken of je daar ook voor gelaserd kunt worden en dat is dus het geval, echter je krijgt dan een soort lensje in je oog geplaatst. Zal wel weer een lieve duit kosten, hoewel ik van mijn ooglaseren geen moment spijt heb gehad: in de verte zie ik nog haarscherp. Het is enkel het lezen en dus het dichtbij zien. 

Afijn. Gisteren dan maar even in eerste instantie via mijn tablet TV gekeken, maar ach, waarom dan niet gewoon lekker lezen. Is ook eens fijn. Aangezien ik door die defecte tuner - of HDMI stekker - ook geen radio heb, dan maar via Apple TV een radiozender geluisterd. Dan krijg je dát weer: kan je TV niet uitzetten want dan hoor je niets! Ik had juist eerst een optical kabel van de Apple TV naar de versterker, maar dan is het surround geluid niet mogelijk. Dus die kabel had ik er al weer uit gehaald. Nu, als je 'gewoon' muziek luistert, wat meestal twee kanalen heeft qua geluid - stereo dus - dan is optical wel voldoende. En dan zou ik in principe de TV - het scherm dus - kunnen uitzetten, want anders zit je de hele avond tegen een soort screensaver aan te kijken. Wat ik vanavond ga doen weet ik nog niet. Misschien filmpje kijken via de Apple TV, want daarvoor heb ik 'm gekocht. Het wordt tijd dat de avonden weer gewoon licht zijn en ik dus ook weer wat meer energie heb 's avonds.

Doordat ik gisterenavond zo vroeg in bed lag, was ik om drie uur 's nachts dus klaar wakker. Daar lig je dan. Een uur wakker gelegen, natuurlijk ga je dan liggen piekeren, dat is weer vrouw eigen. Met af en toe van die vreselijke gedachtenflarden: ik moet goed slapen, ik moet goed slapen. Wat zal ik blij zijn als ik van die druk af zou zijn zeg. Gewoon slapen, of het nu goed of niet goed is, want je MOET niets de volgende dag. Dan slaap je bij voorbaat al veel rustiger en relaxter. Maar helaas, ik moet overdag scherp zijn en dus goed slapen. Gelukkig voel ik mij de laatste tijd wel wat relaxter wat dat aan gaat en als ik dan zoals gisterenavond een uur wakker lig, dan doe ik de wekker uit en denk dan: ik zie wel hoe laat ik wakker word. Meestal is dat zo tegen acht uur. En dan sta ik op, douche, maak mijn smoothie en ga naar kantoor. Ben ik daar ietsje later, maar daar wordt gelukkig niet moeilijk over gedaan.

Soms valt het werken mij na ruim vierendertig jaar (!) fulltime werken best zwaar. Nooit eens een tijd ertussen uit geweest, altijd iedere dag maar werken. Nu ben ik drieënvijftig - en een half - en zou best wel eens wat minder willen werken. Maar hetgeen ik dan minder zou verdienen en dus ook minder pensioenopbouw zou hebben, houdt mij tegen. Gewoon iedere dag tot vier uur werken bijvoorbeeld in plaats van nu tot kwart over vijf. Het is net dat uurtje dat je dan net nog effe iets kunt doen of net effe iets langer in de tuin kunt zitten 's zomers. Dat het net nog licht is als je in de winter thuis komt....