Monday, monday

Soms valt alles zo op z'n plaats. Vandaag - precies op tijd! - ongesteld geworden en dan ineens is alles weer duidelijk. Waarom ik mij zo gruwelijk moe voel vandaag, waarom ik zo raar gedroomd heb, waarom ik hoofdpijn heb vandaag. En waarom nu ineens weer zo precies op tijd? Gisteren verzuchtte ik nog: ik voel me tegenwoordig maar twee van de vier weken goed. Nu ik ongesteld ben geworden, breken de twee weken 'goedvoelen' weer aan. Gelukkig.

Nu ik dit weet begin ik hier heel langzaam te 'ontdooien'. Ik moet me soms zo enorm inspannen om me te concentreren op mijn werk! Enorm. Kost veel energie en ben daarom best moe 's avonds als ik thuis kom. De maandag is al zo'n b.u.t.-dag. Na het werk direct door om de boodschappen te halen voor de rest van de week en dan thuis nog eten maken. Gelukkig hoef ik dan de rest van de week niet en vaak eet ik iets gemakkelijke op maandag. Vanavond een restje reebout.

Afgelopen zaterdag hebben wij niet echt veel gedaan vanwege die harde wind. Dat gestorm maar de hele tijd! Word er niet goed van. Van mij mag de lente aanbreken. Nu zit je echt zo in zo'n tijd van: het kan vriezen, het kan dooien. Dat je niet weet wat er nog gaat komen. Van mij mag het zo blijven, maar het zou mij niets verwonderen als er nog een winterprik komt. Ik hoop het niet natuurlijk, want na zo'n strenge winter van vorig jaar is het wel lekker voor mijn tuin dat het nu in feite helemaal niet heeft gevroren. Zo hier en daar zie je al bloemetjes en de krokussen staan al bijna in bloei. Bij ons hier in het bos liggen van die stapels houtsnippers zo hier en daar en ik heb daar inmiddels al een aantal bakken vandaan gehaald en dat in de tuin gestrooid. Dat is niet alleen goed voor de tuin maar het staat ook wel mooi. Ben benieuwd wat er straks van de tuin over is als we eenmaal met de verbouwing bezig zijn...

Gisterenmorgen wel weer wezen hardlopen. Ben langzaam de afstand stapje voor stapje aan het verhogen. Gisteren 4 1/2 kilometer (30 minuten) in plaats van 4 km en een beetje. En dan woensdag doe ik daar misschien weer een beetje bij. 

Och, die eerste twee kilometers gaan altijd moeizaam en dan denk ik: waar ben ik mee bezig, waar doe ik het voor, ik moet gewoon eens stoppen, ik ben geen twintig meer.... Maar dan op een gegeven moment als je een beetje warm bent en in het ritme komt, en dan zeker gisterenmorgen kunt genieten van dat vogeltjesconcert, dan besef je waar je het voor doet. 

De cooling-down dan bij een klimrek aan het water en dan hoor je dat water zo kabbelen en de meerkoetjes pruttelen en dan waan ik mij gewoon weer in Canada als we daar staan te kamperen. Heerlijk is dat. En zeker als je een beetje vroeg bent dan is dat echt genieten. Later op de dag, en zeker als het zulk mooi weer is als gisteren, dan is het er veel te druk. Dan moet je ook niet meer gaan hardlopen want dan is het hordelopen tussen de honden, kinderen en wandelaars. Er zijn er die dan juist lopen, maar dat zou niets voor mij zijn. Nu is vroeg opstaan op zondag ook niet één van mijn sterke punten, maar in feite zou je dat gewoon wél moeten doen, of anders op zaterdag, want de ochtend is goud waard. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...