Zaterdag...

Met de slaap nog in de ogen - het is hier 07.00u - zit ik buiten op ons terras in de wind, de laptop op tafel, uitkijkend op palmbomen en met mijn mannetje in het zwembad(je) - hij is net terug van hardlopen, de gek - even een blogje.

Ik vind het zelf heerlijk dat we het zo volhouden om zo vroeg wakker te zijn iedere morgen. Nu gaan we ook niet echt laat naar bed: hooguit half tien en dan sluipen we onze slaapkamer in. Airco aan en dutten. We zijn bekaf iedere avond.

Gisteren zijn we naar het Nationaal Park Boka Slagbaai geweest. Dat is in het noorden van Bonaire. Daar moet je entree betalen normaal gesproken, maar omdat je als duiker een verplichte bijdrage moet doen aan het Marine Park (STINAPA) hoef je niet nóg een keer te betalen. Het Nationaal Park is een beschermd stuk Bonaire met een onverharde vrij uitdagende weg er doorheen. Het brengt je langs het ruige deel van Bonaire - de oostkust -, langs salina's - zoute binnenmeren - met flamingo's en andere zeldzame vogels en langs idyllische stranden met blauwe zee en witte stranden. Het is nu de droge periode dus de bomen zijn wat dor en droog, en de cactussen bloeien ook niet. Maar als je in de goede periode bent, is het park best mooi - en mooi is een rekbaar begrip met voornamelijk cactussen en acacia's als vegetatie.

Er zitten parkieten en gisteren zagen we een Caracara. Verder héél veel hagedissen en leguanen. Die kwamen op onze auto af toen we ons klaarmaakten om te duiken bij Playa Funchi en toen we daar er weer uit kwamen, wemelde het van de reptielen die allemaal afkwamen op het water wat lekte uit onze waterzak. Je kunt ze hier gewoon water voeren.

Boka Slagbaai is zo'n erg mooi zandstrand met een paar gerestaureerde huisjes waar soms een restaurant geopend is. Nu dus niet. Deze baai ligt vrij beschut en werd vroeger gebruikt als slachtplaats voor geiten (vandaar de naam slagbaai). 

Omdat er al twee bootjes in de baai lagen, had ik al een vermoeden dat daar ook een zogenaamde baitball zou zijn. We hebben dit al eens eerder gehad hier. Dus wij erin en ja hoor, na ongeveer een minuut of 10 zwemmen zagen we een zwarte schaduw en even later de bait ball. Daar hebben we geloof ik wel drie kwartier tussen, in, onder en boven gehangen. In tegenstelling tot de andere bait ball, waren hier zo'n tien tarpons (hele grote roofvissen) en tonijnen tussen aan het .... jagen (?) of als herdershonden de bal bij elkaar aan het houden? In feite weet ik niet goed wat ze doen maar het zijn rovers dus blijven ze wel in de buurt van een lekker hapje. 

Op de terugweg kwamen we nog een octopus tegen die dacht dat ik 'm niet had gezien. Ah, vette pech, want ik zag 'm wel omdat ik 'iets' over de grond zag 'lopen' en normale vissen lopen niet over de oceaanbodem. Ferm weggestopt en zo later bleek met een enorme krab tussen de poten. Even later gaf hij het verstoppertje spelen op en repte zich weg, voelde zich bedreigd, liet de krab vallen en spoot een flinke hoeveelheid inkt naar ons toe. Het was niet helemaal mijn bedoeling dat-ie zich zo bedreigd voelde en ik hoop dat hij zijn maaltje later weer heeft opgehaald. 

Overigens hadden wij bij Playa Funchi een gigantische kreeft gezien. En zo'n joekel! Echt enorm. Nu lijkt alles wel groot onder water, maar wij vermoeden dat deze kreeft zo groot was als een onderarm. We kregen spontaan honger... haha.

De foto's bij deze blog volgen nog, dus stay tuned!