Ok. Inderdaad, het is niet leuk als je iets vertelt en te horen krijgt: oh, dat interesseert mij helemaal niet! Ik weet het. Ik heb dan ook wat problemen met sociale contacten en misschien is dat de reden waarom ik zo weinig vrienden heb. Ik kan af en toe best bot uit de hoek komen, zeker als ik mij niet zo lekker in mijn vel voel. En dan loop ik zelf direct te mopperen en te vloeken: ik doe het ook nooit goed! En: laat me toch eens in mijn waarde! Direct gevolgd door de gedachte dat ik WEG wil. Gewoon, pleite. De natuur in, tussen de bomen en de vogels en de dieren die tenminste mij niet beoordelen en corrigeren omdat ik mij niet gedraag zoals wordt verwacht. Maar voor zover ik weet - ik heb het nog niet gecheckt - heb ik geen significant geldbedrag gewonnen afgelopen maandag, dus zal ik mezelf hier minstens nog een jaar of 16 moeten bezighouden...
De gedachte alleen al....
Afin. Gisteren heb ik mijn nagels eens laten lakken in French Manicure. Ja, ik. Nee, ik ben geen dametje, maar ik heb dat eens gezien toen ik bij de schoonheidsspecialiste was en ik dacht: hé, dat lijkt mij nou eens leuk. Niet te opzichtig, niet van die dikke nepnagels, die ik echt lelijk vind, maar gewoon netjes. Verzorgd. In feite hoort het bij mijn werk om er dan in ieder geval verzorgd uit te zien. Ga ook regelmatig mijn wenkbrauwen laten bijwerken, want die zijn blond en als ik daar niets aan doe, zie je ze niet en dat staat zo blotebillerig. Dus zo eens in de zes weken verven en harsen en dan kan ik er weer tegen aan.
Ik ben daarna direct doorgegaan naar een park wat daar in de buurt ligt en waar wij in de zomer ook regelmatig duiken. Mooie snoeken daar. Nu was het nogal een gedoe om na die nagels eerst naar huis te rijden, me daar om te kleden en dan door te rijden naar het bos, terwijl dit park op mijn route ligt en je daar ook perfect kunt lopen. Dus ik had mijn korte hardloopbroek in de middag al onder mijn lange broek aangetrokken evenals mijn sportbh en mijn hartslagmeter, zodat ik ter plekke enkel mijn lange broek en truitje hoefde uit te trekken en mijn hardloopschoenen en sporthesje aan te trekken. En dat ging perfect. Twee rondjes gelopen, in totaal zeven kilometer. Het is niet zo heel erg leuk daar, beetje saai, maar ach. Aan de andere kant is het er ook wel weer soort van gezellig omdat er heel veel mensen lopen te slierten en het best een ontspannen sfeertje is daar. Maar het 'bos' heeft toch wel mijn voorkeur.
Alsof ik niets anders in mijn leven heb dan werken en hardlopen... Het lijkt er wel op. In feite vliegt de tijd ook aan mij voorbij. Als je doordeweeks werkt, blijft er weinig tijd over om echt te kunnen genieten. En het weekend is zo voorbij. Stelt niets voor. En als je dan ook nog daarnaast een weekendrelatie hebt, en in het weekend toch zo af en toe wat sociale verplichtingen moet afwerken, dan komt er van allerlei plannen bar weinig terecht. We zouden wat meer gaan wandelen, maar hebben nog geen één wandeling gedaan. Komt steeds niets van. Als je enkel de zondag hebt omdat je zaterdag ergens heen moet, en je de ochtend eerst gaat hardlopen en Jan 's avonds weer terug rijdt naar huis, dan vliegt de tijd en heb je het gevoel alsof het leven langs je heen gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.