Canada, I miss you....

Alweer donderdag. Alweer 5 juni. Voor je het weet worden de dagen weer korter :-( Maar goed genieten van het lange licht, hoewel mij dat niet lukt doordeweeks, want dan gaan bij mij de luiken (letterlijk!) al dicht rond kwart voor tien. Het is niet anders. Het is spijtig, maar ik kan niet wakker blijven tot het licht weg is. Ik heb gewoon mijn slaap nodig. In de zomer slaap ik met een oogmasker op, omdat ik anders veel te vroeg wakker wordt 's morgens. 

Ik zou willen dat ik echt midden in de zomer zat en dan projecteer ik mezelf op een vlakte met een tentje, zonder horloge en dan gewoon slapen en eten wanneer je lichaam aangeeft wanneer je moet slapen en eten. Net als toen in Canada (Yukon), waar ik Jan heb leren kennen, en waar er een grizzly rakelings langs ons kampement wandelde. Daar waren we rond begin juli dus de zon ging daar nauwelijks onder. Dan wordt je wakker om zes uur en dan kruip je maar je slaapzak uit, want er gaat niets boven die vroege ochtend. Die geuren, die geluiden... Dat mis ik af en toe heel erg! Straks alweer twaalf jaar geleden!

Wij hebben weer vage plannen om volgend jaar weer eens die kant op te gaan en in plaats van het najaar zouden we het misschien eens in juli moeten doen, want dan kan je volop genieten van die lange dagen. Eens een overdenking waard...

Met de verbouwing vlot het voorlopig - voor zover wij weten - niet erg, maar ik hoorde van mijn collega dat de beste man bij hem bezig was en dat wij zeker in 'pipeline' zaten. Ik wacht het dus maar soort van geduldig (...) af. 

Ik heb gisteren toen ik thuis kwam dus gewoon mijn hardloopkleding aangetrokken en heb een heerlijk zes kilometer rondje gedaan. Het was wat klammig buiten en mijn lange mouwen shirt ging al na vijf minuten uit, want ik had gedacht dat het wel fris zou zijn - het had geregend - maar dat shirt was veel te warm. Heb niet bijster hard gelopen, want warmte is niet mijn ideale looppartner. Tempootje van zeven minuten per kilometer. Ik heb wel uitgebreid stretching gedaan erna en genoten van de stilte in het 'bos'. 

Om deze tijd van het jaar bloeien de populieren, of liever gezegd: laten ze hun zaadjes los. Dus overal liggen witte pluisjes op de grond. Als ik dat zie moet ik altijd denken aan toen in Canada, toen ik Jan leerde kennen, in Haines Junction om precies te zijn, op die campground daar. Dat was daar dus weliswaar begin juli, maar daar lopen de seizoenen net even wat anders dan hier natuurlijk. Dat was leuk. Leuke trip toen ook met Nature Trek Canada. Alweer lang geleden dat we daar iets mee hebben gedaan... Dat waren wel de vakanties die ons altijd bij zullen blijven, that's for sure! 

Populieren pluisjes...

Time to go back!