Even een weekje ertussen uit...

De verbouwing vordert gestaag. We zijn na mijn laatste blog anderhalve week verder, en er is in de tussentijd (gelukkig) een hoop werk verzet.

Donderdagmorgen de 19e is onze aannemer in alle vroegte nog even bij ons langs geweest om het één en ander goed door te nemen, want de vrijdag de 20e hebben wij het vliegtuig gepakt voor een weekje Kreta. Dat had ik zo'n drie weken geleden geboekt omdat ik zo voorzag dat ik dat wel even nodig had. Ik had sowieso drie weken vakantie ingepland, waarvan ik dus één week thuis met de verbouwing, en dan die week Kreta en de laatste week heb ik laten vallen. Kan ik beter een ander keertje gebruiken. Heb nog een lange, warme, saaie zomer in het verschiet...

Chania Crete

De donderdag zullen wij ongetwijfeld hebben gebruikt om de boel goed achter te laten, koffer inpakken, duikspullen inpakken en zoveel mogelijk het huis en de nog aanwezig spullen goed afdekken, opbergen of anders wat dies meer zij. Vrijdagmorgen hebben wij lekker ontbeten bij Baristo Koffie - echt een super uitgebreid ontbijtje - en om twaalf uur werden wij opgehaald door een collega die ons naar Schiphol heeft gebracht. We hadden in totaal zes tassen (!) waarvan natuurlijk twee forse tassen met duikmateriaal, dan twee 'normale' koffertjes en twee handbagage, waarvan één tas en de ander een koffer met ons fototoestel voor onder water. Dan is een kort loopje van 500 meter naar de bushalte ineens best ver. Maar als we niet zouden worden opgehaald, dan hadden we dat wel op een andere manier opgelost.

Het weekje in Kreta - Chania - heeft mij erg goed gedaan. Ik kon de boel echt loslaten, hoewel je er toch ook best wel over praat, maar ik heb niet gebeld of contact gezocht met de aannemer, want ik wist wel dat het allemaal goed zou gaan en zo niet, dat hij mans genoeg is om het goed te laten lopen. 

Van de vier duiken die we zouden doen zijn er drie bijgekomen, dus in totaal zeven keer gedoken. De eerste keer was aan de zuidkust, bij Kalipso - Pirates Fjord - vlakbij Plakias. We waren daar op de bonnefooi naar toe gereden en in Plakias zaten een stuk of drie duikscholen, waarvan er op dat moment één geopend was (we liepen daar net rond etenstijd). Dus dan daar maar proberen en ze - Kalypso Diving Center - hebben voor ons een duik geregeld in de late namiddag. Daardoor hadden we een privé gids, maar dat ging allemaal veel te snel naar onze zin. Wij zijn tamelijk langzaam onder water en natuurlijk als team erg ervaren, dus onze gids was vaak al ver voor ons terwijl wij nog ergens bleven hangen, hoewel wij onze lampen én fototoestel niet bij ons hadden. Maar goed. Het was dan ook een tamelijk korte duik - 54 minuten - omdat ik op één of andere manier niet helemaal lekker in het water lag en ik daardoor vrij vlot door mijn lucht heen ging. Maar we hebben dan ook aardig moeten peddelen om die vent bij te houden... Niet echt een super ervaring en ik vond de stek ook een beetje tegenvallen.

Chania Diving

Overigens was dat Plakias ook helemaal niets aan: een érg toeristisch gehuchtje waar je geen enkele echte Griek zag lopen en allemaal vol met toeristenwinkels. Nee, niet leuk.

In Chania hebben wij gedoken bij Chania Diving. Daar had Jan in het verleden toen ze met het schip in Souda lagen mee gedoken en dat was hem heel goed bevallen. Een ontzettende professionele begeleiding door Nikolas Giannoulakis die oa DIR en GUE opleidingen heeft gehad. We hebben zes heerlijk ontspannen duiken gehad met hem, waaronder een nachtduik van 85 minuten! Het was echt leuk. Ondanks dat het onder water een stuk rustiger is qua flora en fauna, valt er toch best wat te beleven en we zijn met de normale dagduiken dan ook alle keren in grotten geweest, voor mij de eerste keer een echte grotduik. Zeker de tweede dag de dinsdag, toen we Nikolas voor ons alleen hadden en hij onze skills had kunnen zien, was bijzonder. Toen heeft hij ons meegenomen naar de Seal Cave, zoals hij dat noemt. Een grot dus beginnend onder water, langzaam omhoog gaand om dan uiteindelijk terecht te komen in een stikdonkere ruimte met zoet water. Dus op een gegeven moment moet je door die grens van zout naar zoet water, wat een heel vreemd zicht geeft en bovendien was het zoute water zo'n 22 graden en het zoete zo'n 18 graden. Op de video op You Tube kan je die grens mooi zien. Heel bijzonder!

En die ochtend waren we ook al in een grot geweest, een soort tunnel dus met een begin en een eind - die Seal Cave is doodlopend dus moet je dezelfde route weer terug - met de ingang op 24 meter, maar die was in feite ook goed te doen met een grote kreeft en een kleinere vuurrode krab.

Vrijdag de 27e landden we om 23.30u op Schiphol en omdat ik vóór deze korte break de bui al zag hangen, had ik voor die avond een kamer geboekt bij de plaatselijke Bastion omdat ik geen zin had om midden in de nacht door een duimendik stof naar de slaapkamer te moeten waden. Dus ingecheckt en daar geslapen en de volgende morgen hup in de kleren en te voet naar huis. Was een wandeling van een kwartiertje denk ik. Thuis de boel eens goed bekeken. De vloer lag er nog niet in, wel de vloerverwarming aangelegd en de verdeler daarvoor keurig ver weg in de trapkast, zoals gevraagd. Het volledige plafond zat er in en was ook deels gestuukt. De deursponningen zaten erin en natuurlijk overal een laag stof...

We hebben de auto gepakt, spullen weggehaald uit het hotel en thuis hebben we de grootste rommel en stof opgeruimd om het toch een beetje aan de kant te hebben, anders loop je alles door het hele huis en de slaapkamer was redelijk stofvrij gebleven. Het verdere schema wisten wij niet dus het was best spannend wat de volgende stap zou zijn...