Hardlopen in de AWD

Ik ben vandaag een beetje knorrig. Ik heb het gevoel alsof de dagen door mijn vingers glippen als los zand. Is het nu weer vrijdag, zodra je het in de gaten hebt is het alweer maandag. Weg weekend.

Vanmorgen voor de vierde nacht op rij wakker geworden in ons vakantiehuis. Het leven gaat daar ook gewoon z'n gangetje en we zitten daar natuurlijk niet om vakantie te vieren, maar uit pure noodzaak. Ik ben sinds maandagavond niet meer thuis geweest, maar als het goed is zou nu de badkamer eruit zijn gesloopt. We zullen dit weekend wel een kijkje gaan nemen, neem ik aan.

Afgelopen woensdag heb ik dan voor de eerste keer eens een ander rondje hardgelopen op een andere plek en dat was best leuk. Ik ken daar de weg nog niet zo goed, dus heb onbedoeld meer kilometers gedaan dan ik van plan was. Het hardloopparcours loopt dwars door de Amsterdamse Waterleidingduinen en aangezien het nu bronsttijd is voor de damherten en ik deze nog nooit had horen burlen, werd ik voortdurend afgeleid. Zo schaars als deze beesten vroeger waren, door gebrek aan predatoren en beheer zo talrijk zijn ze nu en je struikelt er bijna over. Deze dieren gaan al niet eens meer uit de weg. Je ziet ook hoe het landschap zo langzaamaan aan het veranderen is: steeds meer dode bomen en heel kort gevreten gras. Nog even en het is hier net een tweede OVP en dat alleen maar door de hypocrisie van de anti-jacht lobby. Ik kan niet vinden hoe het zit met de afschotplannen in de AWD, maar het kan geen kwaad om de aantallen te decimeren. Het gebied wordt er niet fraaier op.

Een rustend hert

Tijdens mijn hardlopen ook nog een vos gezien en tal van konijntjes. Het is leuk hardlopen daar. Voor 75% onverhard, maar niet zo rul dat je constant door je hoeven zwikt. Nu ik weet hoe ik NIET moet lopen, kan ik komende zondag een proper rondje lopen zonder te 'verdwalen'.  Wie zien het wel. Overigens had ik niets, nada, noppes last van de tien kilometer, maar dat komt ook omdat ik een paar keer wat heb gepauzeerd om de herten te horen en te zien en om mij te oriënteren. En ik merk nu wel dat je dat gewoon meer energie geeft. Net even dat kleine beetje om te recupereren.

Vanmorgen naar het werk was het ook zo prachtig onderweg! Die ochtendmist hing laag over de weilanden en tussen de bomen. Echt wonderschoon. Het is dan jammer dat je in de auto zit en je fototoestel niet bij je hebt. Dan neem je je voor om in het weekend ook zo vroeg op te staan, maar ja, dat komt er dan meestal niet van.