Uit huis gejaagd

Buiten is het grijs maar niet koud. En het schijnt zelfs warmer te worden de komende dagen.

Gisteren een rare, drukke dag. Vanwege de immer aanhoudende verbouwing en het naderende moment dat wij niet meer van de badkamer gebruik kunnen maken, zijn wij in een vakantiehuisje getrokken. Een week eerder dan gepland. 

Dit heeft weer te maken met een huisshow bij ons op de zaak die eerst in week 44 gehouden zou worden, en die naar voren is geschoven en dus volgende week gaat plaatsvinden. Ergens in juli al hadden wij een lang weekend Oostende ingepland in - jawel - week 42, dus ruim voor de huisshow. Afspraken gemaakt met een deurenzetter dus die dagen stonden vast. Dat zou hebben betekend dat wij vanaf komende donderdag niet meer thuis hoefden te zijn. Ook de aannemer had daar rekening mee gehouden. Dus nu moest ik noodgedwongen een week extra een huisje huren en dat in de herfstvakantie. Dus weer kosten die niet echt waren ingecalculeerd. Het vervelende is ook nog dat ik nu niet naar Oostende kan, maar vanwege de voorbereiding van de huisshow hier moet blijven. Dat is natuurlijk niet echt gezellig en eerlijk gezegd had ik daar wel even zin in om gewoon even vier dagen (hier) weg te zijn.

De rotzooi...

Afijn. Het is niet anders. Gisteren hebben we alles uit huis geplunderd en alles meegenomen wat we nu nog nodig hebben, de slaapkamer ook aan de kant, omdat ze daar bij moeten zijn voor de radiatorleidingen (ook dat nog), de badkamer gestript en het zo goed mogelijk achter gelaten. Het is wederom een zootje en ik heb het er moeilijk mee. Dit zouden dan de laatste loodjes moeten zijn en als het goed is en gaat zoals afgesproken, is alles half november 'klaar'.  Klaar in de zin van: badkamer af en geen grote verbouwingen meer, geen rotzooi meer, niet meer bang hoeven te zijn voor stof, geen vreemde mensen meer in en om je huis. JE HUIS WEER TERUG....

Ik hoop dan ook dat ik nu even wat tot rust kan komen in dat huisje. Het is jammer dat ik daar niet echt heel erg van kan genieten, omdat ik gewoon moet werken natuurlijk en Jan helaas ook nog een paar dagen - alleen - naar Oostende moet. Plus dat de avonden niet meer zo lang zijn en je niet meer erop uit kunt trekken, want we zitten zowat midden in de duinen en daar kom ik ook niet iedere week. En de weekenden zijn voorbij nog voordat je er erg in hebt dat ze zijn begonnen...

Omdat ik deze nacht in een vreemd bed - maar wel met eigen matrasbeschermer, kussen, lakens en dekbedden - ook niet zo denderend heb geslapen en gisteren een nogal emotionele dag had, voel ik mij vandaag moe en een beetje uitgeblust. Ik heb me niet eens gemengd in een discussie tijdens de lunch en dat wil wat zeggen. Daarbij komt dat er veel om mij heen lopen te hoesten en te kuchen en ik dus niet weet of mijn gevoel van lamlendigheid komt doordat ik emotioneel nogal wat te verduren heb of dat Rhino op de loer ligt. 

Vannacht ook voor het eerst weer eens met een raam open geslapen. Nu is het niet geheel duinstil op ons nieuwe stekje, want je hoort het geraas van de dichtbij gelegen Provinciale weg wel erg goed daar. Maar dit geluid is op één of andere manier - zeker 's avonds en 's nachts - minder irritant dan dat gebrom wat ik veel hoor - en voel! - in mijn eigen huis. Echter vanmorgen klokslag zeven begon er ook nog eens een heimachine te heien. Vlakbij. Nou, lekker rustig. Denk je wakker te worden van vogeltjes en loeiende damherten, heb je dit. Waar zijn er nog echt stille plekjes in Nederland....?