Onze keukenmonteur M. meldde zich rond zes uur in de avond om de resterende plintjes te plaatsen. Hij moest daarvoor wel zijn zaagmachine nog buiten neer zetten en gelukkig was het net even droog. Maar voordat hij de plintjes ging zagen, trok hij zich nog eerst even terug op het toilet. Aan de geluiden te horen was dat een nummer 2 en ik zat hier echt met opgetrokken wenkbrauwen want het klonk niet gezond. Ik mocht naderhand, toen hij verdwenen was, het toilet dus schoonmaken. Nou ja, tot zover. Goed ingewijd, zullen we maar zeggen. :-P
Ja, de arme jongen, heeft last van zijn hart en dat schijnt te komen doordat hij ephedrine (of zoiets) heeft gebruikt om af te vallen. Schijnt dat je hart daar een optater van krijgt. Hij gaat er dus maar even een half jaar tussenuit, even naar het huisje van zijn ouders in Monaco. Hallo! Monaco? Dat is niet echt verkeerd lijkt mij. Uit een goed nest zou je zeggen.
Afijn. Ik krijg geen hoogte van hem en ik ben blij dat ik nu van hem af ben inclusief het B&B duo. Ik zou dat bedrijf dus bij niemand aanbevelen. Kwaad spreken achter de rug om van de klant en dat te horen krijgen via de monteur lijkt mij niet echt een goede benadering. Maar ik had al eerder gehoord dat ze meer met zichzelf bezig zijn.
Ondertussen wordt de energie om te werken bij mij steeds minder. Ik ben de verbouwing dan ook meer dan zat, hoewel de rotzooi tot nu toe voornamelijk buiten is. Het is steeds een verrassing wat ik aantref als ik thuis kom. Vandaag was de verrassing een mega-steiger in mijn tuin. Was eigenlijk niet echt een verrassing: ik was geïnformeerd daarover, maar toch altijd wel bijzonder als het dan ook echt zo is. Ik moet dus een beetje slalommend naar de voordeur.
En vanmiddag dan ook nog even hardgelopen wat niet echt heel lekker ging omdat ik wat pijn had aan de linkerkant bij mijn ribben en later zakte dat wat naar beneden, dus waarschijnlijk iets wat ik had gegeten of zo. Ik ben wel een klein beetje meer bezorgd geworden sinds mijn vader is overleden aan longkanker en maak ik me zorgen bij ieder kuchje of pijntje wat ik voel, zeker in dat gebied. Maar volgens de huis- en duikarts ben ik 'schoon' en zijn mijn luchtwegen gewoon wat overgevoelig. Het is natuurlijk ook niet zo raar dat ik wat meer hoest hier vanwege de verbouwing en de stof die je toch hebt, hoe goed je het ook afschermt. En ik ben niet benauwd en pas als ik benauwd ben, zegt de huisarts, dan pas moet ik me zorgen gaan maken. Dus heb ik vanmiddag toch weer zeven kilometer weggelopen - ondanks dat ik dat niet van plan was - maar tegen een relaxt tempootje van 7:08 minuten per kilometer, dus wat trager dan ik normaal loop. Maar dat geeft allemaal niets. Het was lekker weer: lekker koel en een beetje miezerregen. Perfect omstandigheden. En dan lig je natuurlijk door die inspanningen wel weer betijen in je mandje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.