Bonaire revisited - onze vierde keer....

Little Aquarius - Bonaire

Voor het eerst dat ik een blog tik aan de rand van een zwembad! Een privé zwembad ook nog. Zacht, zwoel windje en het geritsel van palmbladeren, het tsjirpen van krekels en de irritante muggen maken het plaatje compleet....

Gisterenavond zijn wij aangekomen op Bonaire. De vlucht was op zich vrij rustig, tenminste geen turbulentie, maar daarentegen hadden we een kind achter ons die het af en toe op een brullen zette. Negen uur lang stil zitten valt ook niet mee. Van mij mogen ze kindvrije vluchten aanbieden, maar dat heb ik wel vaker gezegd. Baby's en kinderen onder een bepaalde leeftijd gewoon met z'n allen in één vliegtuig. Natuurlijk wel met de ouders. Wat een keet zal dat geven!

We werden opgewacht door een taxi van het autoverhuurbedrijf toen we aankwamen en hadden redelijk snel onze huurauto. Tassen erop en naar het huisje gereden waar we vorig jaar november voor het eerst waren. Het is een huisje van mijn oud-huisarts uit Lelystad. Ik hoorde per toeval via mijn moeder dat hij hier een huisje heeft. Het is een prima huis, alleen wel erg warm, maar ja, dat is het hier altijd. Enkel in de slaapkamer is airco. Verder helaas niet. Wat er ook niet is zijn shutters, zodat je overdag de ramen zou kunnen open houden. Het zijn zeg maar een soort van ouderwetse ramen die je omhoog kunt schuiven. Er zitten overal weliswaar horren voor, maar vanwege inbrekers kan je deze overdag niet open laten. Er zit zelfs alarm op het huis. 

Het huisje ligt in een wijk richting vliegveld. Als je vanaf het vliegveld naar Kralendijk rijdt en je nadert de eerste huizen is het aan die kant. Het is in een wat voor sjieke wijk moet doorgaan. Er staan erg mooie huizen zo hier en daar, maar ook minder mooi. De echte bevolking woont hier denk ik niet of ze moeten geld hebben. Dit huisje schaar ik zelf bij de betere huisjes. Bij het huisje is een zwembad en een groot terras. Het andere minpunt naast het gemis aan airco en shutters, dat zijn de muggen. Van die kleine gemene steekmuggen die je meteen te pakken nemen zodra je één teen buiten de deur steekt. Ik heb er ondertussen al een stuk of tien. Muggenbulten bedoel ik dan...

Eenmaal 'thuis' hebben we een broodje gegeten met ham en kaas en een glas melk, tassen uitgepakt, even een duikje genomen in het zwembad en gaan slapen. Dat was rond tien uur 's avonds plaatselijke tijd (drie uur 's nachts Nederlandse tijd). Jan was rond vijf uur 's morgens al wakker. Ik ben nog wat blijven doezelen tot het licht werd. Als ontbijt nog wat broodjes weggewerkt en dan maar met onze duikspullen naar Dive Friends om ons voor het derde jaar in te schrijven voor lucht en lood. Onze checkdive hebben we gedaan bij The Cliff of The Wall of weet ik veel hoe het daar heet en we werden - voor het eerst eigenlijk - tot in de zee begeleid door een medewerkster met extra lood voor het geval we niet voldoende zouden hebben. Ik had veertien pond en Jan tien. Ik had ook een nieuwe duikbril. Met een leesgedeelte. Niet dat ik ga lezen onder water, maar dat is om de dingen van dichtbij te kunnen bekijken. Dat was wel even wennen. Ook omdat het masker nieuw is is het wennen. Het besloeg ook steeds. Nieuwigheid zeker. Ik wil niet zeggen dat ik heb lopen etteren, maar ik moest wel met grote regelmaat water in mijn bril laten lopen om de mist te laten optrekken.

Overigens zijn wij bij The Wall vanaf de buis die onder water loopt naar rechts afgeslagen omdat de stroming van die kant kwam. Zonder camera of andere accessoires kijken of we het nog kunnen. Maar ons laatste duik was van september dus natuurlijk geen probleem. In het begin zagen we nog een kleine murene die wegzwom zodra hij ons gewaar werd en op het einde van de duik - een uur later - een vrij forse. Verder het gewone spul, waar we nu na zoveel keer duiken hier niet meer van opkijken. Gek eigenlijk dat je zo blasé wordt, hoewel het toch altijd wel mooi blijft, maar het bijzondere gaat er wat af.

Na deze eerste duik bij Two Buns een broodje gegeten. De zaken gaan blijkbaar goed daar, want de buitentafels waren nieuw en comfortabeler. Het zit er dan ook altijd vol tussen de middag. De broodjes zijn heerlijk en de bediening is goed - als ze niet alles op de grond gooien....

Dan alle spullen naar het huisje gebracht en met de pick-up naar de Albert Heijn die hier Van Tweel heet. Fors inkopen gedaan. Het is hier schrikbarend duur. Even tweehonderd dollar is niets. Maar uit eten vinden wij hier niet zo bijzonder en omdat de keuken compleet is en we hier twee weken zijn, gaan we voornamelijk thuis eten maken. Zo af en toe uit eten, maar zoals ik al schreef is het hier allemaal een beetje hetzelfde en vooral erg Europees. En dat verwacht je niet van een Caraïbisch eiland. 

Omdat het nog vrij vroeg was nadat we alles hadden thuis gebracht en opgeborgen, zijn we toch maar nog voor een tweede duik gegaan. Ondanks dat ik wat moe was, maar het was nog te vroeg en te warm. Dus bij de Dive Friends vlakbij de luchthaven lucht gehaald - tenminste: Nitrox. Want wij duiken hier enkel Nitrox - en naar De Pier gereden. Het kan zijn vanwege mijn nieuwe duikbril, maar ik vond het hier verrassend helder in vergelijking met vorig jaar, toen we daar voor het eerst hebben gedoken. Weinig tarpons dit keer - eentje - maar wel veel van die geel gestreepte vissen - geelstreep grommer - en zelfs één met een forse haak in z'n bek. Onze poging die eruit te halen is niet echt gelukt. Wel hebben we het stuk nylondraad kunnen verwijderen. De haak niet. Daar zal-ie dus mee moeten blijven rondzwemmen. Verder veel Gele Zeebarbelen en natuurlijk de Parrotfish, oftewel papegaaiduikers, ook een paar hele grote die je ook echt hoort als ze aan het koraal zitten te kluiven.

Onze eerste cocktails, op Schiphol. Vóór vertrek.

Na een dik uur eruit, flessen terug brengen, spullen uitspoelen en naar huis. Het was ondertussen ook tegen vijven en de cocktails komen later in de vakantie wel. Nu even rustig aan. Gedoucht en tegen half zeven eten gemaakt - spaghetti met courgette en wahoo (wegens gebrek aan zalm) - wat overigens prima smaakte maar ik had dan ook trek voor twee. De avond verder doorgebracht aan het zwembad, in de wind, om toch een beetje de muggen te weren, wat helaas lastig lukt.