White Slave en Angel City - duik 148 en 149

Vandaag, zondag, onze tweede echte dag op Bonaire. Moe als we waren gisteren, waren we weer vroeg wakker. Het is op zich goed slapen in dit huisje met een klamboe boven het bed, de airco en de wapper aan. Dat is echt een noodzaak. 

Dit huisje heeft zoals gezegd twee minpuntjes. Dat is a. dat het zodanig is gesitueerd dat er nauwelijks wind waait en daardoor b. dat het huis niet dóór waait ook omdat er geen shutters of tralies zijn zodat je overdag niets kunt laten openstaan. Gevolg hiervan is ook dat er daarom tamelijk veel van die kleine ettermuggen zijn. Dus al met al is het hier 's avonds wat minder aangenaam omdat je word lek geprikt. Dan kan je beter met je huisje vlak aan zee zitten waar het altijd aangenaam waait.

Afijn. Genoeg geklaagd. De overige negenennegentig punten zijn positief!

Na de gebruikelijke smoothie - we zetten de traditie ook hier voort - hebben we de auto ingeladen met onze duikspullen en zijn via de Dive Friends laadstation bij het vliegveld doorgereden naar White Slave. In onze begintijd en onze eerste keer Bonaire zijn we daar ook al eens geweest en toen vond ik het daar niet zo leuk vanwege de stroming. Nu ik inmiddels al heel wat duiken verder ben, is het de moeite om de steks waar ik het vroeger moeilijk mee had, opnieuw te doen. Ik heb dan ook bijzonder genoten van deze duik want hij was erg mooi. Prachtig wit zand met golvend zacht koraal en daartussen honderden prachtig gekleurde vissen. Met mijn nieuwe duikmasker - waar ik al aardig aan begin te wennen - lijkt alles een stuk helderder.

Na deze duik waar ik helemaal vrolijk van werd, nieuwe flessen gehaald bij Dive Friends, daar even blijven zitten en naar Two Buns om een broodje te eten. We waren wat vroeger dan normaal dus het was nog niet druk. De smoothie daar is gemaakt met bevroren water terwijl wij de smoothie altijd met yoghurt maken, maar smaakte ook best. 

Onze tweede stek was Angel City, wat wij één van de mooiere steks vinden. We zijn direct door gezwommen naar het tweede rif. Angel City heeft twee riffen met daartussen een prachtig wit - maar verraderlijk 'diep' - 'meer'. Wij blijven op zo'n vijftien meter om naar het tweede rif te gaan waar doorgaans net even iets andere vissen zijn dan op het eerste rif. Een barracuda gezien met een gigantische vishaak in z'n bek en heel veel visdraad daar weg genomen, één met ook zo'n grote haak aan. Zielig om te zien maar ja, zo'n vis laat het ook niet toe om die weg te laten halen. Het zij zo. Verder erg veel blauwe visjes waarvan ik de naam zo even niet weet, maar die 'altijd' daar om je heen komen zwemmen. 

Als we daar zijn gaan we meestal zo rond 70bar terug, zodat we met 50bar aan onze safety stop kunnen beginnen. Als je daar op het tweede rif bent, moet je goed in het oog houden op welk punt je terug moet keren, zowel qua lucht als plek. Jan kan gelukkig heel goed oriënteren en we kwamen dan ook precies daar uit waar we er ook 'in' waren gegaan. Als je dan aan je safety stop begint, heb je daarna nog tijd zat om om je heen te kijken. Bij Angel City heb je niet zo'n enorm end 'woestijn' onder water als bij White Slave. Heen zwemmen wij meestel op onze rug naar het begin van het rif, maar terug gaan wij al duikend terug.

Bij Angel City is het een wat lastige entry, en moet je dan terug ook goed uitkomen anders moet je over allerlei overhangend gerotste klauteren wat geen sinecure is met al dat extra gewicht. 

's Avonds een Cesar Salad gegeten die Jan weer heerlijk had gemaakt en deze onder de wapper op de hoogste stand opgegeten. Het is binnen véél te warm om te eten - koken valt al niet mee - dus moet dat buiten, helaas samen met de muggen. Ik was weer behoorlijk moe en lag er al om negen uur, maar bijkomend voordeel is dat je dan wel lekker in de koelte van de airco kunt liggen.