Reizen

Reizen. 

Ja, ik reis graag. Of nee, laat ik anders zeggen: ik verruim graag mijn horizon. Het reizen op zich vind ik soms niet zo leuk en dan ligt het er ook nog aan hoe. Vliegen --> noodzakelijk kwaad. Opgepropt in zo'n overvolle cilinder waarin je geen kant op kunt. Auto --> ja, heerlijk. De vakantie begint het moment dat je het tuinhek dicht doet. 

De laatste jaren gaan wij zelden nog met de auto weg. Sinds wij duiken - sinds 2011 - is de wereld ineens een stuk groter geworden en ga je naar bestemmingen die je eerst links liet liggen. Zoals Bonaire. Als je niet duikt en - zoals wij - niet houdt van de hele dag bakken in de zon, ben je snel uitgekeken op Bonaire. Twee weken hooguit, maar dan heb je iedere hoek van het kleine eiland wel gehad. Dan kan je beter naar Griekenland of Spanje en dan is het eten en de sfeer ook nog eens duizend maal beter. 

Spanje - Calella de Palafrugell

Lekker eten in Calella de Palafrugell

Spaanse katers hebben het zoooo zwaar....

Het nadeel van duiken is dat het zo vreselijk verslavend is, dat je iedere vakantie daarop afstemt. En als je dat niet doet, dat je dan toch daar waar je bent gaat kijken óf je er kunt duiken. Al is het maar voor één dag. Heel naar.

Dit jaar zouden we oorspronkelijk naar Amerika gaan. Laatste keer was naar Alaska in 2008. Maar we zijn daarna nog naar Nieuw-Zeeland geweest en in Nieuw-Zeeland hebben we gedoken. Een paar keer. Was wel super. Nieuw-Zeeland is gewoon super.

Roos in de botanische tuin in Christchurch.

 

Nieuw-Zeeland onder water

We houden van rond rijden, kamperen, primitief doen, wandelen, buiten zijn. En zo min mogelijk mensen. Maar door Jan zijn studie gaat Amerika niet door dit jaar. Gaat gewoon niet. Dus gaan we naar Bonaire. Voor de vijfde keer. Bekend terrein maar daarom niet minder aangenaam. En wat minder primitief...