Een acute liesblessure...

Soms zit het mee, soms zit het tegen. In mijn geval het laatste. Gisterenavond met mijn workout een liesblessure opgelopen. Bij de oefening waar je op je handen in de plank met je benen zijwaarts uit moet springen. Pang! Schoot er zo in. Dat voelt niet goed, was het eerste wat ik dacht, dat voelt niet goed. Ben tóch doorgegaan met de workoutsessie maar die oefeningen overgeslagen waar ik pijn voelde. Hoofdzaak van deze workout zijn je buikspieren en die kon ik wel doen. Daarna maar even op internet opgezocht wat het was en wat je eraan kon doen: koelen en rusten. Ja, hm hm.... Zeker als je alleen thuis bent is dat laatste niet zo vanzelfsprekend, want ik moest nog eten, me nog douchen, alles nog opruimen....

Dus eerst even met een cold pack - die ik gelukkig altijd in de vriezer heb - op de bank. Nog snel even aan de overkant een tube Tantum gekocht om erop te smeren, kijken of het helpt al is het maar in de bovenkamer.

Van de fysio moet ik de pijn vermijden, geduld hebben (duh) en het even een dag of vijf aankijken en als het dan niet over/minder is moet ik bij hem langs komen. Een collega van mij adviseert een osteopaat, maar ja, daar ben ik niet zo voor.... ik vind het kwakzalverij. Doet me denken aan de praktijken die in The Knick nog gebezigd worden. Bovendien is het een acute aandoening en het enige wat nu telt is      rust....

Afijn. Het is weer pas op de plaats. Vanavond geen yoga en voorlopig niet hardlopen. Vandaag toch maar naar kantoor ondanks de pijn die op zich dragelijk is. Maar balen doe ik wel. Echt mega!

Nu ik dus vanavond niet naar yoga kan en even niet kan hardlopen geeft me dat toch op één of andere manier ook rust in m'n kop. Ik MOET even niets. Even een pas terug. Is ook niet verkeerd denk ik.

En een foto voor het opleuken:
octopus (Chania - Kreta)