Dagje Blijdorp met moeders

Gisteren ben ik met moeders naar Blijdorp geweest. Dat wilde ze heel graag. Mijn moeder wordt volgend jaar 80 en is sinds december 2013 weduwe. Mijn vader is op 13 december 2013 overleden aan longkanker. Lijkt allemaal weer zo kort geleden. Toch dit jaar alweer drie jaar.

Mijn moeder heeft het in het begin best moeilijk gehad (natuurlijk), maar nu is ze toch in haar eigen ritme gekomen en geniet gelukkig weer van het leven. Zo zie ik het graag. Ze woont nog in 'hun' huis: een vrij grote drive-in woning uit de zestiger jaren waaraan zo langzamerhand van alles mankeert, maar afijn. Als zij zich daar gelukkig in voelt wie ben ik om anders te willen.

En op haar verlanglijstje stond een dagje Blijdorp. Daar was zij al zo'n dertig jaar niet meer geweest of zo. Wij komen oorsponkelijk uit Dordrecht en vroeger kwamen we daar best vaak. Mijn laatste bezoek dateert van een jaar of 16 geleden denk ik. Toen was net het Oceanium klaar.

Okapi

We hadden het goed getroffen met het weer: heerlijk zonnetje met later dikke wolken, maar het bleef droog. Het is best een mooi dierenpark en erg veranderd in de loop der tijd. Er zijn veel dieren verdwenen en dierenparken gaan zich meer specialiseren en er wordt steeds meer aandacht besteed aan de verblijven van de dieren.

Toch blijft bij mij het dubbele gevoel en vind ik het in feite helemaal niets dat die beesten geen kant op kunnen. Voor sommige dieren vind ik het wat minder erg - voornamelijk runderen - maar de échte rovers (én voor de gorilla's) vind ik bijzonder meelijwekkend in hun afgebakende verblijven, hoe fraai die er dan ook mogen uitzien.

Persoonlijk denk ik dat over een vijftigtal jaren er geen dierentuinen meer zijn. Tenminste niet in de huidige vorm. Toen wij een keer op vakantie waren in Zweden, zijn wij in Orsa geweest in het roofdierenpark, waar de dieren een enorme ruimte hebben. Maar toch niet vrij. Afijn. Daar moest je dan ook je best doen om een dier te zien. Ik denk zelf dat de dierenparken een beetje zullen worden als dat dierenpark: enorme verblijven waar de dieren kunnen schuilen en op dagen gewoon niet te zien zijn. Ik heb daar met veel pijn en moeite de wolven kunnen spotten (omdat ik nu eenmaal wolvengek ben, ging mijn belangstelling daar natuurlijk naar uit) en de lynx heb ik helemaal niet kunnen vinden. Een erg mooi dierenpark overigens. Maar ik zie de dieren toch het allerliefst in hun eigen natuurlijke habitat, vrij om te gaan en te staan waar ze willen en te doen zoals ze zijn.

Beer Orsa Rovdjurspark

Wolf in Orsa Rovdjurspark

Tijgers in Orsa Rovdjurspark

Ik heb gisteren dus een aardig eindje getippeld: volgens mijn stappenteller meer dan 12.000 stappen. Ik hou dat niet echt bij, want dan moet ik de hele dag mijn telefoon bij me steken en daar heb ik geen zin in. Maar nu had ik 'm natuurlijk in m'n tassie, dus dan wordt het bijgehouden en heb ik direct een badge in de pocket (o, o, wat ben ik nu trots....). Die badge ziet er dan zo uit

- ja, sorry, kan daar ook niets aan doen - en er staat bij:
'170 km, de oversteek van de Bahama's. Op 12 oktober 1492 zette Christoffel Columbus voor het eerst voet aan wal van de Nieuwe Wereld. Hij legde aan bij het Eiland San Salvador, een eiland in het gebied van de Bahama's. Hij ontmoette er de Arwaks, met wie hij geschenken uitwisselde'. Ik heb waarschijnlijk 170 km gelopen sinds ik die app heb geïnstalleerd [schudt haar hoofd]. Het zijn er veel meer, maar zoals ik al zei, ik heb mijn telefoon niet altijd bij me.

Overigens wel twee blaren op de hielen - zal 's een keer niet - en een gevoelige enkel, waarvoor ik straks naar de fysio moet. Ben benieuwd wat daarvan gezegd wordt. Hoop dat ik wel kan blijven hardlopen.