Alle eieren in het nest: Shin Splint

Ik ben nenuwachtig! Ja, u leest het goed. Nenuwachtig. Zet uw tong tussen de tanden en zeg dan: nenuwachtig. Dat ben ik dus. Want...... vanmiddag ga ik hardlopen op mijn nieuwe schoenen. En ik hoop, ik hoop, ik hoop dat ik geen pijn zal hebben. Maar heb daar beetje hard hoofd in, want als ik de trap afloop, voel ik de pijn nog steeds.

Overigens was afgelopen zondag het verhaal van Runnersworld dat ik bij De Hardloopwinkel 'verkeerd' was geadviseerd. Ik liep altijd op Saucony Omni schoenen. Dat zijn hardloopschoenen met extra steun. Daar heb ik jaren op gelopen. Toen ineens - in mei 2014 - kreeg ik Asics Gel Nimbus aanbevolen (gelijk ook de duurste schoen die ze hadden geloof ik) dus zonder ondersteuning en in september 2015 heb ik - dacht ik toen - dezelfde soort schoen gekocht maar dan één uitvoering hoger, maar nog altijd de uitvoering van het jaar daarvoor (want goedkoper).

Het is altijd lastig het begin van een blessure op te roepen. Op een gegeven moment had ik last van mijn enkel/onderbeen, maar nooit zo heftig als de laatste weken. En het gekke is dat ik óók na de noodgedwongen pauze met hardlopen daar nog gewoon pijn aan had. De dame bij Runnersworld zei dat het Shin Splint is. Dat heb ik inderdaad ook lang gedacht, maar de laatste tijd zat de pijn onder mijn enkelknobbel en ik vond dat wat laag voor Shin Splint. Toch als ik het zo lees op internet, raak ik meer en meer overtuigd dat dat het is.

Dus vanmiddag ga ik een try-out doen op mijn nieuwe schoenen. Morgen moet ik weer naar de fysio. De mooie rode tape zit er nog steeds op en ik heb geen idee of die er morgen af gaat of dat ik een nieuwe krijg. Eerst eens kijken wat de middag brengt. En mocht de pijn verergeren, dan misschien dat ik overweeg om er een foto van te laten maken om uit te sluiten dat er geen fraktuur zit, want dat schijnt dus ook nog mogelijk te zijn [slik].