Ik ren dus al meer dan vijfentwintig jaar. Ik doe geen westrijden. Afijn, over drie weken dan wel, maar ja, ach, boeit mij niet hoe lang ik daarover doe. Ik doe dat meer om mijn weekend te breken, nu Jan weg is. Heb ik weer wat te doen.
Momenteel loop ik wat minder. Dat komt door een blessure maar ook omdat het zomer is. Ik vind het veel te warm. Ik loop het liefst als het koel, koud of ijskoud is. In de regen, de sneeuw, mist, storm.... maakt mij niet uit. Ik loop niet:
- als het glad is (ijzel, wél in verse sneeuw!)
- als het onweert
- als het heet is (rooie kop!)
Helaas heb ik vaak last van hoofdpijn ná het hardlopen. Ben daarvoor al eens naar een sportarts geweest. Het is geen tekort aan vloeistof of te weinig cooling-down. Een acupuncturist zei eens dat het aan mijn bloed ligt. In een artikel van Runner's World wordt daar ook over gesproken.
Ik maak het regelmatig mee dat mensen om mij heen ook plotseling beginnen met hardlopen. Dan zijn ze héél fanatiek en lopen tegen iedereen op te scheppen. Dat hoor ik ze dan een aantal weken doen, gaan dan ook nog effe meedoen met een wedstrijdje, en dan wordt het stil. Ze gaan dan te hard van stapel en hebben heel snel een blessure of het bloed gewoon weer dood. Vaak mannen - maar ook vrouwen - van een bepaalde leeftijd [knipoog] die dan ineens denken: shit, ik ben de veertig gepasseerd! Ik moet iets gaan doen!
Héél vaak hebben dit soort figuren hun commentaar klaar over mede-hardlopers of andere sporters. Hoe vaak hoor ik ze niet afgeven over Nordic Walking. Ik heb dan zoiets: láát ze toch! Ze zijn toch bezig, ze zijn buiten, ze bewegen, en hoe het er dan ook uitziet, wat boeit dat. Blijf lekker bij jezelf, heb juist respect voor al die dikke, dunne, korte, lange, oude, jonge, mensen met rare loopjes, mensen met rare kleding, mensen met muziek in, op of aan de oren.....die lekker bezig zijn!
Woensdagmiddag is normaal gesproken mijn hardloopmiddag. Maar vanmiddag ga ik niet hardlopen want ik ga de cabrio schoonmaken. Helaas moet ik 'm weer inleveren. De eigenaar komt vrijdag weer terug. Dus vanmiddag even met de hogedruk de vogelpoepjes, vliegjes en mugjes eraf. Met de kruimeldief het zand, steentjes en blaadjes van de matten en dan morgen deze fijne 2 liter, 160 pk auto omruilen voor mijn 68 pk rugzak. Dat zijn meer dan de helft minder paarden! Afijn, maakt niet uit. Die rugzak brengt mij ook waar ik wezen moet, maar verschil voel je wel (ook in de portemonnee). Ik kan er nu nog wel mee leven, maar straks in de winter vervloek ik die auto. Dan is het zo pikke donker in dat ding! Nergens een lichtje, ook niet in de achterklep.
Dus o wee als je een leverworst koopt, die dan uit je tas valt en je hem niet meer terug kunt vinden! Ja, in de zomer waarschijnlijk weer....
Wat een leuk verhaal vandaag.
BeantwoordenVerwijderenIk ben nooit erg sportief geweest achteraf gezien door fibromyalgie en hardlopen kan ik totaal niet. Nu ben ik gelukkig te oud!
Fietsen is ook nooit mijn favoriet geweest maar omdat het lekker buiten is, en sneller gaat dan lopen, deed ik het wel.
Nu kan ik door artrose overal een gewone fiets niet meer in balans houden en opstappen werd een ramp.
Na veel aarzelen een driewieler gekocht op MP, eerst een hele simpele en toen ik eraan gewend was een e-bike met versnelling en 3 wielen en nu fiets ik weer met plezier. Ziet er natuurlijk niet uit, maar wat je zegt ik doe wat en ben buiten.
Dank je wel [bloos].
VerwijderenHet is heerlijk om buiten te zijn en je moet je er niets van aantrekken wat anderen vinden. Het gaat erom dat JIJ je lekker voelt! Goed bezig!!