Valencia

Ik ben weer terug van weg geweest. Even twee, bijna drie weken er tussenuit. Ik ben in de afgelopen weken in vier landen geweest: Spanje, Duitsland, België en Nederland. Ik heb massa's te vertellen en ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen en in welke volgorde ik het moet doen. Ik kan natuurlijk ook niet alles in één bericht proppen, dus zal ik voor de komende tijd genoeg te vertellen hebben.

Maar laten we bij het begin beginnen.

Na een flinke griep ben ik op 24 oktober weer begonnen met werken, want ik zou die vrijdag met vakantie zijn en om dan meer dan vijf weken niet te werken vond ik net even iets té. De griep heeft mij goed te pakken gehad en al met al was ik er pas zo rond de 5e november echt van af.

Dus een beetje met hangen en wurgen mij die week doorgeworsteld en op donderdag 27 oktober sloot ik de deur van mijn kantoor voor 19 dagen. Hèhè, dat voelde lekker. Mannetje was bepakt en bezakt uit Oostende naar mij toegereden. Ondanks dat het vakantie was, hadden wij toch best een druk schema. Vrijdag moesten we naar Kaatsheuvel op en neer wat een flinke hap uit de dag was natuurlijk en zaterdag vlogen we naar Valencia voor een citytrip. 

Nu zijn wij niet zo van die Citytrippers, maar even bij gebrek aan beter - wat wel erg oneerbiedig klinkt - hebben wij in plaats van een duikvakantie naar Oman of Egypte deze citytrip geboekt. Achteraf gezien was het een goede zet, want ik had zo vlak na de griep waarschijnlijk niet eens kunnen duiken omdat mijn holtes nog vol zaten (heb ook enorme hoofdpijnen gehad nog die week!).

Dus vrijdag met het vliegtuig naar Valencia. 

Ik zat op stoel 10A wat niet zo'n beste keuze was, want ik had geen raampje [ween]. Dan in Valencia met de metro 

naar ons onderkomen "ABCYou", een bed&breakfast gerund door Nederlanders. 

Op zich prima maar niet voor een volgende keer. Erg gehorig en de badkamer wel iets té basic. We lagen aan de 'tuin'kant, dus in dat opzicht wel erg rustig, maar als je oordopjes krijgt in het basiszakje - knijpzakje shampoo annex doucheschuim - dan moeten er al bellen gaan rinkelen. 

De B&B ligt daarentegen wel in een leuke wijk, dus even wandelen en je zit zo tussen de vele restaurantjes. En dat hebben we dan ook uitvoerig getest. Die vrijdag hebben we eerst een paar tapasjes gegeten 

en 's avonds - ze beginnen hier pas tegen 21.00u te eten - een bistro, wat een klein beetje tegenviel (niet Spaans hè). 

Zondag hebben we niet ontbeten in de B&B. Dat kon wel, maar wij hebben geen zin om tussen de medelanders in het buitenland te ontbijten en dan nóg niet de sfeer te proeven van het Spaanse stadsleven. Dus hebben we in een tent gegeten waar we koffie met een croissant hebben besteld en later ook een tostade con asceite (toast met (veel) olijfolie) waar hier doorgaans mee ontbeten wordt (is ons verteld).

Dan naar het museum van de keramiek waar we hebben afgesproken met een gids die ons per fiets langs mooie plekjes van Valencia brengt. Speciaal op onze eerste dag, omdat je dan later nog terug kunt gaan naar die plekken die je dan nog de moeite waard vind. De gidse was een Nederlandse en de hele groep was Nederlandstalig (Belgen en Ollanders) en gingen in optocht door Valancia langs pleintjes en fonteintjes, beelden en bruggen, gebouwen en een kraampje waar ze horchata verkopen, een typisch Valenciaans drankje (was ik overigens erg lekker vond).

De tocht ging voornamelijk door het park Jardi del Túria, een oude rivierbedding waar nu een park is aangelegd waar je heerlijk kunt fietsen, wandelen, hardlopen, yoga en wat al dies meer zij. Kortom, erg gezellig. En in dat park prachtige gebouwen van Calatrava en ondanks dat ik niet zo'n architectuurmens ben, vond ik dit wel erg mooi. Zeker tegen de strakblauwe lucht - die we de hele week hebben gehad - komen deze witte orgaanachtige structuren prachtig uit.

(Foto van Internet)

Ondanks dat de gidse een erg enthousiaste dame was, vonden wij het jammer dat het drankje wat we 'kregen' tijdens de toer niet met een tapa was. Maar afijn, je kunt niet alles hebben.

Na de toer nog wat rondgelopen door de stad en al zwervend in een restaurant vlak bij onze B&B neer gestreken. Veel was al volgeboekt - iedereen eet hier buiten de deur - en bij La Tofona was nog plek. Voor de goede orde: het was lunchtijd. Echt alles bomvol. Wat leven ze hier zalig. Echt zeker een aanrader: erg lekker gegeten. Géén paella, dat zouden we de volgende dag doen bij hét paella-restaurant van Valencia....

Hele families...

Paella.... die wij dus niet namen

Patatas bravas, maar dan anders.

Afijn. Een aanrader. En alles érg betaalbaar! De ochtenden ontbeten wij meestal buiten de deur met het boekje 100% Valencia in de hand (dat heet nu anders: timetomomo). Erge fijne gidsjes. Dus hebben we o.a. ontbeten in Blue Bell Coffee Compagny, een leuk klein tentje met lekkere tosta's. Of Dulce de Leche, een té heerlijke plek om te gaan ontbijten! U zijt gewaarschuwd!! Ik zou er niet heen gaan als ik jou was.

We hebben die dagen echt heerlijk weer gehad, waar ik echt van opknaptje. Eventjes nog rondlopen in een graadje of 25. Zonnetje, biertje hier en daar, hapje. Wat wil een mens nog meer.

Op maandag 31 oktober (Halloween, alles dicht 😞, gelukkig hadden we gereserveerd) de echte paella gegeten bij Casa Roberto, waarvan wordt gezegd dat dit hét paella-restaurant is, wat misschien ook zo is omdat het gewoon vol zit. En dat eten, nogmaals, dus als lunch. Een echte paella Valenciana genomen. Errug lekker. Wordt aan je tafel getoond en als je wilt dus met pan en al voor je neus gezet. Gewoon uit de pan lepelen. Ik zag het sommigen doen met een houten lepel, maar de reden daarvoor is mij onbekend. 

We zijn nog in het iMax theater geweest waar we een natuurfilm hebben gezien over de Nationale Parken in de VS, maar dat viel erg tegen. De film was zeker niet HD en deed een beetje aftands aan. Geen aanrader dus.

Op dinsdag hebben we fietsen opgehaald en zijn die dag naar Albufera gefietst. Pittig stuk fietsen, maar wel op goede fietspaden - zeker het laatste deel - langs de kust wat ook erg leuk is. Omdat die dinsdag een feestdag was (1 november, allerheiligen) was het best druk, maar wel doenbaar. De fietspaden doen een beetje Belgisch aan: soms wat onlogisch dus en vrij smal. In Valencia zelf valt niet veel te fietsen als er geen fietspaden zijn - die vaak als een rood spoor op het voetpad staan afgebeeld - en is zeker in de oude stad niet aan te raden. Maar in het park Jardi del Túria zeker wel, hoewel je ook daar moet oppassen en de fietspaden bij tijd en wijle vrij smal zijn.

In El Palmar, een restaurant-dorp vlak naast het nationaal park Albufera, hebben we gelunched bij El Rek waar we Aroz Negro hebben gegeten: zwarte rijst. In zo'n zelfde pan klaar gemaakt als paella en zwart gemaakt met inktvisinkt. 

Ziet er wat vreemd uit, maar het was erg lekker. El Rek komt over als een ordinaire vreetschuut, maar het eten is er erg goed en de bediening vlot en professioneel. Getuige ook het vele volk wat er zat.

We hadden die dag 55 km gefietst!

Woensdagmiddag hadden we een tafel gereserveerd bij RIFF. Is een beetje onze hobby: zo af en toe in een toprestaurant eten. Dat liever dan 10x bij een 13-in-een-dozijn restaurant en dan honderd euro afrekenen. Nu goed eten en het dubbele betalen. De Duitse chef heette ons welkom en kwam het menu uitleggen. We hebben ons laten verrassen. Kan zeggen, het was goed maar niet wauw! - wat ik bijvoorbeeld In De Wulf wel had - en het ging erg rap. Toen ik daar wat van zei, werd ons verteld dat dat een Spaanse gewoonte is omdat te veel pauze tussen de gerechten de smaakpapillen veranderd 😳.

Het zal wel.

Een impressie van de gerechtjes...

Na deze lunch zaten we zo stuffed, dat we daarna ook niets meer hebben gegeten en al sliertend door de stad onze namiddag hebben doorgebracht. 

Donderdag zijn we naar de botanische tuin gewandeld. Voordeel van Valencia is dat alles te bewandelen is. Ze zeggen dat het openbaar vervoer erg goed is daar, maar we hebben enkel de metro genomen van en naar het vliegveld, dus kan daar niets over zeggen.

We hebben nog de hele stad afgezocht naar een deurklopper, omdat ik die thuis ook op mijn deur heb, ook gekocht in Spanje en voor ons nieuwe huis willen we natuurlijk ook een deurklopper. Er uiteindelijk wel eentje gevonden voor een tientje, en nu maar hopen dat het straks in 'onze' deur past.

Valencia dus. Als je van shoppen houdt ook een hele fijn shopstad, zowel in de oude stad als in de wat meer in opkomst zijnde wijken. Het eerder genoemde boekje is echt een fijn boekje om de stad mee te verkennen. Alles is te belopen. Er zijn twee mooie grote overdekte markthallen waar je natuurlijk weer wordt dood gegooid met al dat Spaanse lekkers waarvan je niets mee kunt nemen (als je met het vliegtuig bent). Er wordt daar uitgebreid geluncht: avondeten stelt - tenminste wat wij ervan hebben gemerkt - niets voor. Hooguit een drankje met wat tapas. Prijzen zijn alleszins vriendelijk: het loont daar om lekker uit eten te gaan. En is nog gezellig ook.

Het is ook een sportieve stad: het eerder genoemde park heeft zelfs een apart hardloop parcours (nu 20 november is er ook een marathon) en je ziet in dat park dus overal hardlopers. Het stikt ervan. Aangezien het in de tijd dat wij er waren boven de 25 graden was, had ik gelukkig niet zo die aandrang om ook te gaan lopen (had overigens ook niets bij me).

En o ja, ik heb in die week ook nog 77.933 stappen gemaakt....oftewel 27,34 kilometer afgewandeld...
BewarenBewaren