Huisdieren

De hormonen trekken en duwen aan mijn gestel. Vandaag heb ik het zwaar. Zwaar hoofd van het hardlopen van gisterenmiddag, en een tikkie saggerijnig (ja, ik weet het, dat is niet de juiste spelling...).

Foto slaat nergens op maar moest toch wat.
Wel een eigen foto van ijs (Markermeer)

Het liefst zou ik vandaag nog tot een uur of tien onder de wol willen blijven liggen en dan naar beneden komen in een lekker verwarmd huis op de voet gevolgd door ofwel een kat ofwel een hond. Allebei vind ik ook prima. Als ik dan een hond zou hebben, zou ik wel wat eerder uit bed moeten dan tien uur, want dat arme beest zou natuurlijk op knappen staan. Dan zou ik mijn kaplaarzen aandoen en met dat beest lekker naar buiten gaan, de blubber in (ik ga er voor het gemak maar alvast van uit dat ik in WO woon).

Dan weet ik zeker dat ik mijn hormonen die mij nu zo boos en ontevreden doen voelen, de kop heb ingedrukt. Dan zou ik eenmaal weer thuis een lekkere bak koffie zetten en opdrinken met een boterham en misschien een krant. Hoewel, als je ook een kat hebt is een krant lezen al per definitie onmogelijk want die beesten gaan altijd pontificaal bovenop alles zitten waar je op dat moment in aan het lezen bent. 

Dan zou ik de gashaard aanklikken. Of de pelletkachel. Dat is nog even een keus die ik moet maken. Ik vind een pelletkachel namelijk niet mooi, maar schijnt met het oog op de toekomst en het miljoe wel beter te zijn dan een gaskachel. Afijn, ik ga er even vanuit dat ik een gaskachel heb. Die floep ik gewoon even aan. Gewoon omdat het kan. En omdat het gezellig is. De kerstboom staat niet voor niets in de kamer!

Maar wat ziet mijn oog? Een tuin die schreeuwt om aandacht. Een kat die naar buiten wil en een hond die met mij mee wil de tuin in. Dus na de koffie, het broodje en de krant de kachel laag, de kaplaarzen weer aan, een dikke trui, muts op en hop, de tuin in.Dan loop ik naar het tuinhuis. Ik kijk hoe de wind staat en denk: weet je wat? Ik ga lekker fikkie stoken. En dan steek ik hout aan op de vuurplaats. Ondertussen snoei ik hier en daar, hark wat hier en daar, aai het paard dat aan de andere kant van het hek staat en geniet van de stilte, van het geknap van het houtvuurtje, van de geur. Ik veeg met de mouw van mijn jas een snottebel weg en geef de hond een aai. De kat is weer de hort op, maar heeft een fluoriserend geel halsbandje om, anders wordt-ie zo overhoop geknalt.

Foto van Internet

Ja, ik zie mezelf al helemaal staan volgend jaar en de jaren daarna. Twijfelde ik nog over huisdieren: als ik echt de hele dag thuis ben dan komen die er. No doubt!