De laatste week van 2016

Ik ben met een nieuwe agenda begonnen. Ik heb een nieuwe kalender van Roots opgehangen en ik heb een nieuw financieel overzicht gemaakt voor 2017. Volgens mij betekent dit dat aan alle feestelijkheden, alle stress, alle gejakker en gejaag een einde is gekomen. Tijd voor de zon, voor hyacinten, voor nieuwe planten, voor de grote schoonmaak. Voor een nieuw jaar.

Goede voornemens heb ik niet echt. Ik heb het hele jaar door goede (of minder goede) voornemens. Ik ga niet méér sporten per definitie, maar ga gewoon door met waar ik mee bezig was. Mijn blessure (PTT) is praktisch voorbij. De oorzaak was het vele fietsen in Valencia en het fietsen vermijd ik nu even. Met hardlopen heb ik praktisch geen last meer (nog een héél klein beetje...). 

Ik ga ook niet gezonder eten, want dat deed ik al. Met mate, gevarieerd, gezond zonder naar het extreme door te slaan. Dus vorige week gewoon een frietje met ketchup bij een frietkot in het Oostendse. Moet kunnen. Ik geloof dat ik die week in Oostende 59.420 stappen heb gedaan en dat komt overeen met een kilometertje of 50 (!). Dus dat frietje is er al lang af hoor.

Op eerste kerstdag én op nieuwjaarsdag 6 km hardgelopen. Is een beetje een traditie om op juist die dagen te gaan hardlopen, zeker op nieuwjaarsdag. Dat is er in gekomen toen ik nog single was en dat heb ik nog ieder jaar doorgezet. Schept een band met al die nieuwjaarslopers!

Misschien heb ik één dingetje wat ik mij heb voorgenomen en dat is om mijn blog weer naar mezelf toe te trekken. Als je wat meer lezers krijgt, heb je de neiging om wat 'algemener' en misschien wat vrolijker te bloggen dan je normaal zou doen bij het ultieme uitgangspunt dat je blogt voor je zelf, wat ook mijn uitgangspunt is (en blijft). 

Foto impressie van de feestdagen:

Voorbereidingen treffen voor de kerstlunch
2e kerstdag

Bij gebrek aan een servies voor 10 personen
een verzameling van aardewerk

Runderwangen moeten een dag in de marinade

Gewoon. Kerst.

Verse buns en knabbeltjes.

Eerste Kerstdag.

Hazepeper met papardelle en witlof

Sfeertje...

Op 27 december zijn we naar Oostende gereden. Natuurlijk via 'ons' huis wat er verlaten, koud en winderig bij lag. Het dak zit erop wat direct een andere uitstraling geeft. We hebben daar een korte wandeling gemaakt langs de velden (waar we 'straks' hardlopen....) en een plaatselijke ZZP-er aangesproken die aan z'n woning aan het werken was en gevraagd of hij voor ons een fundering wil maken voor de garage. Afijn, wordt vervolgd. Altijd handig een handige buurman.

De woensdag was het mega mistig in Oostende, maar zijn toch wezen hardlopen op de dijk. De dijk was op sommige plekken spiegelglad, dus ben ik na een kilometer op het strand zelf gaan lopen, vlak langs de zee. Denk ik. Want de zee was niet te zien. Dus gaan we er maar van uit dat we langs de zee heb gelopen. Ging wat moeizaam trouwens. Misschien door de mist?

De zee ligt daar geloof ik ergens...

Na 1 km op het strand gaan lopen

's Middags hadden wij een afspraak bij Sanicomfort in Anzegem, waar we ons sanitair moesten 'uitzoeken'. Ik had al bij voorbaat geen hoge verwachtingen, maar niet gedacht dat het zó bar slecht zou zijn.

Komen daar binnen en de man met wie we een afspraak hebben staat toevallig bij de balie, dus hij loopt naar de balie met wat papieren, brilletje op, turend op die papieren. Geen hand, geen goedemiddag, ook niet even ergens gaan zitten, niets voorbereid. Ik was echt op een gegeven moment pissig en moest echt op m'n tong bijten. Totaal geen inspiratie, geen ideeën, geen computerprogramma maar met een liniaaltje een vierkantje tekenen voor de douche en een rondje voor de wc.... nada, noppes, niets. Geen koffie, geen glaasje water en ondanks dat er wel een watercontainer stond, waren er geen bekertjes.

Dorst! Bekertje op! Wat een flut-bedrijf...

My god! Wat een ongelofelijk dieptepunt. Kan er nog kwaad om worden. Komen daar wel even zo'n 4000 euro uitgeven, ja! Dus eigenlijk niets wijzer geworden. Beetje rondgelopen om het sanitair uit te zoeken, en je zag z'n gezicht versomberen toen we van de wc pot van rond de 500 euro naar een wc pot liepen van rond de 300 euro. Oh, zijn het zúlke mensen! En alles zonder BTW, ook nog. Dus in je hoofd moet je bij alle prijzen 21% bijtellen. Dan nog word je zo'n foeilelijke douchebak 'aangesmeerd' omdat het niet anders kan omdat de WC daarvoor op de 'verkeerde' plek staat. Ja man, kom dan met oplossingen!

Dus totaal chagrijnig en diep teleurgesteld na dit 'inspirerende' bezoek naar de installateur, Versanco, wat erachter zit. Werden zonder boe of bah gedropt bij de installateur die gelukkig wel wat toeschietelijker was dan die Wim-meneer van Sanicomfort en wij een zucht van verlichting slaakten toen hij vroeg of we wat wilden drinken. Na drie uur rondleuteren eindelijk ons eerste drankje. Zak!

Gelukkig was deze man duidelijker, hulpvaardiger en bereidwillig om onze vragen te beantwoorden én ons te adviseren. Jammer genoeg hadden we door dat sanitair-gedoe niet veel tijd meer en moesten we bijtijds weg. Dik een uur terug rijden naar Oostende, daar snel de ma van Jan van het station halen, nog even wat praten, naar huis, auto weg gezet en te voet naar het centrum waar we bij De Koekoek eerst een kippetje hebben weggepeuzeld.

Daar op de kerstmarkt - of eigenlijk het winterwonderland/schaatsbaan gedeelte - nog wat gedronken met wat (oud)maten van Jan, wat wel een soort traditie is vind ik, maar waar wel wat moeilijk over wordt gedaan omdat Jan in feite niet meer bij die bende 'hoort'. Maar voor mij zijn het meer vrienden dan maten en dan maakt het mijns inziens niet uit waar je werkt. Eén van die vriendmaten had ook een Nederlandse opgepikt als vriendin - nog maar sinds kort - dus dat was voor mij wel iets leuker. Praat wat makkelijker. Dus wel weer gezellig. 

Tegen half twaalf weer lopend naar huis, langs de zeedijk.

Die nacht erg slecht geslapen door keelpijn (alweer?) en de volgende dag dan ook behoorlijk gammel. Ondanks de keelpijn toch actief bezig geweest in de vorm van boodschappen doen en dat alles lopend (omdat ik even niet wil fietsen in verband met mijn enkel). 's Avonds hebben we overheerlijk een (zelf geschoten) ree(bout) gegeten. Echt super lekker met aardappelgratin. We lagen er vroeg in want ik was echt supermoe. Met een grog erin en de volgende morgen voelde ik me al een stuk beter. 

Vrijdag de 30e zijn we met de auto helemaal voorbij Antwerpen gereden om daar het fornuis van Boretti wat wij willen hebben te bestellen. Ook zo'n aggenebbes winkel en ook nog eens proberen om ons 50% aan te laten betalen in plaats van de overeengekomen 10%. Ik word er toch wel een klein beetje niet goed van. Achteraf blijkt dan ook nog eens dat ze het verkeerde typenummer hebben genoteerd.... [zucht].

Op de terugweg via ons nieuwe huis waar we hadden afgesproken met goede vrienden van ons (Jan zijn beste vriendin met haar man) en de woning geshowd voor zover mogelijk, want we konden niet op de verdieping komen. Het was er behoorlijk winderig, koud en modderig, maar ze waren onder de indruk en hebben er even op gedronken.

Via de woning van een goede vriendin van die goede vriendin (...) en de badkamer van de goede vriendin, weer terug naar huis. Wel kwamen zij met het idee om de badkamer in het kleinste kamertje van de woning te maken omdat het een waardevermindering geeft van de woning.

Afijn. Daar maak je dan even een 'studie' van, maar we komen snel tot de conclusie dat dat voor ons niet interessant is. Bovendien heeft dat kleine kamertje over de volledige lengte een schuine wand met weliswaar een dakkapel, maar we komen daar niet mee uit. Deze ruimte staat ook nog eens noordoost gericht, dus is geen zonnig kamertje en dat is de andere ruimte die wij nu als badkamer gaan inrichten wel. Van tafel dus.

Zaterdag, oudejaarsdag (zo heerlijk rustig daar in dat België! Niet van dat klootjesvolk dat de hele dag rotjes aan het afsteken is!) weer veel gelopen (meer dan 11.000 stappen zie ik), naar het centrum naar Achiel, waar het behoorlijk druk was en het vol echt vol lag met zoveel lekkers, niet te filmen. En dan moet je al honger hebben! We hebben ons weten in te houden...

Op oudejaarsavond gekaasfondued. Was ook alweer een eeuwigheid geleden, dus wel weer lekker. Beetje weinig vond ik, maar afijn. Ik heb vier soorten kaas gebruikt en verder enkel stokbrood om mee te doppen, dus geen paddo's of zo of andere irrelevante hapjes.

We hadden echter geen enkele zin meer om ons in de kou te storten, nog eens twintig minuten te moeten lopen naar de dijk om daar het groot vuurwerk te gaan zien. Dus echt, misschien saai, misschien ook niet 😉: we lagen er vóór het vuurwerk in. En dan wordt het ook 2017. 

Het is niet voor te stellen dat we eind dít jaar in het nieuwe huis wonen. Echt niet.