Nadenken over dit, nadenken over dat. Beslissingen nemen, mails maken, opvolgen en alles minutieus doorlezen en voorbereiden. Zowel op het werk als thuis.
Dan nog onze eigen overvolle agenda. De laatste maand van 2016 en dit jaar in feite nog geen weekend thuis geweest. Afgelopen weekend ons eerste weekend thuis zonder plichtplegingen, maar dat gaat volledig op aan onze woning. De komende weekenden weer niet helemaal voor onszelf. Pas vanaf 10 februari is onze agenda leeg tot maart en dan begint het feest weer: een beurs en verjaardagen.
Ik merk aan mezelf dat het heel langzaam te veel wordt. Dat wordt een keer een dag vrij om even mijn hoofd leeg te kunnen maken. Of een keer een weekend even niets. We moeten ook nog tijd vrij maken om zaken te regelen voor onze woning en de tijd gaat harder dan je denkt.
We zullen af en toe nee moeten gaan zeggen.
Ik vind dat dat moet kunnen. Men moet daar maar begrip voor hebben.
Gelukkig vinden we wel tijd om hard te lopen. Na mijn bezoek aan de fysio en het maken van een echo van mijn enkel (ik kon er geen touw aan vastknopen van die grijze, witte en zwarte vlekken op het scherm) zondagmorgen weer eens gaan hardlopen na twee weken niet. Ondanks de pijn die ik had in mijn gewone doen en laten, tijdens het lopen nergens last van of toch niet in díe mate dat het echt zeer deed. En erna ook niet.
En nu maandag, the day after, helemaal nergens last van. Ik blijf het zo vreemd vinden.... Afijn, als het hardlopen de pijn doet verdwijnen, moet ik maar blijven lopen.
Overigens was het zondagmorgen wel ijzig koud: -6. Kouwe benen en kouwe jatten. Maar die handen worden na een poosje wel lekker warm en de rest komt wel weer op temperatuur onder de douche en door het verse roereitje als ontbijt. Ik was zelfs tevreden met mijn tijd ondanks dat ik er wel moeite voor moest doen.
En het was weer zo vreselijk mooi in het bos! Het is jammer dat ik nu loop met een Garmin en geen telefoon meer mee heb. Dus heb ik ook geen foto's. Zo vroeg op zondagmorgen dan zit het meer vol met ganzen. Veel Canadezen, maar ook Nijl- en Kolganzen. Die slapen daar. Dan hoor je ze gakken en trompetteren en dan stijgen ze groepje voor groepje op, op weg naar de groene weilanden waar ze - tot grote ergernis van de boeren - het gras opvreten en de boel onderschijten.
Zaterdagmiddag even lopend naar het centrum.
 |
| Langs een fort wat deel uitmaakt van de stelling van Amsterdam |
 |
| Speltbloem en zelfrijzend bakmeel. Voor mijn bananenbrood... |
 |
| De drukke randstad... |
 |
| Met zelfs natuur. Als je maar goed kijkt. |
En daarna aan de slag met het maken van bananenbrood volgens het recept van Jeroen Meus.
 |
| Bananenbrood in progress |
 |
| Sfeerbeeld keuken |
Banaan eet ik graag.
BeantwoordenVerwijderenZo'n bananenbrood is dus ook de moeite waard om eens te maken.
Smakelijke groet,
Ik wist eigenlijk niet dat je ook hard liep. Fijn dat het goed gaat met je enkel. Ik eet verl bananen en ook bananenbrood en muffins. De recepten die ik gebruik staan op mijn blog onder de knop recepten. Ik ga ook eens kijken naar dat recept van Jeroen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Dorothé