Overgang

Ik ben érg aan het worstelen met de overgang de laatste tijd. Ik slaap slecht, ik ben constant moe, ik ben somber, ik voel me vreselijk rusteloos en op kantoor gaat het allesbehalve lekker. Gewoon Geen Zin!

Foto Plusrubriek.nl

Ik weet weliswaar de oorzaak, maar wat doe je eraan? Geen hormonen voor mij. Heel even geprobeerd maar dat werkte niet. Mijn gemoed werd nog deprimerender dan ervoor. Dus daar ben ik na een maand proberen mee gekapt. Nu neem ik niets.

Toch ben ik gisterennamiddag even de drogist binnen gestapt en heb Ymea gekocht. Met bijzonder veel scepsis overigens, want ik heb niet echt het idee dat het helpt en bovendien vind ik het erg veel geld. Maar ja, als het dan maar even helpt ben ik ook weer blij, want 'het leven is één groot feest maar je moet zelf de slingers ophangen'. Duh...

Als ik een poos niet goed slaap, ga ik de slaapkamer omgooien. Dat heb ik gisteren dan ook maar even gedaan. Het is niet optimaal zoals het nu staat, want er staat een (oude) grenen commode in de weg. Nog even een paar maanden wachten, dan kan ik die 'dumpen' in ons nieuwe huis.

Overigens niet veel geholpen.

Via bol.com heb ik een tijd terug het boek Te Lijf gedownload. Nog geen woord in gelezen, maar ik denk dat het nu toch wel tijd wordt. Misschien dat het me helpt. Maar ik krijg bij de eerste zinnen al tranen in mijn ogen: 'We hopen dat jij ook een of meerdere vriendinnen hebt met wie jij je ervaringen kunt delen. Maar mocht je er voor je gevoel alleen voor staan in de overgang, vrees dan niet: we delen in dit boek alles wat we te weten zijn gekomen over onze overgang....(...)'. 

Want helaas, geen vriendinnen met wie ik dit 'leed' kan delen. 

Nu lees ik ook dat de dames Hoes en Schuurman 'pas' 46 respectievelijk 47 zijn, dus zo'n tien jaar jonger dan ik en nog mooi. Toen ik zo oud was viel het allemaal nog reuze mee, zowel lichamelijk als geestelijk. Maar als ik nu in de spiegel kijk, word ik er soms best wel eens moedeloos van wat ik zie. Soms ook niet trouwens. 

Over het algemeen mag ik niet klagen, maar ja, je ziet het gewoon. Hangende wangzakken, hangende bovenarmen, niets is meer echt strak en dat terwijl ik toch regelmatig sport, me niet te goed doe aan zakken chips, patat en kroketten. Ik ben ook geen sportfanaat: ik train me niet te pletter om het verval tegen te gaan, maar ik loop omdat ik het gewoon lekker vind. Meestal erná dan....

Bovendien hebben die dames het financieel ook nog heel goed voor elkaar dus kunnen zij zich wel wat permiteren. Geld maakt misschien niet gelukkig - proberen we elkaar wijs te maken - maar het is wel verdomde handig. Ik ga regelmatig naar de schoonheidsspecialiste, maar dat is enkel maar voor mijn wenkbrauwen. Het is alweer een eeuwigheid geleden dat ik een behandeling heb gehad. Dan komt altijd weer dat geldduiveltje op mijn schouder: 'duuhuur..! Niet nodig..!'
Maar waarom voel je je dan altijd zo heerlijk als je het wél doet?

Dus heb ik tijdens dit schrijfseltje maar meteen een mailtje gemaakt naar mijn schoonheidsspecialiste om een afspraak te maken. Het moet maar weer eens kunnen vind ik.

En dan ga ik weer strakgetrokken de strijd aan tegen de fase die overgang heet.