Ik wil natuurlijk niet alles op de overgang schuiven en weet ook pas of het echt hiermee te maken had als 'het' achter de rug is, wat 'het' dan ook mag zijn.
Nu we een huis hebben gekocht wordt mijn ontevredenheid en frustraties alleen maar groter. Dit weekend zat ik daar enorm mee. Zeker als het weekend wat minder soepel loopt dan je had verwacht. Misschien ook omdat ik met die frustraties zat. Allerlei gedachtes gaan door je heen: nog acht jaar werken, acht jaar! Acht jaar nog zo leven. Elkaar alleen in de weekenden zien. Bij elkaar straks een kwart eeuw. Je vergooit de mooiste tijd van je leven! Wie weet hoe het erbij staat over acht jaar! Ben je net weer wat aan elkaar gewend, is het weekend weer voorbij...
Zum kotsen...
Het is overigens behoorlijk stil rondom ons nieuwe huis. De communicatie gaat stroef en vaak horen we niets. Geen bevestiging of geen kort mailtje als we bijvoorbeeld onze tegels bevestigen. Het blijft heel stil. De communicatie onderling tussen de bouwpromotor en de diverse onderaannemers gaat ook niet echt ge-olied. Als wij bespreken dat we vloerverwarming in de badkamer willen en dat bespreken met de installateur, komt de bouwpromotor met: 'nou, weet of niet of dat dat kan hoor, gezien de dikte van de vloer dan. Kan zijn dat er dan een opstapje komt naar de badkamer.' Ja, dus, wat is het probleem? Ik heb dat namelijk nu ook bij mij thuis.
Dientengevolge is het voor mij nog steeds een soort ver-van-mijn-bed en kan ik me haast niet voorstellen hoe het volgend jaar om deze tijd zal zijn. Dan die immense tuin natuurlijk. Die moet ook gevuld worden. Ook iets waar ik me geen zorgen in maak. Dat komt vanzelf wel. Ik sta ook te popelen om mijn mannetje de fijne kneepjes van het tuinieren bij te brengen, want ik zal dat echt niet helemaal alleen kunnen. En dan hoop ik dat hij er ook de lol van in gaat zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.