Lente!

Het is weer heerlijk om wakker te worden terwijl het eerste ochtendgloren door de spleet in de gordijnen piept. Ik word gewekt door vrolijke vogeltjes. Van de telefoon dan wel te verstaan en om 10 over zeven gaat het licht aan op de gang. Alles beter dan zo'n stemmingmakerij alarm van de wekkerradio (van meer dan twintig jaar oud). Straks kan ik dat automatische licht ook uitzetten, want over een paar weken is het om 05.00u al licht. Heerlijk! Laat de lente maar komen.

Vannacht voor het eerst in lange tijd weer eens redelijk goed doorgeslapen. Door mijn nachtelijke zweetpartijen kwam daar de laatste tijd niet veel van terecht. Ik doe nu de wapper aan boven mijn bed en dan slaap ik prima. Ook heb ik mijn dekbed gewijzigd naar mijn 'herfst' dekbed: ietsje dikker maar twee zomerdekbedden over elkaar was te warm. Deze is prima en ook snel weggeschopt als ik tóch ga liggen zwemmen.

Gisteren heeft onze bouwpromotor ook heel spontaan contact opgenomen met mijn mannetje en dat was natuurlijk bijzonder aangenaam en Jan heeft 'al' onze vragen en opmerkingen nog even met hem kunnen doornemen. Positief in ieder geval dat de verdiepingsvloer zodanig opgehoogd kan worden dat er vloerverwarming in de badkamer kan zonder dat er een drempeltje nodig is. Iets meer chappe dan voorzien maar daar merk je toch niets meer van eenmaal het ligt.

Ze willen dus aan de slag, ook met de elektra, want we moeten er naar toe om samen met de installateur aan te wijzen waar ze mogen slijpen en waar we de elektropunten wensen. Of het 'we' wordt ligt aan de dag en tijdstip waarop dit gaat plaatsvinden, anders wordt het gewoon 'mijn mannetje'. 

Ik hoop dat door dit contact de zorgen van hem nu ook wat minder worden, want ik maak mij zorgen dat hij zich zoveel zorgen maakt en dat heeft zijn invloed op mijn humeur. Ik heb wat dat aan gaat veel meer ervaring, een stuk of zes keer keer verhuisd zijnde en weet dat alles wel losloopt, ook met de financiën. Alles komt uiteindelijk wel op plooi en zeker als je niet boven je stand leeft, geen leningen aangaat, blijft werken en gewoon normaal blijft doen het leven straks gewoon doorgaat en je niet beter weet. En er zullen zat dingen zijn die niet worden zoals je in gedachten had, maar ach, who cares...?

Overigens zat ik afgelopen zaterdag midden in de velden in Friesland. Het enige geluid wat ik hoorde was het geluid van honderden (!) ganzen in allerlei toonhoogten én het geluid van een veldleeuwerikje (!).

Mijn plek. Let op de honderden ganzen!   

Ganzen, ganzen, ganzen

Mede-jagers verdekt opgesteld

Goed kijken: een ree

Het was heerlijk weer, ik had een prachtplek (was een schadebestrijding-jacht op de vos) en ik heb genoten van de stilte en de dieren die voorbij schoten: twee reeën en drie hazen. Ik zelf heb geen vos gezien, maar er zijn er wel drie geschoten. Ik heb nog steeds mijn twijfels hoor, maar het is o.a. door Europa opgelegd dat er maar zoveel vossen per km2 'mogen' leven. Ook organisaties als de Vogelbescherming zien de vossen liever gaan dan komen vanwege de achteruitgang van de weidevogels (hoewel ik sterk twijfel of dit enkel en alleen door de vos wordt veroorzaakt). 

Afijn, als jongjager - want dat ben ik - moet je iedere uitnodiging aangrijpen voor je contacten. Bovendien is het heerlijk om een hele dag buiten te zijn, is het gezelschap aangenaam en als (enige) vrouwelijke jager heb je snel aanspraak. Dan kan je voor of tegen zijn en allerlei bedenkingen hebben, maar ik heb een fijne dag gehad en daar doe je het ook voor.