Duik nummer 27

En het is maandag, we moeten weer werken en wat doet het weer? Het is mooi. De zon schijnt en is praktisch windstil. Mooi temperatuurtje, niet te warm. Zalig. En wat hebben wij eraan? Niets, behalve dat ik het zonnescherm moeten laten zakken en de ramen open kan zetten, de zon op de struiken kan zien schijnen en denken: waarom was het gisteren niet zulk weer? Nu is het voor de mensen die nu vakantie hebben wel lekker natuurlijk. Vanmorgen echt kipstil op de weg. Heerlijk! De mensen die vakantie hadden zijn dit weekend echt allemaal vertrokken. Was het het hele jaar maar zo heerlijk rustig! Wat een verschil. Ben gewoon echt in no-time op kantoor, alle verkeerslichten mee, geen kindergejengel (nee, geen overlast in Nederland, hoewel ik het me heel goed kan voorstellen dat je daar LAST van hebt!), weinig verkeer. Ja, nog vier weken en dan is deze rust ook weer voorbij en begint er hier weer een nieuw schooljaar.

Weer erg druk geweest dit weekend, vandaar dat ik me vandaag wat moe voel (wanneer niet...). Vanmorgen had ik nog hoofdpijn maar dat is spontaan na de lunch verdwenen. Gebeurt wel vaker. Moest vanmorgen een auto ophalen van Schiphol, kom ik daar, sleutel vergeten, dus moest een collega de sleutel nog komen nabrengen! Niet helemaal wakker dus. Heb daar wel een lekker broodje gekocht voor het middagmaal. Als je er dan toch bent! Zaterdag hebben we de heg van de tuin weer eens gesnoeid. Dat moet ook bijna iedere maand, maar je moet het bijhouden anders wordt de heg te dik en stort het hek in wat eronder zit. Wil je ook niet hebben. 's Middags nog hardgelopen (in plaats van zondagmorgen) zodat we eventueel de zondag konden gaan duiken. Maar het was koud en ik heb geen zin om te duiken met koud weer. Niet dat het water warmer is als het warm is, maar als je eruit komt is het zo verrekte koud boven water. Zondagmorgen zijn we dus gewandeld naar Haarlem, maar eenmaal daar begon de zon door te breken en zijn we met de bus weer terug gegaan, spullen gepakt en gaan duiken in de plaatselijke plas. Het zicht was voor de begrippen ter plaatse goed: zo'n 2 à 3 meter zicht en je kon het touw goed zien evenals de bootjes en manden die er liggen. Geen snoek dit keer, wel twee grote baarzen. We hadden beide andere flessen: ik een tien liter stalen 300 bar fles en Jan een twaalf liter staal ook 300 bar. Zware flessen dus. Die van mij weegt gevuld 23 kilo. Dat was dus even weer wennen met je lood aanpassen, maar ook de lucht in je jacket en de fles lag wat te zwabberen op mijn rug. Voor mijn gevoel dus niet 100% ok gedoken. Als ik me omdraaide om te kijken waar Jan was, was ik direct uit balans. Nog wat meer lood afdoen dus volgende keer. Toch 45 minuten onder water gebleven, wel 165 bar verbruikt (!) door dat geklungel, maar ja. Boven water koud koud koud, ondanks het flauwe zonnetje. Ik bibberde helemaal. Daar was ik dus al bang voor. Niet leuk. Maar mijn kleren waren gelukkig warm omdat ze in de auto lagen. Was dus toch wel weer leuk, dat duikje. Je leert er toch iedere keer weer van. Maar na een - voor mij - wat minder geslaagde duik, lig ik daar nog erg lang over na te denken. Of het echt wel wat voor mij is, of ik ooit ga leren (want dat is het hè. Ik wil het gewoon te snel te goed). Maar het gaat over het algemeen best goed. Kan mijn masker goed klaren, heb normaal gesproken mijn buoyancy goed onder controle, maar moet Jan nog wat beter in de gaten houden en meer 'communiceren' onder water. Wat ik erg vervelend vind, is dat je zo'n tunnelvisie hebt onder water, je hebt zo'n krap kijkveld. Je moet je echt omdraaien om je buddy in de gaten te kunnen houden. Het kan ook zo gebeuren dat je vlak langs een megavis zwemt, zonder dat je 'm ziet. Dat is toch wel wezenlijk anders - buiten ademhalen dan - van duiken. En ik moet zeggen dat ik daar toch wel erg veel moeite mee heb. Gewoon dat beperkte zicht naar de zijkanten dus. Ik zou wel een spiegeltje op mijn handschoen willen hebben zodat ik wat gemakkelijker achter me kijken zonder me helemaal om te moeten draaien. Misschien word ik het ooit nog wel eens gewoon.

Was in ieder geval duik nr. 27. Als het goed is ga ik woensdagmiddag weer. Nog geen onderwaterfoto's maar hopelijk heb ik binnenkort een Go Pro Surf.