Ja, en nu..

Zo. Jan is weer terug van drie weken op zee en hij was dit weekend weer hier. En nu is dat weekend al weer voorbij. En dan zit je weer op de bank, niets op TV, maar wel de TV aan als bewegend behang, met De Pappenheimers maar ik vind deze presentator niet zo leuk. De vorige was leuker, dus kijken we er eigenlijk niet vaak meer naar.

Gisteren zijn we op de fiets naar Haarlem gereden om daar goed (biologisch) varkensvlees te halen voor in de erwtensoep. Ik hou zelf niet zo super van erwtensoep, maar de vader van Jan en Jan zelf hadden gezegd er wel trek in te hebben, dus heb ik zaterdagmiddag erwtensoep gemaakt van een lekker vet stuk hamschijf en ribbetjes, spliterwten en de nodige andere groenten. Ik moet zeggen dat het resultaat toch best smakelijk was.

Gisteren ook een Kitchenaid Mixer gekocht! Ter aanvulling van de Kitchenaid blender nu dan eindelijk onze grote wens: de mixer. Mooi, mooi, mooi. We hebben er deze middag enkel slagroom in geklopt voor de Irish Whiskey omdat ik eigenlijk vrijdagavond al cake had gebakken. Had ik beter mee kunnen wachten natuurlijk maar goed.

En vanmorgen zijn we vanuit huis gaan hardlopen en we hebben een tourtje gedaan van 7,24 km gemeten met behulp van RunKeeper. Een erg leuke app voor op je smartphone en daardoor kan je lopen waar je wilt en alles precies analyseren. Ja, wat heb je eraan? Het is gewoon leuk. Je kan minutenlang naar je grafiekje kijken hoe je hebt gelopen en dan denken: ah ja, dat was daar, heuveltje op, heuveltje af, wind tegen, jajaja.

En dan heb ik gisteren ook mijn schaatsen weggebracht om te laten slijpen. Tja, je weet maar nooit hè. Als de vorst ook na komend weekend nog even doorzet, denk ik eraan om een middagje of ochtendje vrij te nemen en te gaan schaatsen. Ik kan daar gewoon heel nerveus door worden. Stom hè? Het gebeurt ook zo zelden dat je kunt schaatsen op natuurijs. De vorige keer heb ik daar aardig wat rugpijn aan overgehouden en ik vrees dat als ik weer een paar kilometers doe, ik het wel weer zal hebben. Zijn de spieren. Overigens heb ik daar met duiken ook last van, vooral als ik mijn setje opbouw en toen met de huskysafari had ik het ook door de hondjes te verzorgen. Alles zo half gebogen gaat pijn doen. Je moet er iets voor over hebben hè. Als het maar niet te erg wordt.

En nu zit ik hier eigenlijk nogal onrustig te wezen en weet niet helemaal goed waardoor of waarvoor. Ik vind het niet leuk om weer alleen te zijn en heb geen zin om te gaan werken morgen temeer omdat ik vorige week best een tumultueuze week achter de rug heb met de nodige frustraties en dat mijn baas ook een niet al te beste bui had en ik me af en toe afvraag wat ik daar nog doe omdat er altijd zo'n draai aan wordt gegeven 'dat het aan mij ligt'.  Ik had als goed voornemen het voornemen me niet meer zo druk te maken, maar het lukt nog niet helemaal. Als ik nu mijn gevoel zou moeten bewoorden zou het zijn: ik kap ermee, heb geen zin meer, ik wil naar buiten, de bossen in, een hond kopen, gewoon wég! Weg uit dat stramien, uit dat harnas, uit dat 'moeten', uit dat gejakker, die herrie. Grrr.....