Depri-dag

Geen leuke dag vandaag. Begon vanmorgen al toen een vrachtwagen weer de weg blokkeerde om te gaan lossen, ik om 08.15u met mijn auto de parkeerhaven uit wilde rijden en daar wel vier minuten heb moeten staan wachten eer alle auto’s met achterbankkinderen mij ruimte gaven om in te voegen om dan vervolgens weer stil te staan bij de vrachtwagen, of liever om de auto’s met achterbankkinderen die om die vrachtwagen heen moesten – zij deden dus de manoeuvre, niet ik – door te laten en allemaal snel achter elkaar zodat ik er niet tussen kan, om vervolgens de hele weg te blokkeren omdat een paar meter achter mij de auto’s moesten stoppen om voorrang te verlenen aan overstekende voetgangers. Vervolgens sta je te wachten voor het verkeerslicht, ongeveer drie minuten en tel je meer dan twintig auto’s met achterbankkinderen die de wijk inrijden om dan te stuiten op de rij die moet wachten voor die vrachtwagen. Dan rij je naar kantoor en rijdt er zo’n idioot op de voegstrook naar links, om dan bij het verkeerslicht de auto voor de rechtdoor rijdende auto’s – die wachten voor het rode licht – te knallen en dus gewoon rechtdoor rijdt en dat tot twee keer toe doet! Daarbij bijna een stel fietsers ondersteboven te rijden. Stelletje idioten allemaal bij elkaar.

Dan verbeter je een collega die uit naam van het bedrijf schrijft en een fout maakt in zijn verhaal, krijg ik de wind van voren omdat ik dat via facebook doe. Misschien heeft hij gelijk, maar dan moet-ie z’n tekst eens goed nalezen voordat hij op ‘delen’ drukt. “Dit is niet leuk. Ik ga je ontvrienden. Inmiddels hebben zo’n 10 mensen dit gelezen”. Ontvriend me dan maar, whatever. Er wordt toch al zo veel gezeikt over wat je op facebook zet. “Wat interesseert mij het dat je gaat slapen!” Ja, hallo. Je gaat zelf op Facebook, stelt zelf je instellingen in. Kleine moeite om op mij te gaan staan en te zeggen: ‘alleen belangrijke updates’ of ‘niet meer volgen’ of ‘alles verbergen’. Of ontvriend me. Dan zie je dat ook niet meer. Je kiest er zelf voor.

Dus weer gewoon even zo’n dag dat het allemaal niet zo lekker loopt. Tel daarbij op dat ik het vooruitzicht heb van zes ‘eenzame’ weekenden en dan weet je wel waar mijn depridag vandaan komt.

Het goede nieuws: ik ga vanmiddag maar weer eens naar de sportschool en dan hoop ik dat ik me erna weer een stuk beter zal voelen. Ondanks de balletkinderen dan om die tijd maar proberen me daar niets van aan te trekken, want ‘ik kan de mensen om me heen toch niet veranderen’. En dat is zo. Doe gewoon je ding, trek je niets van anderen aan, ook al maken die je het leven zuur en heb je het idee dat jij de enige bent die zich er iets van aantrekt, want zeg nu zelf: de brandstofprijzen stijgen de pan uit, maar je kind met de fiets of lopend naar school brengen, dat gaat zeker niet. En maar klagen. Wetende dat ik zelf wel goed bezig ben, want ik ga straks met de fiets naar de sportschool.

Nou ja. Tied veur’n bakske….. We overleven het wel weer….