Duikvakantie Bonaire - 20 maart 2012

Werd wakker met enorme hoofdpijn en dikke ogen. Wat een ellende .... Dan ook nog Dat Kind met hard speelgoed en een blender die wel vijf minuten aan stond.... Tegen achter er uit, ontbijt met fruit - banaan, appel, mango, papaya en watermeloen - als compensatie van mijn dagelijkse smoothie thuis in Nederland.

Na het ontbijt en ondanks dat ik me niet zo geweldig voelde die dag, onze duikspullen gehaald en doorgereden naar White Slave, vlakbij kleine slavenhutjes. Maar goed dat ik de beschrijving niet had gelezen van te voren ...
Eerst lange zwem over wit zand naar het rif. Er stond een stevige stroming. We werden begeleid door een vis alsof te zeggen: hoi, leuk dat jullie er zijn.

Onze trouwe begeleider..

Dan tegen de stroming langs het prachtige rif, echt betoverend mooi met zelfs op 22 meter mooi, helder zicht. Een murene gezien, maar geen schildpad. Terug met de stroom mee, maar het zandgedeelte was weer tegen de stroom in en dat vond ik niet zo leuk. Duurde erg lang en is alsof je een grote woestijn moet oversteken. Toen kwam die vis ons weer gezelschap houden en ik dacht, ah, we zitten goed. Overigens mijn complimenten voor de uitstekende navigatie van Jan: we kwamen telkens precies goed uit. Ik had nog maar 30 bar lucht over en dacht echt zoiets van hè hè, we zijn erg.

White Slave plus auto

Het water uit over de berg losse koraalresten en uit de kleren. Terug naar ons huisje, daar even onder de buitendouche en in het zwembad en gegeten. Even gekeken voor de volgende duikstek. In ieder geval een gemakkelijkere. Het werd Andrea I, iets meer naar het noorden. En dat was inderdaad een mooie, relaxte site. Ik voelde me niet echt toppie, maar onder water heb ik nergens last van, dus laat ik dat niet zo bepalend zijn ondanks dat ze zeggen dat je niet moet duiken als je je niet goed voelt. Maar natuurlijk al een paar dagen niet goed geslapen door Dat Mormel naast ons en voor mij ook nog eens de jetlag en de tijd van de maand daar boven op...

We hebben een dikke aal gezien dit keer - soort zeeslang - en een mooie gecamoufleerde scorpionfish. Na 62 minuten eruit en terug naar Wannadive om de spullen te spoelen en voor ons cocktailtje. Praatje gemaakt met één van de bardames die daar al vijf jaar woont en nooit meer terug wil.

Ik was erg moe en had nog steeds hoofdpijn, dus thuis gedouched en dan even naar een andere supermarkt. Dachten dat dit een local supermarkt was maar bleek de Jumbo! Nou vraag ik je!! Dus weer gewoon Hollands eten, broodjes, fruit en dit naar huis gebracht. Daarna weer in de stad gegeten bij één of ander Hollander - blaaskaken allemaal. Was lekker maar de man sprak ons niet aan, dus niet erg lang nagetafeld maar snel naar huis. Moe, moe, moe...