Duikvakantie Bonaire - 21 maart 2012

Vannacht goed doorgeslapen, maar toch nog hoofdpijn. Scherp dit keer en bij vlagen tamelijk erg.

Vandaag zijn we naar Slagbaai National Park geweest voor onze eerste duik. Een 'afgesloten' Nationaal park, waar je je moet melden bij een portier die je bijzonderheden vertelde over het park en een tijdschema zodat je op tijd het park weer kunt verlaten. Omdat de wegen daar onverhard zijn, is je gemiddelde snelheid niet meer dan zo'n 20 km/uur. Geen aanrader voor simpele autootjes: we werden aardig heen en weer geschud in onze Chinese pick-up. Wel een erg aparte omgeving met al die cactussen en andere prikplanten en tropische vogeltjes. Ook nog een visarend (Osprey) gezien, maar omdat je tijdens je duiken geen kostbare spullen mee moet nemen, niet gefotografeerd.

Je word dus gewaarschuwd om niets van kostbaarheden achter te laten in je auto. Schijnt dat er nogal wordt gestolen uit de auto's als je duikt. Je laat dus je auto open achter en neemt alles van waarde mee het water in. Dus neem een oude zonnebril mee en een oude mobiele telefoon en verder niets bijzonders. Wij hebben het niet meegemaakt dus we gaan maar op de verhalen af, maar je wilt het ook niet uitproberen. Er is eigenlijk altijd wel iemand bij de auto's, zeker op de wat drukkere plekken als Karpata, dus misschien zijn het wel je mededuikers die jatten. Wie zal het zeggen.

We hebben gedoken bij Boka Slagbaai. Een aardig eindje rijden, maar wel een mooie locatie, zowel boven als onder water. Bij Boka Slagbaai staan wat huisjes met zelfs een toilet en een kleine eettent, waarvan de keuken was gesloten en waar je alleen wat kon drinken. Schijnt dat ze een nieuwe uitbater zoeken. Op zich een erg aantrekkelijk locatie, want het ligt vlakbij een zoutmeer waar heel veel flamingo's en pelikanen zitten, dus er komen niet alleen duiktoeristen, maar ook de toeristen van de cruiseboten die aanmeren in Kralendijk.



Eerste duik was zo'n 62 minuten en erg mooi en gemakkelijk. Mooie porcupine vissen gezien: een stelletje wat om elkaar heen aan het draaien was. Erg lief om te zien. Ze waren zo met zichzelf bezig dat ze bijna tegen ons aan botsten.

Daar een korte pauze gehouden van een uur en dan nog een duik op dezelfde lokatie nu wat meer naar links, vlakbij de rotsen.
Jan z'n adapter lekte een beetje - bleek dat de o-ring van de fles zo goed als versleten was - dus hier net zo heel lang gedoken, hoewel de 50 minuten toch weer snel voorbij waren. Hobbelend en bobbelend weer terug het park uit - wat een weg!! - en bij Wannadive alles uitgespoeld, cocktailtje gescoord (voor mij alcoholvrij dit keer vanwege de stekende hoofdpijn) en naar huis. Gedouched, water gedronken, logs ingevuld.

Gegeten bij Mona Lisa. Stond goed aangeschreven en het was er ook goed, maar niet bijzonder. Tja, wat vinden wij bijzonder hè. Een beetje verwend zijn wij wel, maar voor zo'n doordeweekse dag hoeft het van mij niet zo bijzonder. Het waaide behoorlijk maar we zaten toch buiten. Hoorden van anderen dat het in het zuiden de hele dag had geregend, waar wij dus niets van hebben gemerkt.

Na het eten weer terug naar het huisje voor een bak thee en wat filmpjes gekeken en dan weer slapen.