Duf

Het is negen uur. Heb net mijn smoothie op, gemaakt door mijn lieftallige echtgenoot die nu bij mij thuis is. Altijd gezellig. Ik voel mij echter niet helemaal top vandaag. Een paar zaken die door mijn hoofd spoken zorgen ervoor dat ik mij niet helemaal relaxt voel.

Daar is bijvoorbeeld de verandering in mijn lichaam die nu schijnt door te zetten. Woog ik een paar maanden geleden constant tussen de 69 en de 71 kilo, nu is het constant zo rond de 72 en 73 kilo. Ongekend hoog voor mij. Daarbij is zich een soort van zwembandje om mijn middel aan het creëren en heb ik het toch zo af en toe behoorlijk warm in mijn bed 's nachts. Niet iedere nacht overigens. In mijn eetpatroon is niets veranderd dus moet dit een andere oorzaak hebben. Laat me raden: overgang? Geen idee. Al eens eerder gedacht dat het eraan zat te komen, maar bleek vals alarm. Misschien is dit weer gewoon 'the week before'. Blijkens mijn ongeduldig- en vermoeidheid de laatste dagen kan dat ook nog gewoon het geval zijn. Vandaag ook weer zo megamoe.... Toch goed geslapen vannacht....
Vandaag een klein beetje keelpijn (vannacht ook al) en mijn rechteroor is een klein beetje pijnlijk. Dan die vermoeidheid erbij... Misschien toch iets onder de leden.
Gisteren weer eens hardgelopen. Probeer dat nu toch iedere week te doen. Gisteren 6 km gelopen en dat ging eigenlijk erg lekker. Het was wat druilerig weer en niet al te warm en dan loop ik het lekkerst. Jan kon mij thuis volgen via Runkeeper en dat is wel erg leuk natuurlijk. En na het lopen woog ik 72,4 kilo en vanmorgen 72,5. Nou ja. Laat ik er maar over ophouden, want ik heb me er nooit druk over gemaakt, dus waarom nu wel.

Afgelopen weekend waren we weer in Oostende. Vorige week maandag de 9e juli, was Jan z'n oma overleden. Dat weekend waren we ook in Oostende en zijn we de vrijdag én de zondag nog even bij haar langs geweest, maar ze was toen al behoorlijk ziek. Zondag lag ze heerlijk te slapen toen wij langs kwamen en zijn maar heel even gebleven. En maandag is ze dan overleden. Het zat eraan te komen natuurlijk: ze was 94 en had er al geen zin meer in. Ze zat daar maar te zitten en dat was niks voor haar. Afgelopen maandag is ze dan gecremeerd. Ik maak niet vaak crematies mee (gelukkig) dus weet niet precies hoe zoiets gaat in Nederland, maar het was wel erg apart in mijn ogen. Eerst om half tien in de kerk tegenover het zorgcentrum. Even op je tanden bijten, want ik 'geloof' niet. Gelukkig viel het al met al wel mee - op sommige dingen na - en ben ik niet zo schijnheilig om naar voren te gaan, de eerste keer loop je langs de pastoor en moet/mag je je hand leggen op een groot kruis wat hij in zijn handen heeft en ontvang je het bidprentje. De tweede keer voor de heilige communie. Heb dat beide niet gedaan.
De kist lag weliswaar vooraan, maar aan het einde van de dienst werd de kist weggedragen dus had je geen gelegenheid om langs de kist te lopen, wat volgens mij hier in Nederland wél gebeurt. Dan gingen we met z'n allen naar een restaurant waar we een broodmaaltijd hadden van 12 uur tot half drie. Dat was best een lange zit. En ondertussen werd oma dan gecremeerd. Schijnt dat een warme maaltijd ook erg gewoon is. Dan om half drie naar een begraafplaats waar de urne met de as werd bijgezet in het graf waar haar twee mannen en gestorven kinderen al in lagen (correct me if I'm wrong...). Daar werd de urne dan eerst gewoon op het graf gezet met een groot bloemstuk die ook al op de kist lag en daar konden we er dan pas langs lopen en afscheid nemen. Overigens was het vreselijk slecht weer, echt grafweer, dus de omstandigheden waren 'ideaal'.
In ieder geval: oma is waar ze wezen wilde en gelukkig is er voor haar een einde gekomen aan haar lijden.

Verder hebben wij dit weekend besteed aan het opknappen van de kleedkamer in Oostende en dat was nodig. Zaterdag hebben wij het laminaat gelegd (vorig weekend hadden we het behang er al afgehaald) en een schrootjesmuur geschilderd. We hebben behoorlijk doorgebuffeld en het weer hielp gelukkig mee: echt klusweer, regen en wind! Nu is de kamer bijna af, op wat plintjes na en één muur moet nog een kleurtje krijgen. Dat komt wel, je kunt niet alles in één keer. Gisteren weer gewoon aan het werk.

Oh man! Wat ben ik duf vandaag...... Bah....Koppijn..