Druk weekend en duik nummer 71

Weer een druk weekend achter de rug.... Afgelopen zaterdag hebben we gebarbequed met de familie. Dit zouden we eerst bij mij doen, maar omdat mijn nichtje niet helemaal 100% was, is besloten het bij mijn broer in de tuin te doen, die een uur rijden bij mij vandaan wonen. Geen probleem, dus hebben wij zaterdag van 10 uur 's morgens tot 2 uur 's middags alles staan voorbereiden en klaar staan maken, alles in bakjes en zo en dat allemaal in de koelbox en dan zijn we richting Flevopolder gereden. Bij ons is een BBQ niet plompverloren worsten, kip en karbonades op het vuur gooien, maar lekkere salades en lekker vlees en vis. én een lekker toetje, met (zelfgebakken) cake en meloen. Dit keer hadden we alle recepten uit het blad van de Delhaize wat we hadden meegenomen uit België afgelopen weekend. Ik kon wel zeggen dat ik na die vier uur kokkerellen het wel zat was gisteren... Gelukkig konden we lekker uitrusten in de auto en was het daar min of meer een kwestie van neerzetten en uitscheppen. Mijn broer heeft ook een wat grotere en rustigere tuin dan ik, dus op zich was het wel lekker daar hoewel het later op de avond wel koud werd. Maar het was in ieder geval droog en de zon hebben we ook nog gezien. Gelukkig viel alles in de smaak, want ik zit me daar dan zó druk over te maken, of ze het wel lekker zullen vinden en of het genoeg is en zo. Maar we kregen enthousiaste reacties, dus dan zal het wel goed zitten.

Gisteren, zondag dus, waren we niet al te vroeg wakker. Het is dan zo heerlijk rustig in de straat dat je al automatisch langer doorslaapt op zondag. Heerlijk vind ik dat. Dan lig je daar zo in je bed te twijfelen of je zult gaan lopen of niet met het risico dat ik weer daarna hoofdpijn krijg.... Na veel wikken en wegen toch maar gegaan want die zwembandjes moeten eraf (haha). Niet al te ver gelopen, tenminste, dat was de bedoeling, maar al met al toch bijna 6 km gelopen. Iets langzamer dan gebruikelijk, maar that's not the point...

Na het lopen even uitblazen. Had gehoopt dat ik door het lopen mijn gespannen bui, die ik al een paar dagen heb, kwijt zou zijn, maar helaas. Ik weet niet wat ik heb, maar ik ben niet ontspannen de laatste dagen en ik kan niet echt een reden bedenken wat de oorzaak ervan is. Of ik moet nu écht aan de overgang zijn begonnen, dat het daarmee te maken heeft. Ik zou het niet weten. Ik heb het eigenlijk vanaf donderdag. En vandaag is het nog niet over...

Zondag zijn we ook nog wezen duiken in het Haarlemmermeersebos. Kwamen we daar, waren we de vinnen vergeten, dus Jan moest weer terug. Maakt niet uit: het was lekker weer en ik zat lekker in het zonnetje. Nog even een praatje gemaakt met een andere duiker uit onze club die toevallig net kwam aanrijden om met zijn zoontje een eindje te gaan wandelen. Wel leuk dat je door zo'n hobby ineens zoveel extra mensen leert kennen. Ongekend voor mij....
Ik had vrijdagavond bij de club nog een extra shortie gekocht voor over mijn 7 mm pak, omdat ik het toch wel koud heb als ik hier duik: het beginnersvuur is uit en is nog maar een waakvlammetje. Dus voor mij was het weer even wennen aan een nieuwe situatie: een pak van 14 mm, dus extra lood (10 kg in plaats van 7) en een andere cap, eentje die iets kleiner was dan die ik normaal draag, dus je zag iets meer haar. Misschien daardoor dat ik de hele duik liep te worstelen met water in mijn masker. Weliswaar niet veel, maar het was toch lastig. En we gingen ook een kant op waarvan ik geen idee had waar we waren. Wel hoorde ik het geluid van één van de pompen van de pontons die daar drijven steeds dichterbij komen dus had een vermoeden dat we naar het midden aan het duiken waren, wat ik niet echt een fijn idee vond. Enige tijd daarna gebaarde Jan dat we even naar boven moesten om ons te oriënteren, omdat hij was gemist met navigeren. Bleek dat we aardig in het midden zaten en inderdaad niet zo ver van één van de pontons. Aangezien ik niet weet wat er op zo'n ponton zit en hoe dat zit met die pompen, vond ik het een naar idee om daar naar toe te gaan. Voor hetzelfde geld word je ergens doorheen gezogen! Haha! Zal wel niet, maar toch. Gelukkig gingen we op zo'n 6 meter onder water terug richting Vork & Mes en ja hoor enige tijd later zagen we één van de pijlers. De bedoeling was om er omheen te gaan, maar ik ging er (per ongeluk) toch onder door. En ineens was het zo donker, niet fijn, gauw weg en Jan maar treuzelen omdat hij dacht - zei hij later - dat ik daar rond wilde kijken. Ach ja. En bij het naar boven gaan daar midden op die plas raakte ik ook een ietwat in paniek en moest ik alles bij mezelf naar boven halen om weer rustig te worden. En ik blijf daar maar over nadenken: waarom, waarom, waarom.... Twee keer in paniek. En er ging niets fout, behalve dat mijn masker ineens volliep met water en ik daardoor in paniek raakte. Tijdens onze 3 minutenstop op 5 meter had ik mezelf wel redelijk weer onder controle (gelukkig), maar had toch mijn masker steeds vast. Komt het nou door die andere cap of zat-ie te los? Of kwam het omdat ik mijn gezicht niet had gewassen en het zout van het hardlopen er nog op zat en het daardoor niet 'waterdicht' was? I do not know.

Had ook nog maar 30 bar lucht en bij mij zit er iets magisch aan de grens van 50 bar. Als je dan onder dat restaurant zit en het is er zo donker (terwijl op nog geen 10 meter verder het weer licht is) dan voel ik me ook niet fijn daar en tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog kramp in mijn kuiten (waar ik nu nog last van heb) en begon ik langzaam weer op te stijgen onder het platform....
In 52 minuten toch effe rap 170 bar lucht weg geslurpt en dat is veel (max diepte 15 meter).

En nu sta ik dan eigenlijk te popelen om het nog een keer te doen omdat ik van dat nare gevoel af wil. Helaas kunnen we pas aankomend weekend weer en dan hebben we min of meer afgesproken om onze Deep te doen. Laten we ervan uitgaan dat het de volgende keer gewoon weer goed gaat, maar wil als het even kan wel eerst weer een duik doen alvorens we afdalen naar >-18. Alleen dat idee al baart me zorgen. Vooral hier. Op Bonaire nergens last van, dan is 18 meter niet diep. Maar hier... Bah. Donker, koud. Maar je, het moet nu eenmaal een keer. Je moet er wat voor over hebben. En aangezien ik een bikkel ben..... Uche-uche-uche... hè, zit wat in m'n keel....