Van ongemakjes en andere zaken

Ik voel mij vandaag tamelijk agressief. Dat uit zich bij mij doordat ik heel serieus ben en geen zin heb om te lachen. Maar ik ben dan ook boos. Boos op een collega die niet normaal kan doen en zich blijkbaar een houding moet aanmeten om zijn eigen onzekerheid te maskeren. Mij "het" noemen en altijd klaar staan met gevatte opmerkingen, zeker als er andere collega's bij zijn. Zwak. Er komt een keer een dag en dan krijgt-ie de wind van voren.

Verder geen reden om boos te zijn, of het moet zijn dat het nog 96 dagen duurt eer mijn mannetje weer thuis komt. Ik word gelukkig regelmatig op de hoogte gehouden door de blog van Tim en de foto's en dit keer staat Jan er vaker op dan de vorige reis. Ook al denkt hij dat ik 'm niet zie, ik weet toch wel dat hij het is...

Z'n Be-Book verraadt 'm, plus twee foto's ervoor waar zijn blauwe drinkflesje op staat en een stukje van z'n Be-Book en zijn kamergenoot. Dan moet ik zeker niet weten dat hij dat is.... Dah!

Gisterenmiddag ben ik met de baas en diens vrouw even naar de locatie geweest waar we ons nieuwjaarsdiner gaan organiseren (ik heb dus niet hardgelopen). Een mooie locatie waar ik al eens eerder ben geweest. In ieder geval een plek waar de doorsnee mens niet zo snel naar toe zal gaan. Ik voelde me weliswaar niet zo top gisteren en de hele week ervoor al niet, en gisteren is dan eindelijk duidelijk waardoor dat allemaal komt: na een poosje afwezigheid toch weer mijn maandelijkse ongemakje. En dat ging gisterenavond toen ik thuis was gepaard met heftige krampen en voelde me echt super slecht. Gelukkig had ik voor de zekerheid een pijnstiller genomen en even later ging het wel weer. Het is dan net of er een ballon vol water in je buik zit die ieder moment kan ontploffen. Nou ja, geen 'ontploffing' meegemaakt maar het was wel even doorbijten. 

Gisteren lekker twee wildzwijn kotelletjes klaargemaakt met spruitjes, aardappelen en een uitje gebakken in de wok en het heeft mij goed gesmaakt. Nog even De Wilde Keuken gezien, waar het ging over Fruits de Mer en daarna het wetenschappelijk programma Labyrint waar het ging over slaap en de uitslagen van een groot onderzoek waar ik ook aan had meegedaan. En toen was het: licht uit, verwarming uit en naar boven. Nog even mijn bed omgedraaid - dat moet zo af en toe - en ik heb goed geslapen vannacht. Eindelijk weer eens. 

Ondertussen zit het schip vlakbij Djibouti waar ze binnenkort zullen aanmeren. Jan heeft weer moeite met de warmte, as usual, maar ja, je moet toch proberen daarmee te leren leven en gewoon lekker zweten, veel zweten. Dan maar een klotsende oksels, hij zal niet de enige zijn. Hier was het vanmorgen een graadje of 6. Ik wil wel ruilen....