Geweldig

He, ik wil naar huis....Gewoon lekker naar huis. Beetje aankloten, bed verschonen, lekker lezen, beetje TV kijken, huisje schoonmaken, eten, thee drinken....ja... lekker kneuterig, gewoon thuis. Voeten onder je kont.

De sneeuw is hier nu zo goed als weg. Tijd voor een nieuw, vers pak. Ik vind sneeuw wel leuk, hoor. Als het lekker veel is en lekkere droge sneeuw. Als de wegen maar schoon zijn zodat je lekker door kunt rijden. Niets mis mee. Nu de dagen weer langer worden mag het daarentegen van mij ook wel lente worden. Ik zie al van die knopjes aan de bomen die toch een klein beetje dikker worden zo zoetjes aan. Vogels die elkaar al achterna zitten.

En de Louise-Marie die nu in een rechte lijn op weg naar 'huis' vaart. Eerst nog een tussenstop in Barcelona en dan eind volgende week Spanje rond en naar huis. Het echte huis. Dan zijn die vier maanden alweer voorbij. Begin al wel wat kriebels in mijn buik te krijgen.

Morgen nog even naar de film met een paar collega's: Django Unchained. Lekkere Quentin Tarrentino film met veel geweld en bloed, denk ik zo. Deze film werd al net zo afgekraakt als Kill Bill terwijl ik dat ook een geweldige film vond (in beide betekenissen...). Soms zegt Jan wel eens: je bent zo geweldig! En dan zeg ik: ja hè.... En dan glim ik van trots, maar dat blijkt dan ongepast want dan is de betekenis van 'geweldig' toch niet die dat ik denk dat-ie is. Ach, die Vlamingen ook. 

:-)