Ruzie

Tegenover mij zit een bloemiste, Leodoor. Zij zit er al een paar jaar met een hele leuke winkel. Beter dan dat wat er voor haar zat. Het ziet er altijd super gezellig uit en ik ben blij dat zij daar zit: het lift de omgeving enorm op.

Voor haar bevoorrading komt er tegenwoordig altijd een kleine vrachtwagen. Eerst deden ze dat met hun eigen auto, een gewone personenauto. Deze vrachtwagen komt meestal zo rond acht uur, parkeert dan in één van die parkeerhaventjes, maar door de breedte staat deze wagen met een deel op de weg. Nu geldt er in de straat een verbod voor vrachtwagens tussen 07.45 en 08.45u vanwege een zogenaamde schoolzone. Daarvoor is ook de weg daar versmald ondanks dat de weg al niet breed is. Als er een iets bredere wagen staat geparkeerd, kan je er nog maar met één auto tegelijk langs. 

Vanmorgen moest ik naar de fysio om even naar mijn voet te laten kijken. Toen ik langs haar winkel liep stond ze te 'praten' met de  wijkagent. Op dat moment waren ze bloemen aan het lossen uit de vrachtwagen en het was 08.05u en de wagen stond op de invalidenparkeerplaats. Die agent deed zijn werk: regels zijn regels, vrachtwagens zijn vrachtwagens. Maar ja, ik zei met mijn stomme kop: jaha, hij heeft wel gelijk..... (wat hij ook had) en moest doorlopen want ik was al laat. Zij zei duidelijk geïrriteerd, want het 'gesprek' met de agent verliep natuurlijk niet goed: hij heeft helemaal geen gelijk!

Nou ja, ik zat er wel een beetje mee omdat ik me natuurlijk weer met iets bemoei waar ik niets van af weet, behalve dat ik het wel kon raden natuurlijk, maar ik had gewoon mijn mond moeten houden.

Eenmaal weer thuis me klaar gemaakt en ben toch nog even bij haar naar binnen gelopen, maar ze was woest en wilde niet met me praten. Ik zei haar nog dat het niet mijn bedoeling was om me er mee te bemoeien, duizend keer sorry gezegd, maar ze was flink over de rooie en zelfs een andere dame van een paar huizen verderop die toevallig net langs liep, moest het ontgelden. Ik ben maar weggegaan dan terwijl zij smijtend met van die bloemenbakken haar winkel verder aan het inruimen was.

Een hele vervelende situatie. Die agent deed zijn werk, ik had - wellicht - mijn waffel moeten houden, maar voor haar gelden die regels natuurlijk net zo goed als voor de anderen. Ik had het al een paar maanden in het oog (en het oor, want dat ging met de nodige herrie gepaard), maar omdat ik het goed voor heb met haar heb ik dit nooit gemeld bij de Gemeente, in tegenstelling tot andere - vaak grotere - vrachtwagens die ondanks het verbod gewoon doodleuk hun vrachtwagen in de straat parkeren met een forse opstopping tot gevolg.

Ik heb het nu duidelijk verbrot bij haar en weet niet zo goed hoe dit nu verder gaat. Niet dat ik nu iedere week een bos bloemen kocht, maar toch wel heel regelmatig - afgelopen zaterdag nog - want als ik bloemen koop, koop ik die bij haar omdat ik het haar gun. Tja, ik had niets moeten zeggen, maar soms floept er wel eens wat uit - vrouwen zouden dat toch moeten weten. Ik had zo'n heftige reactie van haar niet echt verwacht. Ben toch wel blij dat ik nog even naar binnen ben gelopen, ondanks alles. Niet dat het veel heeft geholpen, maar ik heb mijn best gedaan. De bal ligt nu bij haar...

Een leuk begin van de dag die al zo leuk begon door zwaar bouwverkeer wat om 06.00u langs reed in verband met de bouw van een school....

Tijd om weg te gaan hier....