Nerveus en duik nummer 112

Ik ben chronisch nerveus. Een erfenis van de familie van mijn vaders kant. Ik ben dat de ene keer meer dan de andere keer. Deze periode, de week ervoor (...), dus erger dan normaal. Telkens weer voel ik die ellendige prikkeling in mijn maagstreek: nervositeit. En waarvoor? In feite zou ik het niet weten. Ik wriemel met mijn vingers, bijt op de binnenkant van mijn lippen of klem mijn kaken op elkaar, frons mijn wenkbrauwen, loop doelloos heen en weer.... alles om dat gevoel kwijt te raken. Wat ik ook vaak doe is analyseren waarvóór ik dan nerveus ben. Maar daar kom ik dan vaak niet echt uit. Het is alles bij elkaar, alles wat er gebeurt en nog moet gebeuren. Ik kan moeilijk in het hier en nu leven.

Behalve als ik hardloop of duik. Gisterenmiddag hadden we een zeer ontspannen duikje in de Toolenburgseplas. We zijn zesenzestig minuten onder water gebleven. De temperatuur van het water was gemiddeld 19 graden. Ik had enkel mijn 7mm aan met een 'lijfje'. Het was zo warm buiten, dat het wel Bonaire leek en ik - alvorens mijn BCD aan te doen - eerst even mijn pak heb nat gemaakt. Het zicht was redelijk. Wel veel zwevende algjes maar er zit heel veel leven in die plas. De vegetatie op de bodem was ook duidelijk flink gegroeid na onze laatste duik daar, de 14e juli.

We hebben veel baarzen gezien waaronder twee hele grote bij het autowrak die allesbehalve schuw waren en veel, heel veel jong spul. Ook nog een flinke snoek gezien die goed gecamoufleerd lag op de bodem tussen het groen.

Grote baars (foto: Joany Photography)

Snoek (Joany Photography)

Verdwaalde automobilist (Joany Photography)

Ik heb me uitstekend vermaakt onder water, dus het uur was snel 'vol'. Met nog 60 bar in mijn tank (begon met 210) er weer uit en ons weer omgekleed. Er stonden inmiddels al aardig wat andere duikers klaar om het water in te gaan, dus wij waren net op tijd.

Overigens vóór de duik ben ik niet meer zo nerveus als ik vroeger was. Gelukkig niet. Gewoon normaal, ietsiepietse gespannen, maar dat is normaal. Je bent altijd een beetje gespannen als je iets gaat doen. Maar zoals vroeger, nee gelukkig niet meer.