BBQ en duiken

Afgelopen weekend was een zeer vermoeiend weekend.... We hadden wat mensen uitgenodigd voor een BBQ bij ons en daar hebben wij aardig wat werk aan gehad. Buiten het opstellen van het menu (de hapjes), de boodschappen doen, en de nodige voorbereiding, was het uiteindelijke bereiden en de energie die je er toch in moet steken om je gasten wat te entertainen (wat overigens niet samengaat) getuige hoe ik mij voel op dit moment, bijzonder vermoeiend. 

Wij zijn niet van de BBQ pakketten - drie voor een tientje - waarbij je gewoon wat standaard vlees op de BBQ smijt, maar wij hadden recepten opgezocht van bijzondere hapjes, salades en bijzonder vlees, hoewel het vlees eigenlijk meer een bijzaak was dan een hoofdzaak. We hadden slechts vier gerechtjes met vlees. Verder hadden we mini-pizzaatjes, courgette frittata's, vier salades, als startertje een heerlijke pinxos met haring, we hadden kersenclafouti als dessert en ook wat rozijnen-kardemombroodjes. En alles ZELF GEMAAKT met verse ingrediënten. Het enige wat uit blik kwam was tomatenpuree en sardientjes. De wijn hadden we gekocht bij Vleck wijnen in Amsterdam, omdat daar weinig tot geen sulfiet in die wijnen zit - en ik hoofdpijn krijg van de gangbare wijnen die je koopt in supermarkt of slijter door de hoeveelheid sulfiet die daar in zit. Meestal veel dus.



We zijn dus erg druk geweest met alles. Vanaf vrijdag echt bezig geweest met het maken van de gerechtjes daarmee doorgaand op de zaterdag, maar gelukkig was alles heerlijk en gelukt en zalig en veel. Het weer werkte ook mee, want de hevige bui trok zo rond twee uur over het land en tegen de tijd dat iedereen er was konden we gewoon heerlijk buiten zitten en ons ding doen en tegen de tijd dat het tijd was om weg te gaan - geloof ik zo rond 22.30u - begon het weer te spetteren. Dat leek voor iedereen een teken om af te taaien, maar ik denk toch dat het niet veel later zou zijn geworden, want er waren ook twee jonge kinderen mee en die moesten op een gegeven moment toch naar bed. Dus een mooie tijd voor ons ook, zodat we ook niet super laat in bed lagen.

Daarbij kwam dat we zowel zaterdag als zondag beiden al om 07.00u wakker waren dus het waren ook nog eens lange dagen met op beide dagen een duik in de Toolenburgsplas. Zaterdagmorgen hadden wij iemand mee die nog maar negen buitenduiken had gedaan. Wel enorm veel zwembadduiken. Hij volgt zijn opleiding bij één of andere vereniging - ben de naam kwijt, ik geloof dat het Nelos was of zoiets - wat denk ik te vergelijken is met een NOB opleiding, hoewel ik daar het fijne ook niet van weet. Maar dat is allemaal veel 'strikter' dan waar wij het hebben gedaan en eerlijk gezegd kan ik niet beoordelen of het één nu beter is dan het ander. Als ik af ga op wat ik hoor en merk zou ik zelf zeggen dat SSI zo slecht nog niet is. Deze persoon had al meer dan een half jaar zwembadtraining gehad met allerlei moeilijke oefeningen natuurlijk - dat hoort erbij - en zelfs al Stress & Rescue. Maar als je 'm zag duiken, zou je dat niet zeggen. Wij hebben 'slechts' drie keer in een 'zwembad' gelegen, en de vierde duik was al direct in het open water. Voordeel daarvan is dat je ook direct weet wat je te wachten staat: kou en slecht zicht. Ik weet nog goed wat ik zei toen ik na die eerste keer weer boven kwam! "Ik vind het niet leuk! Ik vind het niks! Ik maak het wel af maar dan stop ik ermee!". Wat een vuurdoop was dat! Wij gingen slechts met onze Open Water al duiken. Wij móchten met onze Open Water zelfs al duiken met ons tweeën. Ik had nog maar acht buitenduiken of ik ging al naar Saba waar we bootduiken hebben gedaan. Natuurlijk ging dat niet direct goed, maar ik heb daar enorm veel van geleerd. Daarna zijn we bij onze club diverse extra opleidingen gaan doen, waardoor wij nu Advanced Open Water zijn of CMAS**. Stress & Rescue hebben wij nog niet eens gehad, omdat je daarvoor eerst je EHBO moet hebben. En daar heb ik dan weer geen zin in om dat te doen. Heb dat jaren geleden tien jaar lang gedaan en dat was erg boring! 

De zaterdagduik was daarom voor ons wat extra vermoeiend omdat onze extra buddy nog weinig controle had over zijn buoyancy (drijfvermogen) en die voortdurend regelde met zijn BCD (het vest wat je aan hebt waar lucht in kan). Nu weet ik ook wel dat dat z'n tijd nodig heeft, maar daardoor moest je wel erg goed opletten want hij zat zo weer aan het oppervlak. En het duiken was dus meer met z'n hand over de bodem lopen en begrijpelijk als je zo vlak boven de bodem duikt was alles behoorlijk mistig daarna. Bovendien had hij een lamp bij zich maar duidelijk nog niet de cursus Nachtduiken, want hij scheen zo af en toe in mijn ogen maar ook in de ogen van die prachtige snoek die wij hebben gezien en als goed opgeleid duiker mag je vissen nooit rechtstreeks in de ogen schijnen - laat staan aanraken - altijd op het lijf of nog beter, er een cirkel omheen draaien met je lamp om de ander op het beest te attenderen. 


Autowrak Toolenburgse Plas (Joany Photography)
Gelukkig gaat het bij mij - vind ik - nu echt goed en heb ik mijn buoyancy nu 'perfect' onder controle (mag ook wel na nu 115 duiken) en ben ik best zeker van mezelf en zodoende bleef ik zo'n beetje achter die persoon en kon ik zo én Jan én die persoon in de gaten houden. Was voor mij ook een aparte ervaring. Het was die dag erg slecht zicht omdat er al een groep in het water lag, die bezig waren met een navigatiecursus en het was zo stoffig als wat. Daardoor hebben wij het autowrak wat daar ligt niet kunnen vinden. Maar goed. Je hebt het niet altijd voor het zeggen. Wat leuk was voor onze extra buddy is dat wij twee snoeken hebben gezien en een aantal baarzen, en hij had nog nooit een vis gezien (hij had enkel nog maar gedoken in zogenaamde putten, vaak ondergelopen oude mijnen die ze in België als duikstek gebruiken).

Zondag, toen iedereen weer weg was, zijn wij met de fiets een toertje gaan doen en toen we even wat gingen drinken bij Long Island zagen we dat een andere duikvereniging daar een speciaal trappetje aan het monteren en dat het water zo helder was! Dus we hebben eigenlijk vrij snel onze koffie opgedronken, naar huis gefietst, duikspullen gehaald en een half uur later waren we er weer en toch nog maar een duik gedaan. Helaas was het toch nog wel vrij mistig, maar wel iets beter dan zaterdagmorgen. Dit keer hebben we een babysnoek gezien: iets van 30 centimeter groot. Ook wel leuk. 

Maar al dat gekook en geduik maakt het wel erg vermoeiend en vandaag voel ik dat dan ook wel. Beetje rustig aan doen vanavond en er bijtijds in... Dat zal me goed doen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...