Het Landhuis

Sinds vrijdag 19 juli zit ik weer in Het Landhuis. Een groot vrijstaand huis waar ik nu voor de tweede keer op moet passen. Niet op het huis, maar op de hond die daar woont: Fred, de boxer. Vorig jaar voor het eerst, nu voor de tweede keer. Dit keer hoefden we niet te wennen en was het snel weer 'gewoon' voor ons. Waren we elkaar - Jan en ik - vorig jaar nogal eens kwijt in zo'n groot huis, nu gebruiken we maar een klein deel en zijn we gewend aan de grootte van het huis.

Mijn huis past hier wel vier of vijf keer in, schat ik. Alles is groot, met heel veel kasten. Op zich nog niet eens zoveel kamers: één grote slaapkamer, één slaapkamer voor de jongen die daar woont en een kleinere 'logeerkamer' die wij gebruiken als walk-in closet. Een dure benaming voor wat nu meer lijkt op een rommelkamer met overal kleren. Gelukkig hebben ze zo'n verrijdbare kledingrekje dus ik neem vanuit huis gewoon een armvol kleding mee met hangertje en al en hang dat daar zo weer op. De rest ligt in de vensterbank of op het logeerbed. Als we weg gaan is het weer een armvol en alles is weer leeg.

Er is nog een grote badkamer, volledig van natuursteen met grote douche en groot bad. In dat bad zitten we nooit. Daar hebben we het geduld niet voor. Het woongedeelte is U-vormig met in de ene poot de woonkamer waar wij nooit zitten en de andere poot de grote keuken met daar ook de eettafel. In beide ruimtes hangt een TV dus blijven wij eigenlijk altijd in de keuken zitten. Aan de keuken een groot terras. Beneden is dan de garage, een kapsalon - want de dame des huises is kapster - en een sauna. Onder het terras staat nog een jacuzzi waar we ook niet al te vaak in zitten. Dan om het huis een giga-tuin met daarin nog een hok waar twee zijdekippen en twee duifjes in zitten. Er staat nog een tuinhuisje waar de grasmaaier in staat en al het voer voor de vliegende have.

Ja, het is even wat anders dan mijn huisje. En toch begin ik heel langzaam wel weer naar mijn eigen huisje te verlangen, ondanks de drukte in de straat. Het is een heerlijke manier om de zomer in door te brengen, dat wel, maar het is niet ons huis, niet mijn smaak dus me er echt thuis voelen zoals ik dat thuis wel heb doe ik niet. 

Gisterenavond is Jan terug gereden naar Oostende. De hele week ervoor was hij vrij en dus in dat huis. Vannacht - maandagavond - heb ik dus voor het eerst alleen in dat grote huis geslapen. Met Fred natuurlijk, dus ik was niet helemaal alleen. Dat was wel even raar. Gisterenavond heb ik me dan ook behoorlijk verveeld eigenlijk. Het huis is zo groot dat je nergens een gezellig plekje hebt. Het waaide ook nog eens veel te hard, dus je kon de deuren ook niet openzetten. Er is wel één redelijk gezellig plekje in het huis en dat is de serre, maar daar was het nog behoorlijk warm en normaal zet je dan de deur daar open, maar dat ging gisteren helaas niet.

Ik lag er gisteren om 22.00u al in en dan is wel even wennen aan al die vreemde geluidjes en het idee dat jij daar helemaal in je uppie ligt te liggen. Fred is gelukkig erg waaks, dus op zich ben ik goed 'beschermd' - hoewel ik mij afvraag of dat wel echt zo is als het erop aan komt. Ik was ontzettend moe van het BBQ weekend wat we hadden, dus op zich redelijk geslapen maar wel met mijn oren op stokjes en toch een paar keer wakker geweest van ... iets. Vandaag dus nog niet zo uitgeslapen als ik had gehoopt, maar dat is vaak zo dat je de vermoeidheid pas de dag erna voelt. Vannacht zal het weer een stukje beter gaan.

Op dit moment is ook mijn directeur op vakantie en mag ik in zijn afwezigheid met de Golf Cabrio rijden. Afgelopen week dan ook gedaan - vandaag even weer met de Peugeot. Zaterdag stonden er zes auto's voor het huis. Stond wel erg decadent. Mijn moeder was er ook en zij was afgezet en opgehaald met zo'n speciale taxi, dus die zullen ook wel gedacht hebben!  Mijn moeder zal niet zeggen dat ik slechts oppas op het huis... :-)

Dus allemaal tamelijk decadent en luxe voor ons deze drie weken. Hoewel.... ach, er zijn zo van die dingen in het huis die zelfs wij beter hebben in ons kleine stulpje - zoals de vaatwasser om maar wat te noemen - maar wat maakt het uit. Deze mensen zijn nu eenmaal anders dan wij. Als ik in dit huis zou wonen zou ik best tevreden zijn (haha) en zou ik het best tot een gezellig huis kunnen omtoveren. Och, zoveel ruimte! Dat lukt mij best. En die tuin? Over een paar jaar herken je die ook niet meer terug. Dan staat de tuin vol fruitbomen en verdwaal je erin. Wel veel werk dan....