Feit: de enige reden waarom ik zou willen verkopen is om weg te zijn uit de drukte en de ergernissen die ik heb om tegenover een wijkwinkelcentrum te wonen met daarin een Lidl en een C1000. Een vrij klein winkelcentrum maar door de Lidl best druk. Vooral qua verkeer is het af en toe gewoon een herrie en stinkt het er ook regelmatig, even afhankelijk van de wind. Maar daartegenover staat dat na sluitingstijd er weinig tot geen herrie is, behalve doordeweeks wat meer omdat er daarnaast in het sportgebouwtje nogal wat wordt georganiseerd zoals bijvoorbeeld yoga.
Deze herrie waar ik mij zo aan kan ergeren, is met name doordeweeks in de ochtend als de kinderen - met auto natuurlijk - naar school worden gebracht. Dit spitsuur duurt zegge en schrijven één kwartier. En dat dan vier keer op een dag. Maar ik heb er enkel in de ochtend last van. Want ik ga precies rond dat tijdstip naar mijn werk.
Nog meer herrie zeer vroeg in de ochtend rond zeven uur als de eerste vrachtwagen de Lidl komt bevoorraden. Reden waarom ik nooit met het raam open kan slapen.
De hele dag door zijn er zo'n veertig vrachtwagenbewegingen. Ooit eens een keer geteld toen ik met oorontsteking - in het begin van mijn duikcarrière - thuis was. En van die veertig zo'n twintig enkel vuilniswagens...
Buiten de herrie dan het eeuwige gedreun van de motoren van de auto's en dan vooral de diesels. De oudere diesels. Die zo'n laagfrequent brommen hebben dat de ruit van mijn wc ervan trilt.
Tot zover de herrie. Dan de stank. Als de wind verkeerd staat of er staat helemaal geen wind de stank van - weer - die oudere dieselmotoren vaak van auto's waar al die Polen in rijden. En de stank van die tweetakt scooters - die ook nog eens herrie maken...
Ander feit: ondanks de herrie en de stank ben ik zeer tevreden met mijn huisje. Het staat alleen op de verkeerde plek. Als ik ga verhuizen, ga ik in een ander huisje. Ook daar zal ik op den duur mijn plekje wel vinden. Maarrr... what about the rest? Wie garandeert mij dat ik op dat andere plekje mij niet aan wat anders ga irriteren. Zoals bijvoorbeeld een bijzonder enthousiaste pukkelige tiener die in de achtertuin aan zijn scootertje hobbyd. En dan daarna zijn stereo op tien zet. Of van die buren die zo graag ieder weekend barbecuen of die een kudde honden in z'n achtertuintje houdt?
Twijfels, twijfels. Buiten deze 'luxe' twijfels een groter twijfel en dat zijn de financiën. Want als ik een ander huis koop dan ben ik sowieso duurder uit. Of ik moet het zoeken in een huis van rond de anderhalve ton, dat ik als het ware zo kan doorschuiven. Maar ook in dat nieuwe huis zal ik het één en ander willen aanpassen en opknappen. De keuken, badkamer, misschien nieuwe ketel. Allemaal kosten die ik nu ook KAN maken, maar ik hoef dan niet te verhuizen, geen verhuiskosten, geen nieuwe gordijnen, geen nieuwe vloerbedekking. En ik ga zo graag op vakantie, wil zo graag blijven duiken, nieuwe bestemmingen ontdekken en dat kan dan niet meer of toch in mindere mate als ik ga verhuizen.
Conclusie: dan gaan we verbouwen. Toch?
Die piste ben ik nu aan het verkennen. Grondig verbouwen. Mijn woning heeft overwaarde en daar zou ik de verbouwing mee kunnen financieren. Een mooie badkamer, een grotere keuken, nieuw toilet beneden, kamer iets groter, nieuw parket en wie weet zelfs een haard, open-, gas- of pallet. Ik zie dat wel zitten. Grote vraag is of ik dan kan leven met het winkelcentrum. Hoe ga ik mij voelen als 'straks' de supermarkten de hele zondag open zijn? In de tuin zitten is nu al in de zomer bijna niet meer te doen, laat staan dan. Ga ik dat goed praten door te zeggen: 'ach, dan gaan we toch lekker weg? Wandelen, fietsen, duiken....'
Áls ik ga verbouwen, dan wil ik ook het dakterras benutbaar maken. Ofwel als dakterras geheel ofwel met daar een extra kamer. Dat laatste betwijfel ik a. of het mag van de Gemeente en b. of ik dat wel kan betalen. Want ook aan mijn overwaarde of budget zit een grens, en die grens wil ik zo laag mogelijk houden. Natuurlijk. Ik zou dan daar wat meer kunnen zitten in de zomer. Het dakterras zó maken, dat het geluid van de straat aanzienlijk verminderd wordt. Bijvoorbeeld door een glazen afscheiding. Ik wil daar dan een kleine kas waar ik mijn Aloë Vera's kan laten overwinteren, zo'n Brabantia Wallfix wanddroger en een lekkere bank om op te zitten.
Morgen zet in een eerste stap. Dan heb ik een afspraak met een architect. Want die heb je dan wel nodig. Zeker met zulke ambitieuze plannen als ik heb. Maar ik laat de architect ook zijn werk doen en eens kijken waar zo'n man mee komt. Misschien wel dingen waar ik helemaal niet aan denk.
We zijn benieuwd. Ondertussen staat mijn woning nog wel in de verkoop waar aan de andere kant een makelaar slapend rijk wordt....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.