Ik kon merken dat ik er nog niet ben. Nu heb ik wel een kwart minuut per kilometer sneller gelopen dan zondag, maar het ging nog niet echt 'vanzelf'. Nu gaat het nooit echt vanzelf bij mij - bij anderen schijnbaar altijd - maar het voelt anders dan als je weer helemaal terug bent. Nou ja, 4,3 km is voor mij natuurlijk eigenlijk best weinig, maar we moeten gewoon langzaam beginnen en dat is het beste. Hardlopers zijn doodlopers.
Helaas moest ik het wel weer bekopen met hoofdpijn. Toen ik naar bed ging om half tien was het van een laf op de achtergrond aanwezig hoofdpijntje verergerd naar niet meer te negeren. Dus weer met een pijnstiller slapen.
Vandaag ben ik dan wat suffig wat ook met het bovenstaande te maken heeft en moet ik flink vechten tegen die suffigheid om nog wat nuttigs uit de dag te halen. Gisteren heb ik lekker gewerkt en vandaag dus weer een volle dag met nog bezoek ook - waar ik NOOIT zin in heb - waarvan ik nu al weet dat het niets gaat worden, maar waar ik wellicht wel iets van opsteek. Een bedrijf wat de payrol en andere HR functies van een bedrijf overneemt. Maar aangezien wij dat al via onze accountant hebben lopen en waar de contacten uitmuntend mee zijn, is het meer een beleefdheidsbezoekje. Maar goed.
Dan nog de olympische spelen: terwijl ik aan het hardlopen was heeft Groothuis goud geschaatst dus dat was wel leuk en vandaag moeten de dames, maar daar heb ik geen idee van hoe dat zal gaan. Maar ik vind het wel heel erg leuk om eens naar sporten te kijken die je normaal nooit op TV ziet en dat eeuwige, oervervelende voetbal eens naar een tweede plek is geschoven.
Zalig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.