Verbouwingsfrustraties

En hoe was de eerste KONINGSdag? Nou, niet veel anders dan een doordeweekse zaterdag. Zelfs de supermarkt tegenover mij was open tot 13.00u. Had ook niet anders verwacht. Waar is de rust van vroeger gebleven....?

We konden daar weer even van proeven op eerste paasdag. Een zondag zónder supermarktgeluiden. Héérlijk was dat. Dan besef je pas wat je mist. Gisteren was het weer een 'gewone' zondag met de supermarkten open vanaf 11.00u en dan is het ook gedaan met de rust. Kon je vroeger heerlijk ontspannen op zondag je tuin doen, de heg snoeien, nu kan dat niet meer en dat werkt toch anders in je tuin. Ik erger me eraan ondanks dat ik steeds als een soort mantra tegen mezelf moet zeggen dat ik me niet moet ergeren.

Mijn tuin is na de hevige onweersbui van vorige week donderdag veranderd in een jungle. Het leek wel of alles ineens met tien centimeter was gegroeid. Dus gisteren hebben we dan maar een deel van de klimop-haag gesnoeid. Een deel want de kliko zit vol en de rest doet Jan donderdag nadat de kliko weer is geleegd. Altijd een rotklusje. Niet zozeer het snoeien want ik heb een elektrische snoeischaar, maar het opvegen en opruimen is wat minder leuk. Erg vermoeiend ook, maar misschien heeft dat met leeftijd te maken ;-)

Maar zaterdag hebben we niet echt stil gestaan bij koningsdag. Op ons gemak ontbeten en daarna op de fiets even naar Intratuin, want die was open zaterdag om wat te veel aangekochte accessoires op ons sproeisysteem terug te brengen. Met een klein ommetje terug naar huis, nog een broodje gegeten bij het Theehuis in Cruquius en 's middags met de hardloopschoenen aan weer terug het 'bos' in waar ik negen kilometer heb gelopen. Weet niet wat er in dat broodje zat, maar het ging heerlijk. Als Jan mijn coach niet had gezegd: 'we lopen een uur en daarna stoppen we', dan had ik doorgelopen tot tien kilometer. Later op de avond kreeg ik helaas toch wel weer last van hoofdpijn. Altijd hetzelfde gezeur.

We beginnen een beetje de nodige frustraties te kweken voor wat betreft de op de planning staande verbouwing. Wilde ik in feite op 1 april daar al mee beginnen - ondanks dat er nog geen vergunning binnen is - zijn we inmiddels alweer bijna een maand verder. De vakantie die wij min of meer hadden gepland voor in juni, zien wij al in rook op gaan, hoewel dat geen drama is, maar toch. We zitten nu de weekenden in feite 'niets' te doen, te sporten, te koken, maar we willen dolgraag wat gaan doen. 'Probleem' ligt bij ons 'mannetje', onze aannemer. Inmiddels heb ik die man al een aantal malen gevraagd wanneer hij denkt te gaan beginnen, maar wij (een collega die er nauw bij betrokken is en ik zelf) denken dat hij het erg druk heeft en dat er behoorlijk aan hem getrokken wordt. Door de verbouwingen die hij heeft gedaan voor ons op het werk, heeft hij waarschijnlijk al andere klussen opgeschoven en dat krijgt hij nu op z'n bord. Op zich goed natuurlijk, want dat betekent dat hij werk heeft. Maar voor ons wat minder leuk. 

Nu toch maar min of meer besloten om zelf te gaan beginnen met de keuken, wat in feite niet tot De Verbouwing behoort omdat we daar 'ons mannetje' niet echt voor nodig hebben. Het is een soort zijproject. In eerste instantie wilden we de keuken ook gaan uitbouwen maar ik heb dat idee laten vallen omdat dat mij te ingewikkeld werd. Bovendien vind ik de 'veranda' die wij nu hebben bij de voordeur wel prettig en die zou in het oorspronkelijke verbouwplan verdwijnen plus dat de tuin daardoor een stuk kleiner zou worden.

Nu gaan we enkel de effectieve werkruimte van de keuken vergroten door de L-opstelling zoals deze nu is, daar een creatieve U-vorm-keuken van te maken met meer aanrechtblad met een schiereiland en wat extra onderkasten met eventueel ruimte voor bovenkasten. Zouden we in eerste instantie een hele tussenmuur daarvoor moeten uitbreken, doen we nu enkel een klein stukje om zo één rechte constructie te krijgen waartegen wij de schuifdeur kunnen plaatsen tussen de hal en de kamer.

En deze week wordt daar één en ander voor in gang gezet. Ik heb een afspraak met de man die de vloer gaat 'gieten' en we gaan naar een keukenboer om te kijken wat er mogelijk is. Een gewone keukenboer en geen meubelmaker. Het oude eiken lamelparket wat nu in de woonkamer ligt, gaat er dan ook uit na meer dan veertig jaar (!) en er komt dan een wat mooier parket voor in de plaats. 

Eindelijk misschien dan wat schot in de zaak. Zal tijd worden....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...