Verbouwing, hardlopen en operatie

Dag eh... wat is het...37? van de verbouwing - gisteren dus. Weer niets gebeurd. Ik kwam thuis terwijl buiten de regen gestaag neerviel en alles stond nog zoals het al vanaf maandagmorgen stond. Ik kan het dan niet helpen om even mijn wenkbrauwen te fronsen. Als ik ergens niet goed tegen kan, is dat er niets gebeurt. Perfect weer in mijn ogen om lekker binnen de deuren in te hangen. Maar nee. 

Ik heb me wel omgekleed en ben eindelijk weer eens gaan hardlopen. Ik had een maand 'niets' gedaan en zeker in het weer als gisteren - miezerig - is het heerlijk om even buiten sportief in de weer - in het weer? - te zijn. Waar had ik alles ook alweer neergelegd?

Zoals verwacht was het heel rustig in het bos en ik heb toch zes kilometer gedaan met wel wat lichte moeite, wat natuurlijk logisch is. Ik had ook behoorlijke hoofdpijn daarna, in feite tijdens al en thuis heb ik twee tomaten en een zak bugles leeg gegeten en dat samen met twee paracetamolletjes - wat doorgaans niet helpt tegen mijn hoofdpijn - is het wel gezakt tot draaglijk niveau. Tegen half zeven zalm met courgette en spaghetti klaar gemaakt en dat op de bank opgegeten. Weer met de hand afwassen: eerst warm water 'maken' met de waterkoker en dat in het teiltje gieten. Het is net kamperen, alleen dat ik mij een stuk minder ontspannen voel. Waarom gebeurt er nu weer niets? Grrr....

Overigens had ik gisteren echt een rotdag. Ik wilde maar niet wakker worden 's morgens en had hoofdpijn en voelde me gewoon rot. Gelukkig trok het wel weer bij in de loop van de dag en zeker na het lopen voelde ik mij toch zeker mentaal weer een stuk beter. Vandaag gaat het al veel beter en voel ik mij een stuk minder moe, hoewel ik toch een paar keer wakker ben geweest vannacht. Om 02.30u werd ik wakker en ik had zoiets van: "Wat is het stil buiten...." Dus ik kijk op mijn phone en zie dat we eruit liggen. Dan draaide ik me om en dacht: "Nu ja, alles weer back to normal...". Wel spijtig, maar aan de andere kant vind ik het wel prima. Helaas nul punten in de poule, maar ik sta nog op de derde plaats.

En vandaag wordt mijn moeder geopereerd aan haar heup. Eindelijk. Ze had dit in feite vorig jaar september al moeten ondergaan, maar door het hele gedoe met mijn vader is dat toen uitgesteld. Nu dan eindelijk toch. En ik hoop echt van harte dat ze straks een stuk mobieler wordt en wat meer van het leven kan gaan genieten zonder pijn. Reisje langs de Rijn of de Nijl....Er eens op uit. Zou haar goed doen.