Een kilometer of dertig daarvoor moet je er wel zeker van zijn dat je kukident goed werkt, want daar klapperen je tanden zo je gebit uit. Die Belgische wegen! We kunnen er een boek over schrijven, niet? En dan nog maar niet te spreken over het rijgedrag van de truckchauffeurs daar. Vrachtwagens mogen daar 100 en ik heb ik de loop der jaren al aardig wat hartverzakkende manoeuvres meegemaakt. Op die E34 al niet minder. Daar wordt de weg op een gegeven moment een 'gewone' autoweg met verkeerslichten en is het schering en inslag dat die kolossen van vrachtwagens gewoon op de linker rijstrook gaan staan. Rechts staan daar gewone personenauto's en dan springt het verkeerslicht op groen en zo'n vrachtwagen houdt dan de hele boel op. Of ze wisselen nog even snel voor je - bij mij dus vrijdag - naar de linkerbaan, terwijl ze weten dat ik in dat opzicht een veel krachtiger motor heb en zij puffend en krakend en steunend en piepend snelheid proberen te maken. Het asfalt krult ter plekke onder hun wielen.
Het is ook onbegrijpelijk dat ze daar niet een deftige snelweg van maken. Zeker naar het einde toe met al die verkeerslichten, zeer gevaarlijke kruisingen en smalle wegen waar al dat zware vrachtverkeer doorheen moet persen om in het havengebied van Zeebrugge moet komen. Het is daar zó onderontwikkeld. Niet te geloven.
Het weerzien was natuurlijk weer bijzonder leuk. Jan z'n grote tas op de achterbank gepropt en dan maar eerst even naar Knokke en daar een salade Niçoise geluncht op een terras en dan naar huis de rotzooi weg brengen. Dan op de fiets naar de stad, wat boodschappen gedaan en dan lekker thuis eten.
We hebben het weekend best aardig weer gehad: er hingen wel veel dikke wolken maar met een paar spatjes heb je het wel gehad. Verder zon en wolken en helemaal niet slecht. Dus het was een heerlijk weekendje, veel gelopen (van huis naar stad en van de stad naar huis en nog eens, 19.048 stappen oftewel 13,57 km) en zondagmorgen na de gebruikelijke zaken en via een koffie in de stad, weer terug naar mijn huis.
Heerlijk assortiment kazen bij Achiel |
Kustlijn Oostende |
Kust St-Idesbald |
In België verliezen ze nogal eens kindjes |
Vroeger zag ik er altijd naar uit om weer thuis te zijn, maar de laatste tijd wordt dat steeds minder. Het is niet mijn huis, maar de omgeving en het wordt echt tijd dat ik ga verhuizen ;-)
En deze week is mijn mannetje dus gezellig thuis en ik werk een beetje en ga dan ook naar huis, even afhankelijk van de hoeveelheid werk die ik heb en het weer. We konden het niet laten om weer van alles lekkers te kopen daar in België - o.a. kwartels en poussins - en gisterenavond hadden we lekkere sardientjes die we op de BBQ hebben klaar gemaakt. Dus enkel maar lekker eten 's avonds. Daar moet ik straks weer vijf weken op teren...
Fijne week gewenst dan n samen is het ook thuis zijn heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Lot!
VerwijderenMan hier klaagt ook altijd over de Belgische wegen; karresporen noemt hij het :-)
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier samen de komende dagen. Voor je het weet is het weer voorbij.
Op sommige plaatsen zijn het écht karresporen. Je moet altijd enorm goed uitkijken daar. Ik rij er niet graag.
Verwijderen