De hond en het huis

Het is best bijzonder om zo 's morgens om zeven uur met een hond door kniediep bedauwd gras te lopen. Alles is dan nog zo stil en je hoort de vogeltjes, het geklepper van de ooievaars, het geschreeuw van de meeuwen. Mijn crocs - ja ik heb crocs - waren zeiknat na mijn rondje. Fred is 's morgens altijd nogal stram, maar heeft toch een vette drol gelegd waarvoor hij altijd naar het midden van de wei gaat, het hoge gras in, alsof hij zich schaamt om zo te gaan zitten. Het looppad in de wei is alleen om langs te pissen.

Fred

Ja, ik pas op een hond. Dat doen wij ieder jaar. Nu voor de derde keer. En het is weer bijna voorbij. Jan was vrij de afgelopen twee weken. Toen ging hij 's morgens altijd even 'de weide' in, maar nu zit hij weer in Den Helder en moet ik het doen. Maar het is geen straf. Wekker om zeven uur, plassen, korte broek aan, jasje aan en schoenen aan. Naar beneden, hond wakker maken en samen de wei in. Dan bak met eten en vandaag met z'n medicijnen, want Fred heeft zware artrose in zijn achterpoten - en dat zie je wel, arm beest - en dan ga ik douchen. Van het baasje mogen we niet zo veel wandelen met Fred, maar hij vindt het zo leuk! Dus als we thuis zijn gaan we zo'n vijf keer op een dag. Naar de wei of even achter het land op, tussen de dahlia's. Dat vindt-ie ook prachtig. Gisterenmiddag heeft hij een koppel fazanten opgejaagd en een eend zover gekregen dat ze zielig ging doen om haar pullen te beschermen.

Zonsondergang

Bij het Landhuis - zoals wij dat noemen - zit een flinke tuin vol gras en gisterenavond zaten daar drie konijntjes in. Vanmorgen waren ze er weer. De eigenaar vindt het maar niks, maar als je buiten woont, moet je ook de minder leuke dingen accepteren, als daar zijn: heel veel insecten, konijnen en schreeuwende meeuwen. Nu vind ik die konijnen niet echt een nadeel van op het platteland wonen. Eerder leuk. Er zitten naar mijn mening nog veel te weinig dieren. Maar dat komt meer omdat de tuin strak is, zonder bloemen of bloeiende heesters, struiken of planten. Dat trekt geen beesten. Het is enkel gras, wilgen en één of andere kruipende heester tegen het talud. Niet echt spannend.

We kunnen Fred jammer genoeg nooit ergens mee naar toe nemen. Dat is-ie niet gewend. We hebben het de eerste keer wel gedaan en ik denk dat hij er best aan had kunnen wennen. Het enige vervelende is het in en uitspringen van de auto. Je kon zien dat hij dan pijn had. Dat was drie jaar geleden. Nu is zijn achterpoot best stijf, maar toch loopt hij af en toe lekker te rennen. En volgens mij is dat alleen maar beter. Zo'n beest kan je toch niet de hele dag alleen maar in de tuin laten, ondanks dat die tuin immens groot is? 

Maar dat was het al weer voor dit jaar. Weer 100 m2 dweilen en dan alles weer naar mijn eigen - lawaaiierige - huis....